محرم در کلام امام (ره)

ماه محرم الحرام که در آن سترگ ترین حماسه تاریخ اتفاق افتاد، از راه رسید تا دل شیعیان خاندان عصمت و طهارت، مالامال از حزن و اندوه مصیبتی شود که اگرچه ۱۳۶۸ سال از آن می گذرد اما در دل تمام بشریت، هنوز تازه است.
متأسفانه چندسالی است با نفوذ کج اندیشان و سوءاستفاده آنها از احساسات پاک برخی ارادتمندان اهل بیت(ع)، مسائلی به عزاداری ها وارد شده که نه در شأن عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) و خاندان پاک و مطهر ایشان است و نه در شأن یک عزادار واقعی. بدین مناسبت، اشاراتی کوتاه به برخی رهنمودهای بزرگ احیاگر اسلام ناب محمدی(ص)، حضرت امام خمینی(ره) می نماییم، باشد تا با سرلوحه قرار دادن آن اجری بزرگ در مصیبت جد ایشان ببریم.
□□□
▪ روضه حضرت سیدالشهدا(ع) برای حفظ مکتب سیدالشهدا است. الان ۱۴۰۰ سال است با این منبرها و روضه ها و مصیبت ها و سینه زنی ها ما را حفظ کرده اند.
* آنها که توصیه کردند، عزای حسین بن علی (ع) زنده بماند، برای این بوده که هدف حسین بن علی(ع) مقدس بود. حسین بن علی(ع) یک مکتب را به وجود آورد؛ می خواست مکتبش زنده بماند.
▪ اصلاً حضرت سیدالشهدا(ع) چه احتیاجی به گریه دارد این که ائمه(ع) این قدر اصرار کردند به این که مجمع داشته باشید، گریه کنید، برای این است که این مذهب، ما را حفظ می کند.
▪ بی خود نبود که مأموران رضاخان، تمام مجالس را قدغن کردند. رضاخان مأمور بود؛ مأمور بود برای آنهایی که کارشناس بودند، آنهایی که ملتفت بودند مسائل را. دشمنان ما که حال ملت را مطالعه کرده بودند، می دیدند که تا این مجالس هست و تا این نوحه سرایی ها بر مظلوم هست و تا آن افشاگری (علیه) ظالم هست، نمی توانند به مقاصد خودشان برسند.
▪ مراسم عاشورا باید با همان وضع سنتی خودش، از طرف روحانیون، از طرف خطبا با همان وضع سابق، زنده نگه داشته شود و از طرف توده های مردم با همان ترتیب سابق که دسته جات معظم و منظم عزاداری به عنوان عزاداری راه می افتاد (به پا داشته شود).
▪ باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این سنت ها را حفظ کنید. البته چنان که در سابق، یک چیزهای ناروایی بوده است و دست اشخاص بی اطلاع از مسائل اسلام بوده، آنها باید یک قدری تصفیه شود؛ لکن عزاداری باید به همان قوت خودش باقی باشد.
مهدی تقوی

منبع : روزنامه ایران