حقیقت ۵ حرف دارد، آقای دنیزلی!

دنیزلی می گوید وقتی در یك بازی مجبور می شوم در خط دفاعی، میانی و حمله از «هافبك»های تیم استفاده كنم، نتیجه همانی می شود كه هیچ هواداری را راضی نمی كند و در عوض انتقادات فراوانی را متوجه ما می كند.
ما با حرف او موافقیم اما در تمام ۱۱ بازی این فصل پرسپولیس، به علاوه ۲ دیدار فینال جام حذفی كه سرخپوشان یك لشگر مصدوم نداشتند، دنیزلی در یكی دو دیدار بالاجبار نوری و آشوبی را به خط دفاع و نیكبخت، معدنچی و بادامكی را به خط حمله منتقل كرد و در سایر بازی ها دستش برای آرایش تركیب ۱۱ نفره تیمش باز بود. پس چرا پرسپولیس امروز با صدر جدول ۶ امتیاز اختلاف دارد و هفته هاست طعم شیرین پیروزی را نمی چشد؟
این سؤالی است كه باید شخص دنیزلی به آن پاسخ دهد و البته در این میان به بیراهه هم نرود و نخواهد مخاطب را گمراه كند.دنیزلی می گوید من مقصر نیستم و تمام تقصیرات بر گردن بازیكنان است. می گوید آنها پایین تر از سطح خودشان بازی می كنند؛ ما هم می پرسیم پس مربی چه كاره است؟ این وظیفه مربی است كه اجازه ندهد بازیكنان از فرم واقعی و اصلی خود خارج شوند. این بر عهده مربی است كه روند حركتی تك تك شاگردانش را در تمرینات به دقت در نظر بگیرد و نگذارد به مرور زمان آنها دچار افت شوند.
جالب است؛ دنیزلی تصور می كند اگر بگوید بازیكنانش كم كاری می كنند، وی از گناه مبرا می شود، غافل از آنكه او مسؤول كنترل سرخپوشان است و كسی كه باید مانع از خارج شدن آنها از چهارچوب واقعی شان شود. امروز بابت بازیكنی چون نیكبخت و افت فاحشش باید از سرمربی میلیاردر تیم سؤال كرد.
دنیزلی كه به پرسپولیس نیامده تا فقط روی نیمكت بنشیند و جای سرمربی را پر كند؛ اوست كه باید امروز پاسخ دهد چرا نیكبخت و بادامكی مثل ابتدای فصل بازی نمی كنند. دنیزلی البته به جای آنكه به چنین سؤالاتی پاسخ دهد، حرفهایی را بر زبان می آورد كه نه تنها از وی رفع اتهام نمی كند، بلكه او را بیشتر از قبل در مظان آن قرار می دهد.فعلاً یك هیچ به نفع منتقدان پرسپولیس دنیزلی؛ این مربی باید یاد بگیرد در فوتبال ایران، هواداران حقایق را زودتر از آنچه تصور می شود، دریافت و درك می كنند و نمی شود سر آنها كلاه گذاشت.
در ضمن از یك مربی حرفه ای كه دستمزد حرفه ای می گیرد، بعید است این چنین آماتورگونه در مواقع حساس اظهارنظر كرده و از پذیرفتن مسؤولیت شانه خالی كند.دوم؛ جدا از بحثی كه دنیزلی در مورد استفاده از هافبك در تمام خطوط به خاطر نداشتن بازیكن مطرح می كند و اعتقاد داریم این بهانه نمی تواند درباره كل نتایج به دست آمده پذیرفتنی باشد، این مربی اعلام كرده نداشتن مهره های مؤثر و به درد بخور، عامل اصلی در رقم خوردن چنین نتایجی بوده و مسؤولان باشگاه باید در نیم فصل برای او بازیكن جذب كنند.
یك سؤال از دنیزلی؛ مگر به هنگام عقد قرارداد نمی دانستید كه پرسپولیس چنین نفراتی را در اختیار دارد؟ مگر «مجبور» به عقد قرارداد یك میلیاردی شدید؟ مگر چند سال در فوتبال ایران حضور نداشتید و با قابلیت های تك تك سرخپوشان لیگ ششم آشنا نبودید؟
چرا آن روز و در جلسه معارفه خود به این نكته اشاره نكردید كه تیم بازیكن ارزشمندی ندارد و همه چیز را خوب و ایده آل توصیف كردید؟ این چه عادت بدی شده كه مربی در هنگام عقد قرارداد می خندد و وعده و وعید می دهد اما بعد از چند ماه از كمبود امكاناتی كه از ابتدا از آن خبر داشته گلایه می كند؟
این ایراد را از جلالی نیز می گیریم؛ وی عنوان می كند مدیران باشگاه پاس خواسته های او را در فصل نقل و انتقالات برآورده نكرده اند و همین موضوع در نتایج نه چندان مطلوب این تیم تا پایان هفته یازدهم لیگ ششم نقش پررنگی ایفا كرده است.
ما هم قبول داریم كه اگر پاس جلالی یك مهاجم تمام كننده و ششدانگ داشت، امروز بین تیم های بالای جدولی حضور داشت اما در عین حال اعتقاد داریم وقتی مهلت نقل و انتقالات به پایان رسید و امروز و فردا كردن های مدیران باشگاه را دید، نباید می ماند و قبل از شروع مسابقات باید كناره گیری می كرد.
او نباید امروز این موضوع را مطرح كند؛ با تمام علاقه ای كه به جلالی داریم، باید بگوییم كه خود وی نیز به دلیلی كه ذكر شد، مقصر است.(البته گروهی هم اعتقاد دارند اساساً غلامی و كریمی... مهاجمان خوبی هستند.) نه جلالی و نه دنیزلی نمی توانند امروز از نبود بازیكن مؤثر و مورد علاقه شان گلایه و انتقاد كنند چرا كه در روز اول همه چیز را دیده و قبول كرده بودند.
راستی یك سؤال دیگر از دنیزلی؛ شما كه امروز تساوی انتقاد برانگیز مقابل فولاد را با حضور هافبك هایی چون معدنچی در خط حمله توجیه می كنید، مگر نمی گفتید معدنچی در حقیقت یك مهاجم است و این حقیقت را یك روز به همه ثابت خواهید كرد؟! حقیقت ۵ حرف دارد؛ آقای دنیزلی! درك آن هم كار خیلی سختی نیست.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی