ماوریک / تک‌رو - MAVERICK

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : ریچارد دانر و بروس دیوی
کارگردان : دانر
فیلمنامه‌نویس : ویلیام گلدمن، بر مبنای مجموعهٔ تلویزیونی ماوریک، کار روی هاگینز
فیلمبردار : ویلموش ژیگموند
آهنگساز(موسیقی متن) : رندی نیومن
هنرپیشگان : مل گیبسن، جودی فاستر، جیمز گارنر، گراهام گرین، آلفرد مولینا، جیمز کابرن، داب تیلر، جفری لوئیس، پل ل. اسمیت ودان هدایا
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۹ دقیقه


ـ ̎برت ماوریک̎ (گیبسن)، قمارباز حرفه‌ای به دنبال به دست آوردن سه هزار دلاری است که برای تکمیل بیست و پنج هزار دلار ورودیهٔ مسابقات قهرمانی پوکر ̎تری ریورز̎ لازم دارد. در شهر کریستال ریور، با ̎ آنابل برانسفورد̎ (فاستر)، زن ماجراجو و قمارباز آشنا می‌شود. او در این شهر پولی به دست نمی‌آورد پس همراه ̎ آنابل̎ سوار دلیجانی می‌شود که ̎مارشال زین کوپر̎ (گارنر) نیز مسافر آن است. آن سه در طول راه پول‌های مسروقهٔ یک گروه مبلغ مذهبی را از راهزنان پس می‌‌گیرند ولی سپس به دست سرخ‌پوستانی می‌افتند که رئیس‌شان دوست ̎ماوریک̎ و به او بدهکار است. به پیشنهاد او، ̎ماوریک̎ با وانمود کردن به اینکه یک سرخ‌پوست است و قرار گرفتن در تیررس شکار یک ̎ آرشیدوک روس̎ (اسمیت)، هزار دلار نصیبش می‌شود و بقیه را در قایق محل مسابقهٔ بزرگ از آرشیدوک اخاذی می‌کند. با بروز تیراندازی و درگیری‌هائی که نظم بازی را مختل می‌کنند، ̎کوپر̎ در مقام حافظ نظم، پول‌ها را با خود می‌برد و پس از یک رشته کلک‌های غیرمنتظرهٔ دیگر، ابتدا ̎ماوریک̎ آن‌را تصاحب می‌کند و پس از اینکه معلوم می‌شود ̎کوپر̎ پدر او است، ̎ آنابل̎ می‌آید و نصف پول‌ها را با تهدید اسلحه به چنگ می‌آورد.
ـ مجموعهٔ تلویزیونی ماوریک که از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۲ پخش می‌شد (با بازی گارنر در نقش اصلی) از این نظر میان هم تایان معاصرش متمایز می‌شد که قهرمانش جز فراست و جاذبه هیچ ویژگی قابل دفاع دیگری نداشت! فیلم ماوریک از بهترین نمونه‌های به فیلم برگرداندن مجموعه‌های تلویزیونی قدیمی و از مفرح‌ترین نتیجه‌های احیای ژانر وسترن در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ و اوایل دههٔ ۱۹۹۰ است. چرخ و فلکی از کلک و نیرنگ که همه در آن سهمی دارند، به هیچ گفته‌ای نمی‌شود اعتماد کرد، هیچ وعده‌ای را نمی‌توان پذیرفت و قمار معمولی تنها جلوهٔ کوچکی از بازی قمار بسیار بزرگ‌تر و عادت‌شدهٔ زندگی شخصیت‌هاست که در آن هر حیله‌ای مجاز است. به طور مداوم جذاب و پیش‌بینی‌ناپذیر، بهره‌مند از استعداد کمدی گیبسن (بامزه‌تر از همیشه)، حقه‌های متنوع فاستر برای جبران ضعف زنانه‌اش در دنیای مردان و حضور نیرومند گارنر در نهایت خونسردی و اطمینان. شاید بهترین فیلم دانر باشد.