انقلاب‌های ماتریکس - THE MATRIX REVOLUTIONS

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جوئل سیلور
کارگردان : اندی واچووسکی و لری واچووسکی
فیلمنامه‌نویس : اندی واچووسکی و لری واچووسکی، برمبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط اندی واچووسکی و لری واچووسکی
فیلمبردار : بیل پوپ
آهنگساز(موسیقی متن) : دان دیویس
هنرپیشگان : کیانو ریوز، لارنس فیشبرن، مونیکا بلوچی، جادا پینکت اسمیت، کری ـ آن ماس، کوین ریچاردسن، لامبرت ویلسن، مری آلیس، نونا گی، کلیتن واتسن، هوگو ویوینگ و ایان بلیس
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۹ دقیقه


سفر ̎نیو̎ (ریوز) به دنیای واقعی و به دروازه‌های ورودی ماتریکس، تغییر و تحولاتی در او به وجود آورده و او را از قدرت‌هایش محروم و در ناکجاآبادی بین ماتریکس و دنیای ماشین‌ها، رها کرده است. در حالی‌که ̎ترینیتی̎ (ماس) از جسم به اغما رفتهٔ ̎نیو̎ مراقبت می‌کند، ̎مورفیوس̎ (فیشبرن) با این موضوع کلنجار می‌رود که ̎یکتا̎ئی که او آن همه بدان ارجاع می‌داده، صرفاً یک سیستم کنترل دیگر بوده که توسط سازندگان ماتریکس ابداع شده بوده است. از سوی دیگر، جنگ بین انسان و ماشین به اوج خود رسیده: ارتش زایون به کمک داوطلبانی غیرنظامی مثل ̎زی̎ (گی) و ̎کید̎ (واتسن) مستأصلانه می‌جنگند تا در حالی‌که ارتش ماشین‌ها به قلب اردوگاه‌شان نفوذ کرده، تهاجم قراول‌ها را عقب برانند. اما آن‌چه به وخامت اوضاع افزوده، برنامهٔ یاغی، ̎اسمیت̎ (ویوینگ) است که با حیله و نیرنگ، ̎بین̎ (بلیس)، یکی از خدمه‌های هاورکرافت را ربوده است. ̎اسمیت̎ که هر لحظه بر قدرتش اضافه می‌شود، حتی از کنترل ماشین‌ها نیز خارج شده و حالا امپراتوری آنها، به علاوه دنیای واقعی و ماتریکس را تهدید به نابودی می‌کند. ̎اوراکل̎ (آلیس) آخرین توصیه‌هایش را در اختیار ̎نیو̎ می‌گذارد؛ ولی ̎نیو̎ خوب می‌داند که ̎اوراکل̎ نیز برنامه‌ای بیش نیست و حرف‌هایش باز می‌تواند لایهٔ دیگری از دروغ‌پردازی‌هایِ گسترده‌ترِ ماتریکس باشد. ̎نیو̎ و ̎ترینیتی̎ به کمک ̎نایوبی̎ (پینکت اسمیت) تصمیم می‌گیرند به سفری دست زنند که هیچ انسانی تا به حال جرأت انجامش را نداشته و تاکنون بدان حد پیش نرفته: سفری به بالا، روی سطح سوختهٔ کره زمین و به قلب شهر پر از تهدید ماشین. ̎نیو̎ در آن کلان‌شهر مکانیزه، با قدرت اول و آخر دنیای ماشین ـ ̎گره‌گشای سحرآمیز̎ ـ رودررو می‌شود و معامله‌ای با آن می‌کند که تنها امید برای نجات دنیائی مُشرف به مرگ است.
● قسمت سوم و پایانی سه گانهٔ ماتریکس به فاصله‌ای کوتاه از قسمت دوم روی پرده می‌رود. بخشی که در آن واچووسکی‌ها هرچه در چنته دارند رو می‌کنند. از گرایش واضح‌شان به باورهای یهود ـ این‌جا دیگر آشکارا ̎زایون̎ به سرزمین مقدس تبدیل می‌شود ـ تا اکشن عجیب و غریبی که جدا از تلفیق نبرد با اسلحه و بهره گرفتن از ورزش‌های رزمی شرق دور، حالا به فیلم‌های ابرقهرمانی و داستان مصورهای آمریکائی هم تنه می‌زند. انقلاب‌های ماتریکس به دلیل داشتن یک پایان مشخص، فیلم جمع‌وجورتری نسبت به فیلم دوم است اما این اعتقاد فیلم‌سازان که دارند یک حرف بزرگ فلسفی و دینی می‌زنند، مثل قسمت دوم به این فیلم هم ضربه زده است و فاصلهٔ این بخش با نخستین ماتریکس را کاملاً حفظ می‌کند. با این همه ماتریکس سوم صحنه‌های درخشانی هم دارد. از آن جمله می‌شود به سخن‌رانی ̎مورفیس̎ برای مردم باقی‌مانده در ̎زایون̎ و فصل مواجههٔ نهائی ̎نیو̎ با ̎اسمیت̎ در زیر باران سیل‌آسای دنیای مجازی اشاره کرد که هر دو تأثیرگذار در آمده‌اند. نکتهٔ جالب توجه، صحنهٔ پایانی فیلم است که به وضوح تحت تأثیر صحنهٔ پایانی فیلم‌نامهٔ نابودگر ۲: روز جزا (جیمز کامرون، ۱۹۹۱) نوشته و ساخته شده؛ با این تفاوت که آن فصل از نسخهٔ نهائی اکران فیلم کامرون حذف شد تا نگاه دینی اکشن پر حرف و حدیث کامرون تعدیل شود؛ در حالی‌که این‌جا همان صحنه با لوکیشن و میزانسنی مشابه ـ پیش‌گوی پیر همانند ساراکانرِ پا به سن گذاشته روی نیمکتی در یک پارک نشسته و از نجات و دنیای واقعی صحبت می‌کند ـ دقیقاً بازسازی شده است.