فعالیت سیاسی آرنولد

● وابستگی سیاسی
شوارتزینگر یکی از اعضاء جمهوری‌خواه است که این مسئله در بین دمکرات‌های جامعه هالیوودی بسیار غیرعادی است. از نظر مالی، انسانی محافظه‌کار و از نظر اجتماعی، میانه‌رو است. وی از رئیس‌جمهور گروه جمهوری‌خواه یعنی رونالد ریگان پشتبانی می‌کرد و در واقع قصد دارد راه او را ادامه دهد. زیرا همان‌طور که می‌دانید او نیز هنرپیشه‌ای است که وارد جهان سیاست شد. زمانی‌که ریگان در دفتر کارش حضور داشت بیل کلینتون را به‌دلیل احضار به دادگاه و اقداماتی که انجام داده بوده مورد ملامت قرار می‌داد.
در تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۰۲ در مصاحبه‌ای با کریس متیوس در دانشگاه چپمن به ذکر عللی پرداخته که به موجب آن عضویت خود در حزب جمهوری‌خواهان را چنین توجیه می‌کند:
”عده زیادی نمی‌دانند که چرا من جمهوری‌خواه هستم. من در جامعه سوسیالیستی اتریش چشم به جهان گشودم و در سال ۱۹۶۸ همزمان با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وارد خاک این کشور شدم. در آن‌زمان دو نفر نامزد ریاست جمهوری بودند که یکی از آنها هامفری و دیگری نیکسون نام داشت. هر دوی آنها در مصاحبه‌های مختلف مطبوعاتی، رادیوئی و تلویزیونی شرکت کرده و عقاید خود را بیان می‌کردند. به یاد دارم هامفری همواره روی این نکته پافشاری می‌کرد که راه حل غلبه بر مشکلات موجود این است که دولت، فعالیت بیشتری در همه زمینه‌ها داشته باشد. وی به حمایت از تولیدات داخلی نیز اعتقاد داشت و در واقع اعتقادات وی در مورد نحوه اداره حکومت و برنامه‌های آتی دولت، همان چیزی بود که به سوسیالیسم اتریشی یعنی محل تولد من شباهت زیادی داشت.
اما نیکسون، نظراتی مخالف هامفری داشت به‌طوری‌که به مرزهای باز اعتقاد داشت و می‌گفت دست مصرف‌کنندگان باید باز باشد تا هر کالائی را که مایلند، خریداری کنند. او به تقویت ارتش اعتقاد داشت و می‌گفت بار دولت باید کاهش یابد و به بخش‌های خصوصی واگذار شود. در آن هنگام که اطلاعات سیاسی چندانی نداشتم به این مسئله فکر می‌کردم که چه چیزی باعث شده تا این دو نفر نقطه‌نظرات متفاوتی داشته باشند. با کمی پرس و جو متوجه شدم نیکسون نامزد حزب جمهوری‌خواه است و از آنجا که از نظرات وی خوشم آمد، تصمیم گرفتم به عضویت این حزب درآیم. به این ترتیب با کمی تحقیق و تفحص، عضویت در این حزب را پذیرفتم.“
از دهه ۱۹۹۰ به بعد مرتباً زمزمه‌هائی به گوش می‌رسد مبنی بر اینکه آرنولد به امور دفتری و دولتی علاقه‌مند است. حتی این مسئله در فیلم سیلوستر استالونه به نام ”مرد ویرانگر“ نیز به شکل طنزآلود نمایش داده شد. در این فیلم تصویری از چهره آمریکا در زمان آینده تجسم شده بود که به موجب آن قانون اساسی آمریکا دچار اصلاحات متعدد شده و به افراد خارجی مثل آرنولد شوارتزینگر امکان می‌داد تا کاندیدای ریاست جمهوری شوند. در واقع نقطه اصلی و منظور این فیلم، کسی جزء آرنولد نبوده است. در سال ۱۹۹۹ آرنولد که به اشتغال پست‌های دولتی علاقه چشمگیری داشت در مصاحبه‌های مطبوعاتی خود به صراحت گفت که چندین مرتبه به این مسئله فکر کرده است زیرا نیروی عظیمی در خود مشاهده کرده و توانائی انجام امور دولتی را در درون خود احساس کرده است. آرنولد معتقد است همیشه افراد در دولت حضور دارند که نمی‌توانند کار چندانی انجام دهند اما مردم مایلند امور دولتی و کشوری به بهترین نحو اجراء شوند. در این صورت همیشه خلاء عظیمی در زمینه عدم حضور افراد لایق و مشارکتشان به‌چشم می‌خورد.
● شرکت در امور سیاسی
آرنولد شوارتزینگر از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ به سمت ریاست شورای تناسب اندام و رشته‌های ورزشی نهاد ریاست جمهوری برگزیده شد. طی دوره ریاست خود در شورای مورد نظر، به سراسر نقاط آمریکا سفر کرد تا اهمیت تناسب اندام را به همه کودکان آمریکائی متذکر شود. به‌علاوه از آنجا که همواره طرفدار ترویج برنامه بهداشتی و تناسب اندام بود برنامه‌های متعددی تدارک دید تا ضمن حضور فرمانداران ۵۰ ایالت مختلف، اهمیت تناسب اندام و سلامتی را به آنها متذکر شود. وی هر روز با ۲ تن از فرمانداران در هواپیمای شخصی خود دیدار و گفتگو می‌کرد و این‌کار را با هزینه شخصی انجام می‌داد به‌طوری‌که هر ساعت گفتگو مبلغ ۴۰.۰۰۰ دلار برای او هزینه داشت. در آن زمان ”جورج اوتو“ که سمت ریاست هیئت اعزامی را برعهده داشت، چنین گفت:
”آرنولد سرشار از نیرو است یعنی همان چیزی‌که در ارتش به‌عنوان حضور فرمانده از آن نام می‌بریم. در آن زمان چشم همه به او دوخته شده بود و همه منتظر بودند تا ببینند چه کارهائی انجام داده و تا چه حد پیشرفت دارد.“
بعدها جورج اوتو به ریاست شورای فرمانداری کالیفرنیا در بخش تناسب اندام و رشته‌های ورزشی برگزیده شد و تحت نظر پیت ویلسون، فرماندار کالیفرنیا سرگرم خدمت شد.
آرنولد شوارتزینگر در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۰۲، اولین موفقیت سیاسی و واقعی خود را به ثبت رساند. زیرا در آن سال، مجلس تصویب کرد که جوانان پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان تحت پوشش برنامه‌های حفظ سلامتی و ایمنی قرار بگیرند. به این ترتیب چنین برنامه‌هائی حتی در سطح پس از تحصیلات دبیرستان نیز تحت پوشش و حمایت بی‌دریغ مقامات دولتی قرار می‌گرفت.
● اعلام فراخوان انتخاباتی ۲۰۰۳ در کالیفرنیا
در سال ۲۰۰۳ شایعه شد که آرنولد شوارتزینگر به شدت تلاش می‌کند تا به مقام فرمانداری کالیفرنیا منصوب شود. در ژوئیه همن سال، مقاله‌ای در مجله ”اسکوایر“ به چاپ رسید که در آن آرنولد گفت: ”بله بسیار دوست دارم به چنین مقامی نائل شوم. در صورتی‌که دولت و ایالت کالیفرنیا به وجودم نیاز داشته باشند و در صورتی‌که تشخیص دهند شایستگی احراز چنین مقامی را دارم حتماً در انتخابات شرکت می‌کنم. در تاریخ ۲۴ ژوئیه قرار شد بین فرماندار عضو دمکرات یعنی گری دیویس و آرنولد رقابتی صورت گیرد تا شخصی‌که شایسته‌تر است، انتخاب شود. آرنولد پس از حضور در فیلم ترمیناتور ۳ یک گروه پشتیبانی تدارک دید تا بتواند از نامزدی خود در مقام کالیفرنیا، حمایت لازم را به‌عمل آورد.
● ناظرین مراسم افتتاحیه کاندیداتوری آرنولد
در روزها و ساعت‌های قبل از برگزاری مراسم، متخصصین و ناظران سیاسی به این نتیجه رسیدند که احتمال انتصاب آرنولد به مقام فرمانداری کالیفرنیا بیش از رقبیش می‌باشد. اما ناگهان آرنولد دچار تردید شد و احتمال دارد که ممکن است در جریان انتخابات شکست بخورد. به همین دلیل قصد داشت اعلام انصراف کند. اما همسرش او را وادار کرد تا اصلاً از این قضیه کناره‌گیری نکند و حتماً با شرکت در یک مصاحبه تلویزیونی بر حضور خود در این انتخابات پافشاری کند. وی در جریان این مصاحبه اعتراف کرد اخذ تصمیم جهت حضور در این انتخابات و عدم کناره‌گیری از کاندیداتوری، سخت‌ترین تصمیم در طول دوران حیاتش بوده است. اما به هر حال متقاعد شده که حتماً باید در این انتخابات شرکت کند و شایستگی خود را در بوته آزمایش قرار دهد. زیرا به اعتقاد او سیاستمداران بیش از اینکه عمل کنند، حرف می‌زنند و کمتر به جامعه خدمت می‌کنند.
زمانی‌که قرار شد فراخوان انتخاباتی برگزار شود آرنولد بیش از همه شناخته شده بود. اما از آنجا که کار اداری نداشت مردم با نقطه‌نظرات و دیدگاه‌های سیاسی وی آشنائی کمتری داشتند. به‌ زودی چند فیلم تبلیغاتی ساخته شد تا بیانگر نقطه‌نظرات و دیدگاه‌های متنوع او باشد. تأثیر این فیلم نیز چشمگیر بود. به‌طوری‌که مردم متوجه شدند قرار است فردی شایسته، مسئولیت فرمانداری کالیفرنیا را برعهده بگیرد. دیگر وقت آن بود که مردم با گری دیویس خداحافظی کرده و خود را آماده استقبال از فرماندار جدید نمایند. آرنولد در خاتمه اولین کنفرانس مطبوعاتی خود به حاضرین گفت که پیروزی وی در انتخابات، قطعی است. از این جهت می‌توان گفت آرنولد نیز در مسیری چون رونالد ریگان گام برداشت تا از عالم سینما وارد عالم سیاست شود. از آنجاکه آرنولد بومی آمریکا نیست و فقط مقیم آمریکا می‌باشد حق شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را ندارد مگر این‌که قانون اساسی دچار تغییراتی شده و به افراد خارجی نیز اجازه حضور در چنین انتخاباتی را بدهد. البته در سال ۲۰۰۰ یکی از نمایندگان کنگره به نام بارنی فرانک و در ژوئیه ۲۰۰۳، سناتور اورین هج، خواستار اصلاح قانون اساسی شدند تا به افراد خارجی نیز اجازه حضور در انتخابات ریاست جمهوری داده شود تا آنها نیز بتوانند شانس خود را برای شرکت در چنین موقعیتی و پذیرش مسئولیت بیازمایند. از بین کسانی‌که در این مبارزه انتخاباتی، حضور فعال داشتند می‌توان به افراد زیر اشاره کرد: راب لو، وارن بافت و جورج شولتز.
در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۰۳، ۴/۵۵ درصد از ساکنان کالیفرنیا در برنامه فراخوان انتخاباتی نامزدهای دمکرات چون کروز بوستامانت و نامزد جمهوری‌خواهان مثل تام مک کلین تاک و سایرین شکست خوردند. به‌طور کلی در جریان این انتخابات ۳/۱ میلیون نفر به سود آرنولد رأی دادند.
آرنولد در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۳ در دفتر کار خود قسم یاد کرد که به قوانین پای‌بند بوده و به جامعه خدمت کند. مراسم افتتاحیه توسط والنسیا ویلیامز یکی دیگر از هنرپیشگان فیلم‌های سینمائی برگزار شد و همه در مقابل دیدگان او سرود ملی سر دادند. فرزندانش نیز در این مراسم حضور داشتند و به اتفاق سایرین، سرود وفاداری به کشور را سر دادند. در ضمن ماریا شریور نیز انجیل مقدس را در دست داشت . آرنولد به کتاب مقدس قسم یاد کرد که مسئولیت خود در دفتر فرمانداری را به‌نحو احسن انجام دهد. او در سخنرانی کوتاهی تصریح کرد که: ”امروز روز جدیدی در تاریخ کالیفرنیا می‌باشد. اصلاً قصد ندارم امور دفتری و فرمانداری را به شکل سابق انجام دهم بلکه قصد دارم تحول جدیدی در این زمینه به‌وجود آورم. آنچه بیش از هر چیز به آن اهمیت می‌دهم این است که اعتماد از دست رفته مردم به دولت را به آنها باز گردانم. این انتخابات به این منظور برگزار نشده که مهره‌ای جانشین مهره دیگر شود. در ضمن اصلاً هدف این نبوده است که یک گروه سیاسی جایگزین گروه سیاسی دیگری شود. هدف از چنین انتخاباتی این بود که فضای سیاسی حاکم بر ایالت کالیفرنیا تغییر کند.“● فرمانداری
در تاریخ ۴ نوامبر ۲۰۰۳، آرنولد شوارتزینگر، جورج دبلیو بوش و گری دیویس برای مأموران آتش‌نشانی کالیفرنیا سخنرانی کردند.
آرنولد با وزیر باواریا یعنی ادموند استویبر ملاقات و گفتگو کرد. وی چند ساعت پس از حضور در دفتر فرمانداری قول داد افزایش ۲۰۰ درصدی صدور گواهینامه‌های رانندگی را لغو کند. این مبلغ بابت تأمین بودجه ایالتی در نظر گرفته شده بود. قرار شد مبلغ تعیین شده به همان سطح سال ۱۹۹۸ برسد. هنوز آرنولد یک روز کامل را در دفتر کارش سپری نکرده بود که طرح سه ماده‌ای جهت تأمین بودجه ایالتی را تقدیم کنگره نمود. ابتدا طرح شناور شدن تعهدنامه‌های ۱۵ میلیارد دلاری را پیشنهاد کرد. دوم طرحی مبنی بر محدودیت هزینه‌های ایالتی و اصلاح قانون اساسی پیشنهاد کرد و سوم قرار شد دستمزد کارگردان جهت تأمین کسری بودجه ایالتی ارتقاء داده شود. در ضمن قانو‌ن‌گذاران و دولتمردان کالیفرنیا را به کمک جلسه اضطراری فراخوانده و به آنها گوشزد کرد که کاهش هزینه‌های ایالتی کاملاً غیرضروری است. برای اینکه به وعده‌های خود عمل کند قبل از هر چیز توافق کرد بدون دریافت کوچک‌ترین دستمزدی به وظیفه خود به‌عنوان فرمانداری عمل کند. به این ترتیب در دستمزدی برابر با ۱۷۵.۰۰۰ دلار در سال صرفه‌جوئی می‌شد. در واقع برای اینکه بتواند بخشی از کسری بودجه ایالتی را تأمین کند به چنین اقدامی متوسل شد.
برای اینکه بتواند مقدمات تصویب طرح اول را فراهم کند در تاریخ ۲ مارس ۲۰۰۴، دو ماده ۵۷ و ۵۸ را به قانون برگزاری انتخابات اضافه نمود و به این ترتیب دولت اجازه یافت تعهدنامه‌های ۱۵ میلیارد دلاری را به شکل اوراق قرضه به فروش برساند و به این ترتیب بودجه ایالتی کاملاً متعادل می‌شد. مردم به محض اطلاع از طرح‌های پیشنهادی آرنولد، ابتدا با او موافقت کردند. پس از گذشت مدت کوتاهی بندهای ۵۷ و ۵۸ برای تصویب به کنگره تقدیم شد. تعدادی از دمکرات‌های پیشگام در کنگره، طرح‌های او را تأیید کرده و به سایر نمایندگان کنگره تأکید کردند که در صورت عدم تأیید طرح‌های پیشنهادی آرنولد حتماً باید منتظر عواقب شوم ناشی از این اقدام باشند. ماده ۵۷ با رأی موافق ۳/۶۳ درصد از نمایندگان و ماده ۵۸ با رأی موافق ۷۱ درصد از نمایندگان به تصویب رسید. در واقع اکثر قریب به اتفاق نمایندگان به تصویب این دو طرح رأی دادند. در ۱۹ آوریل ۲۰۰۴ نیز طرح سوم پیشنهادی وی به تصویب نمایندگان کنگره رسید و در عوض قرار شد کسری حقوق دریافتی کارگران از طریق دیگری تأمین شود.
در فوریه ۲۰۰۴، متهم به قتلی به نام ”کویم کوپر“ که به مجازات محکوم شده بود از آرنولد خواست تا در مجازاتش تخفیف قائل شود. اما نهمین دادگاه استیناف با بررسی مجدد شواهد و مدارک موجود، حکم صادر شده را نیز قابل تغییر ندانست و آرنولد هم نتوانست کاری برای این متهم به قتل انجام دهد. بعدها سخنگوی گروه سبز اتریش به نام ”پیتر پیلز“ تقاضا کرد که آرنولد از تابعیت اتریشی خود محروم گردد. پیلز در سخنان خود ادعا کرد که هیچ شهروند اتریشی حق ندارد در مراسم اعدام متهمین شکرت کرده یا چنین حکمی را صادر کند.
آرنولد مدتی پس از تصدی مقام فرمانداری موفق شد در حکم مجازات عده‌ای از محکومیت تخفیف قائل شود. در نتیجه عده‌ای از زندانیان زودتر از موعد مقرر از زندان آزاد شدند. به همین دلیل عده‌ای معتقد بودند که آرنولد انعطاف‌پذیرتر از فرماندار دمکرات قبلی می‌باشد. زیرا فرماندار قبلی چنین انعطافی از خود نشان نمی‌داد و در مراسم اعدام تعدادی از محکومین شرکت کرده بود.
قبلاً انتظار می‌رفت که آرنولد به محض تصدی مقام جدید خود در مقابل انتقادهای بی‌شمار گروه‌های مخالف، بسیار آسیب‌پذیر باشد. اما به محض حضور در محل کار خود نشان داد که در انجام مأموریت جدید، موفقیت‌های زیادی حاصل کرده است. در زمینه همکاری با سیاستمداران راست و چپ نیز به موفقیت‌های زیادی دست یافت. مثلاً از بین سیاستمداران راست‌گرا به‌خوبی با تام‌مک کلین تاک و از بین سیاستمداران چپ‌گرا با جان برتون کنار آمد. در پایان ماه مه ۲۰۰۴، در رأی‌گیری به‌عمل آمده توسط دولت مشخص شد که آرنولد توانسته رضایت مردم کالیفرنیا را به‌دست آورد به‌طوری‌که میزان محبوبیت او ۶۵ درصد تعیین شد. این میزان محبوبیت در طول ۴۵ سال بی‌سابقه بود به‌طوری‌که فرمانداران گروه دمکرات فقط توانسته بودند حداکثر ۴۱ درصد محبوبیت کسب کنند. رونالد ریگان، رئیس‌جمهور فقید آمریکا قبل از اینکه به مقام ریاست جمهوری منسوب شود نیز سمت فرمانداری کالیفرنیا را برعهده داشت و علی‌رغم این‌که توانسته بود نظر مساعد مردم را به‌خود جلب کند هرگز محبوبیتش از ۶۰ درصد تجاوز نکرد.
در ماه مارس ۲۰۰۴، انجمن پژوهشی طرفداران آزادی به نام مؤسسه کاتو، نام آرنولد را به‌عنوان اولین فرماندار محبوب و طرفدار آزادی ثبت کرد.
در ماه ژوئیه ۲۰۰۴، آرنولد و قانون‌گزاران ایالتی به بن‌بست رسیده و نتوانستند بودجه ایالتی را به موقع تصویب کنند. آرنولد در حالی‌که سعی می‌کرد حمایت توده مردم را برانگیزد، قانون‌گزاران را به بچه‌های کودکستانی تشبیه کرد که به استراحت و وقفه کاری نیاز دارند. او در جمع طرفداران خود اعلام کرد که مخالفین تصویب بودجه ایالتی، بسیار بی‌تجربه و ناپخته عمل می‌کنند. زمانی‌که چنین اخباری در سطح کشوری پخش شد با عدم استقبال مخالفین مواجه شد به‌طوری‌که قانون‌گزاران، وکلا و گروه‌های فمینیست در مقابل چنین اظهاراتی، ابرو در هم کشیده و مخالفت خود را اعلام نمودند. در این میان، طرفداران آرنولد هم به اقداماتی دست زده و برای اینکه از او طرفداری کنند پیراهن‌هائی بر تن می‌کردند که عکس آرنولد روی آنها بود.
