۹ مارس ۹۸۷ میلادی ـ ابوشکور بلخی شاعر اندیشمند ایران در یک نگاه

نهم مارس ۹۸۷ میلادی ( ۳۶۵ هجری خورشیدی ) سالروز در گذشت ابو شکور بلخی یکی از ۲۷ شاعر و ادیب دوران سامانیان است که نظم و نثر فارسی را احیاء کردند. ابو شکور از نخستین منثوی سرایان ایران است . وی مردی فروتن بود و فروتنی اش از این شعراو استنباط می شود که گفت :

تا به آنجا رسید دانش من
که بدانم همی که نادانم

ابو شکور که فارسی او با فارسی امروز تفاوتی ندارد و بسیار ساده و روان است معتقد به تاثیر دانش افراد در اخلاق و رفتار انسان است و این باور از این شعر او به دست می اید:

خردمند داند که پاکی و نرم
درستی و راستی و گفتار نرم

وی میان « اراده و تصمیم» و « خرد و دانش » رابطه مستقیم بر قرار دیده که خردمند را قادر به کنترل نفس اماره دانسته و در این زمینه گوید:

خردمند گوید خرد پادشاست
که بر خاص و برعام فرمانرواست

ابو شکور همچنین براین عقیده است که دانش همه مسائل را حل می کند و در این باره گوید:

جهان را به دانش توان یافتن
به دانش توان رشتن و بافتن

«آفرین نامه » از ابو شکور بلخی است . وی مورد توجه و عنایت خاص نوح سامانی بود

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز