جرانیمو: یک افسانهٔ امریکائی - GERONIMO: AN AMERICAN LEGEND

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : کلمبیا
کارگردان : والتر هیل
فیلمنامه‌نویس : جان میلیوس و لاری گراس، بر مبنای داستانی نوشتهٔ میلیوس
فیلمبردار : لوید اهرن
آهنگساز(موسیقی متن) : رای کودر
هنرپیشگان : جیسن پاتریک، جین هاکمن، رابرت دووال، وس استودی، مت دیمن، رادنی گرانت، کوین تای و استیو ریویس
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


جنوب غربی امریکا، سال ۱۸۸۵. گروه کوچکی از آپاچی‌های چیریکاهوا به رهبری ̎جرانیمو̎ (استودی)، تنها قبیله سرخ‌پوستی هستند که هنوز خود را به دولت امریکا تسلیم نکرده‌اند. ̎ستوان برایتن دیویس̎ (دیمن) به تازگی به واحد ̎سرتیپ جرج کروک̎ (هاکمن) منتقل شده، واحدی که هنگ ششم سواره نظامش مأموریت دارد که آپاچی‌ها را پیدا کند. ̎دیویس̎ و ̎ستوان چارلز گیت‌وود̎ (پاتریک)، ̎جرانیمو̎ را در صحرا ملاقات می‌کنند، و او می‌پذیرد که خود را تسلیم کند. ̎کروک̎ تسلیم شدن ̎جرانیمو̎ را قبول می‌کند و سرخ‌پوستان را به اردوگاه خشک و لم‌یزرعی در ترکی کریک منتقل می‌کنند. ̎کروک̎ به ̎جرانیمو̎ اطمینان می‌دهد که قبیله‌اش تحت حمایت ارتش ایالات متحد خواهد بود. مراسم پر سر و صدای جادوگر قبیله یک گشتی ارتش امریکا را تحریک به شلیک می‌کند و نبردی در می‌گیرد. سه سرخ‌پوست به دار آویخته می‌شوند. به ̎کروک̎ می‌گویند که ̎جراینمو̎ پیمان‌شکنی کرده و او هم دستور لشکرکشی به فرماندهی ̎ گیت‌وود̎ و ̎ آل سیبر̎ (دووال) را می‌دهد. افراد ̎جرانیمو̎ گروهی از کارگران معدن مس را قتل عام می‌کنند. ̎گیت‌وود̎، آپاچی شجاعی را که به نبرد تن با او آمده می‌کشد. ̎کروک̎، ̎جرانیمو̎ را در مکزیکو می‌بیند و او را به پیمان‌شکنی متهم می‌کند. ̎جرانیمو̎ تسلیم را نمی‌پذیرد و پس از آن، ̎کروک̎ نبرد را رها می‌کند. جانشین او، ̎سرتیپ نلسن مایلز̎ (تای) هم اعتقادی به استفاده از راهنماهای آپاچی ندارد. با وجود آنکه پنج هزار نفر در تعقیب سی‌ و پنج آپاچی هستند، موفق نمی‌شوند. ̎مایلز̎ به ̎گیت‌وود̎ دستور می‌دهد ̎جرانیمو̎ را پیدا کند. گروه سه نفرهٔ ̎گیت‌وود̎ به یک اردوگاه سرخ‌پوستان می‌رسند که همه‌شان قتل عام شده‌اند و بعد به قاتلان تکزاسی آنان بر می‌خورند و در نبردی که در می‌گیرد، همهٔ تکزاسی‌ها و ̎سیبر̎ کشته می‌شوند. ̎گیت‌وود̎ با ̎جرانیمو̎ در مخفی‌گاه کوهستانی‌اش ملاقات می‌کند و با او به سن کارلوس باز می‌گردد. بلافاصله راهنماهای آپاچی، همراه ̎جرانیمو̎ و مردانش، با قطار به اردوگاهی در فلوریدا اعزام می‌شوند. ̎گیت‌وود̎ تنزل درجه می‌گیرد. ̎برایتن̎ به او پیشنهاد می‌کند که استعفا بدهد، و ارتش را به پیمان‌شکنی متهم می‌کند. ̎جرانیمو̎ تا بیست و دو سال پس از آن هم زنده بود، ولی هرگز به او اجازه ندادند که به سرزمین مادری‌اش برگردد.
ـ از رشته وسترن‌های تجدیدنظر طلبانهٔ دیرهنگامی که به دنبال موفقیت رقص با گرگ‌های کوین کاستنر (۱۹۹۰) روی پرده آمدند. بدون حرفی تازه برای گفتن و صرفاً با نیت معرفی چهرهٔ ̎جرانیمو̎ به عنوان قهرمانی وفادار به اصول شخصی خود که ارزش‌های مسلط جامعهٔ متمدن را بر نمی‌تابد. نیتی که با توجه به علائق و سابقهٔ میلیوس (یکی از دو فیلمنامه‌نویس اثر) معنای خود را می‌یابد. اما عملاً ̎جرانیمو̎ در فیلم شخصیتی فرعی با حضوری گاه و بی‌گاه است که اکثراً از طریق گفتار راوی ( ̎ستوان دیویس̎، همکار ̎گیت‌وود̎) معرفی می‌شود. قرینه‌سازی‌های فیلم میان ̎جرانیمو̎ و ̎گیت‌وود̎ به عنوان تک‌روهائی بی‌اعتنا به تاکتیک‌های قراردادی بیهوده به نظر می‌رسد و گرهی از ابهامات شخصیت ̎گیت‌وود̎ نمی‌گشاید. فیلم ضمناً فاقد آن حس طنزی است که در بازنگری مشابهی بوفالوبیل و سرخ‌پوستان رابرت آلتمن (۱۹۷۶) را دیدنی می‌سازد.