در تابستان ۲۰۰۴، عده‌ای از سیاستمداران قصد داشتند زمینه را جهت کاهش میزان محبوبیت آرنولد فراهم کرده و به همه نشان دهند که وی دیگر نمی‌تواند محبوبیت گذشته را در بین ساکنان کالیفرنیا داشته باشد. اما در آمارگیری ماه‌های اوت و اکتبر مشخص شد که میزان محبوبیت آرنولد همان ۶۵ درصد قبلی است. ساکنان کالیفرنیا معتقد بودند که فرماندارشان در مسیر صحیح گام برمی‌دارد و به‌خوبی از عهده وظایفش برمی‌آید. زمانی‌که از آنها سؤال کنند اگر آرنولد، نامزد ریاست جمهوری شود آیا به او رأی خواهند داد یا خیر ۵۰ درصد اعلام کردند که حتماً با او مخالفت می‌کنند و ۲۶ درصد اعلام کردند که حتماً او را در انتخابات ریاست جمهوری یاری می‌کنند.
● بهار ۲۰۰۵
در بهار ۲۰۰۵، مجدداً آمارگیری‌های متعددی به‌عمل آمد که نشان داد از میزان محبوبیت آرنولد در بین مردم کاسته شده است. در ماه آوریل، طبق رأی‌گیری که از سوی دانشگاه سن خوزه به‌عمل آمد، مشخص شد که فقط ۴۹ درصد از رأی‌دهندگان با سیاست‌ها و خط‌مشی‌های آرنولد موافق هستند و اقداماتش را تأیید می‌کنند. در ماه مه، رأی‌گیری دیگری توسط محققین آمریکائی صورت گرفت و نتایج آن از برنامه‌های مختلف تلویزیونی پخش شد. این آمار جدید نشان می‌داد که ۴۰ درصد از ساکنان کالیفرنیا، نظر موافق و ۵۶ درصد، نظر مخالف دارند. در رأی‌گیری ماه آوریل که توسط مؤسسه سیاست عمومی صورت گرفت نیز نتیجه مشابهی به‌دست آمد. زمانی‌که خبرنگاران با آرنولد مصاحبه کردند تا علت کاهش محبوبیتش را جویا شوند وی چنین پاسخ داد: ”به این دلیل فرماندار نشدم تا برنده رقابت انتخاباتی شوم. به محض اینکه یکی از مقامات کشوری درصدد برمی‌آید تا تصمیمات جدی اتخاذ کند مسلماً با افزایش یا کاهش شهرت قبلی خود مواجه می‌شود.“
در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۵، آرنولد از مردم درخواست کرد تا در انتخابات خاص ۸ نوامبر ۲۰۰۵ شرکت کنند و نظر مخالف یا موافق خود را با مجموعه اصلاحات پیشنهادی وی اعلام کنند. اما آمار نشان داد که میزان محبوبیت او باز هم کاهش یافته و به سطح باورنکردنی ۳۷ درصد رسیده است که اصلاً آمار جالبی برای فرماندار کالیفرنیا نبود و فاصله چندانی با محبوبیت فرماندار قبلی یعنی گری دیویس نداشت.
نماینده و سخنگوی آرنولد هشدار داد که فرماندار فرصت کافی در اختیار نداشته تا پیشنهادات خود را برای رأی دهندگان توضیح دهد. قانون‌گزاران نیز از محبوبیت کمی برخوردارند که این مسئله در رأی‌گیری‌های صورت گرفته کاملاً مشهود است به‌طوری‌که ۲۴ درصد از رأی‌دهندگان موافق آنها هستند. آرنولد نیز در این زمینه گفت که رأی‌گیری‌ها حاوی پیام روشن و مشخصی است به‌طوری‌که همه رأی‌دهندگان خواستار همکاری همه مقام‌ها و نهادهای ایالتی هستند.
