ابوالعلاء صاعدبن محمدبن احمد قاضی صاعد استوائی نیشابوری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۳۴۳ -۴۳۲ - ۴۳۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: قاضی ، فقیه حنفی ، محدث و شاعر
ملقب به عمادالاسلام ، در استوا ، یکی از روستاهای نیشابور ، به دنیا آمد. شیخ حنفیان و رئیس آنان و قاضی نیشابور بود و ریاست اصحاب رأی خراسان به وی منتهی می‌شد. چون چهره‌ای زیبا داشت به ماه نیشابور ملقب شد. علوم ادبی را در نزد پدر آموخت ، سپس از محضر ابوبکر خوارزمی استفاده نمود. فقه و حدیث را از ابو عمرو اسماعیل‌بن نجید نیشابوری و بشربن احمد اسفراینی و عبدالله بن محمدبن علی زیاد نیشابوری شنید. در جوانی حج گزارد و به عراق رفت و در کوفه از علی‌بن عبدالرحمان بکائی حدیث شنید. خطیب بغدادی و قاضی صاعدبن سیّار و ابوالحسن علی‌بن محمد شعری از وی حدیث شنیدند. قاضی صاعد مقام فقاهتی و قضائی والائی داشت و در حوزۀ درس او اغلب علماءِ عصر شرکت می‌‌کردند. او افزون بر فقه و حدیث در شعر و ادب نیز تبحر داشت و در این رشته جانشین ابوبکر محمد عباسی خوارزمی بود. به آوردۀ بیهقی وی استاد مسعود و محمد غزنوی است و بعدها پس از به حکومت رسیدن مسعود بسیار مورد توجه او قرار گرفت. در نیشابور درگذشت. از آثار وی کتاب "الاعتقاد" است.

منبع : مطالب ارسالی