کودک و اسباب بازی

اسباب بازی باید باعث تقویت فكر كودك شود و زمانی مفید است كه كودك با آن بازی كند نه از آن نگهداری كند.
اسباب بازی كودك نباید زیاد باشد كه نداند با كدام بازی كند، در ضمن لوكس و گرا ن قیمت هم نباشد. مناسب سن و رشد جسمی و ذهنی كودك باشد.
اسباب بازی به بچه ها در سنین قبل از دبستان در مطلوب كردن رفتار اجتماعی كمك می كند. مكمل شدن اسباب بازی با تلویزیون باعث می شود كه آنچه از تلویزیون دیده اند در بازی و با اسباب بازی به كار برند.
آنچه كودك از تلویزیون می آموزد بستگی به سطح رشد كودك و ماهیت برنامه هایی كه تماشا می كند، دارد. برنامه تلویزیون در همه كودكان تأثیر یكسانی ندارد.
بچه ها از تلویزیون هر دو رفتار جامعه پسند و پرخاشگرانه را می آموزند و چگونگی رفتار را می آموزند.
می توان خطر سرگرم شدن كودك را به وسیله رادیو، فیلم و تلویزیون پیش بینی كرد كه آنها از زمان كافی و فضای مناسب برای بازی های دلخواه، خودبه خود محروم می شوند.
كودك می تواند احساسات اعتراض آمیز، خصومت و ترس را روی اسباب بازی منتقل كند، بدون این كه از اسباب بازی كیفر ببیند.
كودك می تواند اسباب بازی را دور افكند و مجدداً آن را بردارد و به این ترتیب با اعمال قدرت روی اسباب بازی احساس قدرت كند و همین احساس به كودك كمك می كند كه خود را به عنوان كوچكترین فرد در دنیای بزرگسالان شناسایی كند.
در دنیای كودكان تنوع وجود دارد و آنها اسباب بازی جدید و متنوع، طلب می كنند و به این تغییر و تنوع نیاز دارند، زیرا كه دوست دارند: گاهی خلاق و سازنده باشند و گاهی شلوغ و پرخاشگر و یا مضحك، زمانی آرامش می خواهند و زمانی ستیز با دیگران را می پسندند. گاهی از گوش كردن به یك داستان یا شعر لذت می برند و گاهی از خواندن سرود و آواز، زمانی از صدای طبل و زنگ خوششان می آید و زمانی از نقاشی و همه این موارد به وسیله اسباب بازی مورد نظر برای آنها خوشایندتر است.
از میان اسباب بازی ها دو اسباب بازی توپ و كامیون از اهمیت زیادی برخوردارند و جنبه جهانی دارند.
به وسیله توپ می توانند از همان اوایل كودكی به این سو و آن سو حركت كنند، بدوند و انواع بازی را داشته باشند و با كامیون هل دهند و بكشند و با این اعمال موجب تقویت عضلات و هماهنگی ماهیچه ها شوند. یك بازی مطلوب برای كودكی كه در حالت لذت بردن از بیان كلمات است، نظر افكندن بر یك كتاب، تصویر یا مجله است.
بازی با لغات و صداها برای كودك خیلی لذت بخش است، به شنیدن داستان، تعریف داستان، بازی سؤال و جواب، انتقال پیام به دیگران علاقه نشان می دهد و با استفاده از این علاقه می توان برای رفع مشكلات و آموزش دروسی مانند فارسی، اجتماعی، علوم و هدیه های آسمانی و... استفاده كرد.
مربیان می توانند قوانین و مقررات و اصول اخلاقی و رابطه صحیح با دیگران را در بازی به بچه ها آموزش دهند.
با دقت در بازی، مربیان می توانند كودكان را دقیق تر شناسایی كنند و به وسیله بازی مشكلات عاطفی كودكان را تعدیل نمایند.
با استفاده از بازی می توان به بچه ها آموخت كه چگونه مشكلات خود را حل كنند و در نهایت او را برای زندگی آینده آماده كرد.
با تقویت رفتار هوشمندانه و استفاده از قوه تخیل در بازی زمینه ای بهتر برای تفكر كودك فراهم می شود. دوستان در مدرسه تكیه گاه كودك هستند و به او احساس ایمنی می دهند و برای او سرمشق رفتاری هستند. بنابر این با كمك آنها می توان بعضی از مشكلات كودكان را برطرف كرد. (البته به صورت بازی) اگر قرار است پایه ای محكم برای یادگیری ریاضیات در دوران مدرسه ابتدایی در كودكان بسازیم كودك باید انواع مختلف بازی آزاد را در سنین قبل از دبستان داشته باشد.
پس باید امكانات لازم برای گسترش مهارت زبانی كودك فراهم شود تا مفاهیم ضروری برای تفكر را به دست آورند. همچنین موقعیت های مناسب برای رشد بدنی آنها را نیز باید فراهم كرد و با وسایلی مانند تاب، سرسره، نرده ها و میله ها در سنین قبل از دبستان و اوایل دبستان بازی كنند تا ماهیچه های بدنی تقویت شوند.

منبع : روزنامه همشهری