فراوانی اقدام به خودسوزی در اقدام کنندگان به خودکشی در شهرستان اسلام آباد غرب (۸۱-۱۳۷۶)

● سابقه و هدف:
خودسوزی در کشورهای توسعه‌یافته بسیار نادر است (۸/۱-۰۶/۰ درصد تمام موارد خودکشی)، اما در کشورهای درحال توسعه بسیار شایع‌تر است و تا حد ۳/۴۰- ۸/۳۹درصد تمام موارد خودکشی می رسد. خودسوزی ۴/۰ تا ۴۰ درصد بیماران بستری در بخش‌های سوختگی نقاط مختلف جهان را به خود اختصاص داده است. بی‌تردید خودسوزی یکی از معضلات بهداشتی است که گریبان‌گیر کشورهای درحال توسعه، از جمله ایران و به خصوص استان کرمانشاه می‌باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه مقدماتی به‌منظور دستیابی به برنامه‌ها و استراتژی‌های پیشگیری‌کننده برای کاهش میزان بروز خودسوزی می باشد.
● مواد و روش‌ها:
مطالعه به‌روش توصیفی مقطعی انجام شد. نمونه‌گیری به‌صورت سرشماری صورت گرفت، بدین‌ترتیب که در فاصله سال‌های ۸۱-۱۳۷۶ تمام بیماران اقدام‌کننده به خودکشی ارجاع داده‌شده به اورژانس بیمارستان امام خمینی شهرستان اسلام اباد بررسی شدند. داده‌ها پس از استخراج و کدبندی با امار توصیفی ارایه گردیدند.
● یافته‌ها:
در طول ۶ سال مدت مطالعه، ۲۲۸۰ اقدام به خودکشی (۱۹۸نفر در ۱۰۰۰۰۰نفر در سال )در بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی شهرستان اسلام اباد غرب پذیرش داده شدند که از این تعداد ۲۱۶ نفر(۵/۹%) اقدام به خودسوزی بوده است. از میان ۲۱۶مورد اقدام به خودسوزی ۸۸ درصد مونث بودند و زنان۶/۷ برابر بیش از مردان اقدام به خودسوزی نموده‌اند. بیشتری موارد اقدام به خودسوزی در گروه سنی۳۰-۱۱ سال(۷۲%) و میانگین سنی ان‌ها ۲۶سال بوده است. ۵۴ درصد اقدام‌کنندگان به خودسوزی متاهل، ۶۰ درصد بی‌سواد و از لحاظ شغل ۵۲ درصد خانه‌دار و ۳۸درصد بی‌کار بودند.
● بحث:
این مطالعه و مطالعات قبلی انجام‌گرفته درباره خودسوزی در ایران، ثابت می‌کند که اقدام به خودسوزی باید هرچه بیشتر به‌عنوان یک مشکل بهداشت روانی در جامعه ما مورد توجه قرار گیرد؛ بنابراین لزوم ایجاد استراتژی‌ها و برنامه‌های مداخله‌ای پیشگیرانه در جهت کاهش تعداد بروز این مشکل با تمرکز در روی زنان، بی‌سوادان، خانه‌داران و گروه سنی ۳۰-۱۱ساله احساس می‌شود.

علیرضا احمدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی