گفت‌وگوی تاریخی امام خمینی(ره) و آیت‌الله حکیم در ابتدای نهضت در نجف

با این همه ، امام در پاسخ به محبت علما ، به دیدار علمای نجف رفت و در ۲۷/۷/۱۳۴۴ در دیدار با آیت‌الله حكیم كوشید او را از اوضاع ایران مطلع سازد. از این رو، در این دیدار، آن‌گاه كه از كسالت وی سخن به میان آمد، امام خمینی فرصت را غنیمت شمرد و گفت:
«خوب است برای تغییر آب و هوا به ایران بروید و اوضاع آنجا را از نزدیك ببینید و مشاهده كنید كه بر این ملت مسلمان چه می‌گذرد. در زمان مرحوم بروجردی عدم اقدام ایشان را علیه دولت جابره حمل بر صحت می‌كردم و می‌گفتم: مطالب را به ایشان نمی‌رسانند. نسبت به جناب عالی هم این طور معتقدم كه فجایع حكومت ایران را به سمع شما نمی‌رسانند و الا شما هم ساكت نمی‌ماندید. در تهران به عنوان بیست و پنج سال سلطنت پهلوی جشن گرفتند و به زور چهارصد هزار دلار از این مردم فقیر برای مصارف جشن گرفتند، ۸۰۰ دختر و ۸۰۰ پسر به عنوان دعا در محلی به جان هم انداختند به عنوان دعا چه كرده‌اند از گفتنش خجلم».
● آقای حكیم: شما كه این جا هستید به من لطفی ندارد ایران بروم، وانگهی چه می‌شود كرد چه اثر دارد؟
▪ امام: قطعا اثر دارد ما با همین قیام تصمیمات خطرناك دولت را متوقف كردیم، چطور اثر ندارد اگر علما اتحاد داشته باشند قطعا موثر است.
● آقای حكیم: اگر احتمال عقلایی نیز داشته باشد و از طریق عقلایی اقدام شود خوب است.
▪ امام: قطعا تأثیر دارد چنانچه اثر هم دیدیم و منظور ما از اقدام، اقدام عاقلانه است و اقدام غیر عاقلانه اصلا مورد بحث نیست.مقصود اقدام علما و عقلای ملت است.
● آقای حكیم: اقدام حاد كنیم مردم از ما تبعیت نمی‌كنند، مردم دروغ می‌گویند، آنها پی شهوتند. برای دین سینه چاك نمی‌كنند.
▪ امام: چطور مردم دروغ می‌گویند، این مردم جان دادند، زجر دیدند، حبس كشیدند، تبعید شدند، اموال‌شان به غارت رفت. چطور مردم بقال و عطار سرمحل كه سینه جلو گلوله دارند دروغ می‌گویند.
● آقای حكیم: تبعیت نمی‌كنند مرید شهوات در اغراض مادیه هستند.
▪ امام: عرض كردم كه مردم در پانزده خرداد جوانمردی و صداقت خود را نشان دادند.
● آقای حكیم: اگر قیام كنیم و خونی از بینی كسی بریزد، سر و صدایی بشود مردم به ما ناسزا می‌گویند و سر و صدا راه می‌اندازند.
▪ امام: ما كه قیام كردیم از احدی به جز مزید احترام و سلام و دست‌بوسی ندیدیم و هر كه كوتاهی كرد حرف سرد شنید و مورد بی‌ارادتی مردم واقع شد. در تبعید تركیه، به یكی از دهات تركیه اسمش یادم نیست رفتم اهالی آن ده گفتند: وقتی آتاتورك مشغول عملیات ضد دینی خود شد علمای تركیه جمع شدند و به اتفاق مشغول فعالیت علیه تمصیمات آتاتورك شدند، آتاتورك ده را محاصره و چهل نفر از علمای تركیه به قتل رسانید. من شرمنده شدم. پیش خود فكر كردم كه آن‌ها سنی می‌باشند، وقتی خطر را به دین اسلام نزدیك می‌بینند، چهل نفر كشته می‌دهند، ولی علمای شیعه در این خطر عظیمی كه [به] دیانت‌مان وارد آمده خون از دماغ‌مان نیامد (نه ا زدماغ من و نه شما و نه دیگری). واقعا جای خجالت است.
● آقای حكیم: چه باید كرد بایستی احتمال اثر بدهیم، كشته دادن چه اثر دارد.
▪ امام: عملیات ضد دینی دو جور است: یكی مثل رضاخان بی‌دینی می‌كرد و می‌گفت: من می‌‌كنم و نسبت به شرع نمی‌داد، البته موضوع اقدام علیه او از باب نهی از منكر بود ولی شاه فعلی هر عملی ضد قرآن و مذهب می‌كند و می‌گوید: از دین است. نظر قرآن چنین است، من از قرآن كریم می‌گویم، این بدعت عظیم كه بر اساس دیانت لطمه وارد می‌كند قابل تحمل نیست، باید جان‌بازی كرد، بگذارید تاریخ ثبت كند كه وقتی دنی مورد حمله واقع شد عده‌ای از علمای شیعه قیام كردند و دسته‌هایی از آن‌ها كشته شدند.
● آقای حكیم: تاریخ چه فایده‌ای دارد باید اثر داشته باشد.
▪ امام : چطور فایده ندارد؟ مگر قیام حسین بن علی (ع) به تاریخ خدمت مؤثری نكرد؟ و چه بهره بزرگی از قیام آن حضرت می‌گیریم؟
● آقای حكیم: راجع به امام حسن (ع) چه می‌فرمایید؟ ایشان كه قیام نكردند.
▪ امام: اگر امام حسن (ع) هم به اندازه‌ی شما مرید داشت قیام می‌كرد. در اول امر قیام كرد دید مریدها فروخته شده‌اند، لذا فتح نكرد، اما شما در تمام ممالك اسلامی مقلد و مرید دارید.
● آقای حكیم: من كه نمی‌بینم كسی را داشته باشم كه اگر اقدامی كردیم تبعیت نماید.
▪ امام: شما اقدام كنید و قیام نمایید، من اولین كسی خواهم بود كه از شما تبعیت خواهم
كرد.
●آقای حكیم: لبخند و سكوت .....

بخشهایی از كتاب: تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی جلد۲ (امام خمینی در تبعید)
این كتاب توسط مركز اسناد انقلاب اسلامی در اسفند ماه ۱۳۸۴ منتشر شده است. نویسنده این كتاب آقای عبدالوهاب فراتی با استفاده از خاطرات شاگردان امام خمینی(ره) در نجف مجموعه بسیار خواندنی از وضعیت سیاسی_ اجتماعی امام در نجف ارائه داده است. خواندن این كتاب به تمام مشتاقان سیره سیاسی- الهی امام خمینی توصیه می شود. در این كتاب تمایز مشی كفرستیز امام با تلقی های مختلفی كه از اسلام شایع بوده و هست بیان شده است.

منبع : خبرگزاری فارس