● اخبار گوناگون
همیشه تصور می‌شد قد آرنولد ۶ فوت و ۲ اینچ (۸۸/۱ متر) می‌باشد اما در ماه ژوئیه ۲۰۰۲، مقاله‌ای در مجله ”ویکلی“ به چاپ رسید که نشان داد قد آرنولد برابر با ۵ فوت و ۱۰ اینچ (۷۸/۱ متر) می‌باشد. پس از اینکه آرنولد در مبارزه انتخاباتی فرمانداری کالیفرنیا شرکت کرد عده‌ای متوجه شدند قدش کوتاه‌تر از حدّ انتظار آنها می‌باشد و در نتیجه گزارشی را که در مجله فوق منتشر شده بود، مورد تأیید قرار دادند. حال نمایندگان و سخنگویان دفتر فرمانداری اعلام می‌کنند که قد او ۶ فوت (۸۳/۱ متر) است. البته به اعتقاد کارشناسان، زمانی‌که وی در این رقابت شرکت کرده بود و ارتفاع قدش همان ۶ فوت و ۲ اینچ بود اما همان‌طور که می‌دانید با گذشت سن، قد انسان هم کوتاه‌تر می‌شود. بنابراین علت کاهش ۲ اینچی چیزی جزء افزایش سن نیست.
مسئولین شهر گراتز یعنی زادگاه آرنولد به او و افتخاراتش می‌بالند و به همین دلیل نام آرنولد را برای استادیوم فوتبال خود برگزیده‌اند. این استادیوم که ظرفیت ۱۵۴۰۰ تماشاچی را دارد با صرف هزینه‌ای بالغ بر ۵/۲۰ میلیون یورو همراه بوده است. استادیوم آرنولد در تاریخ ۹ ژوئیه ۱۹۹۷، طی مراسم باشکوهی افتتاح شد.
در سال ۲۰۰۵، پیتر پیلز، عضو گروه سبز حاضر در پارلمان اتریش درخواست کرد آرنولد از امتیاز تبعیت اتریشی خود محروم شود و علت این محرومیت هم حضور وی در مراسم اعدام یکی از متهمین در کالیفرنیا بوده است. این درخواست با توجه به ماده ۳۳ قانون تبعیت کشور اتریش مطرح می‌شود که در آن تصریح شده است: ”هر تبعه اتریش که در یک کشور خارجی زندگی می‌کند اگر به اقدامی دست بزند تا شهرت یا منافع کشورش (اتریش) را به خطر بیندازد از تبیعت کشور خویش محروم خواهد شد.“ معاهدات حقوق بشر اروپا که در آن به ممنوعیت اعمال مجازات مرگ اشاره شده است نیز بخشی از قانون اساسی اتریش را شامل می‌شود. آرنولد برای اینکه حضور خود در مراسم اعدام قاتل را توجیه کند، اعلام کرد که تنها وظیفه او به‌عنوان فرماندار کالیفرنیا این بوده است که از احتمال بروز هر نوع خطا و اشتباه در دستگاه قضائی ایالتی جلوگیری کند.
در سال ۱۹۹۷ آرنولد تحت عمل تعویض دریچه قلب قرار گرفت. جراحان قلب با استفاده از بافت پیوندی آرنولد موفق به انجام این عمل شدند اما پیش‌بینی کرده‌اند که ظرف ۸ سال آینده وی مجدداً تحت عمل جراحی قرار گیرد. زیرا با گذشت زمان، عملکرد دریچه قلبش کاهش می‌یابد. البته جراحان قبل از اینکه به‌عمل جراحی دست بزنند به آرنولد پیشنهاد کردند به آنها اجازه دهد از دریچه مکانیکی استفاده کنند و این روش را به‌عنوان تنها راه‌حل دائمی درمان تشخیص دادند. اما آرنولد معتقد بود که دریچه مکانیکی، فعالیت فیزیکی و ظرفیت تمریناتش را کاهش می‌دهد. به همین دلیل از چنین عملی سرباز زده بود.

منبع : ماهنامه‌پرورش‌اندام