پنجشنبه, ۱۳ دی, ۱۴۰۳ / 2 January, 2025
مجله ویستا

ویژگی‌های مادربوردهای جدید


ویژگی‌های مادربوردهای جدید
● حافظه و مجموعه‌تراشه‌ی جدید
مادربوردهای مذكور به پردازشگرهای Pentium۴ اجازه می‌دهند كه بیش از یك نوع حافظه را پشتیبانی كنند. تاكنون فقط پردازشگرهای Pentium۴ كه دارای مجموعه‌تراشه‌ی ۸۵۰ بودند می‌توانستند از RDRAMهای دو كاناله پشتیبانی كنند. اگرچه RDRAM عملكرد خوبی را ارایه می‌دهد اما از حافظه‌های SDR و DDR SDRAM بسیار گران‌تر است. وجود یك ‌چنین حافظه‌های گران‌قیمتی باعث بالا رفتن قیمت پردازشگرهای Pentium۴ می‌شود و كاربران كمتری را به سوی خود جلب می‌كند.
شاید یكی از دلایلی كه پردازشگر مذكور تاكنون از بازاری كه اینتل انتظارش را داشت برخوردار نبوده است؛ گران بودن آن باشد. برای رفع این نقیصه، شركت اینتل مادربوردهای جدیدی را كه دارای حافظه‌ی SDRAM بوده و از مجموعه‌تراشه‌ی ۸۴۵ پشتیبانی می‌كنند معرفی كرده است. به این ترتیب كاربران هنگام تهیه‌ی Pentium۴ می‌توانند نوع حافظه را انتخاب نمایند.
یكی از مادربوردهایی كه در همین راستا وارد بازار شده است، مادربورد AX۴BS محصول شركت Aopen می‌باشد.
در این مادربورد نیز به تبعیت از مادربوردهای اینتل، پشتیبانی از مجموعه‌تراشه‌ی۸۴۵ گنجانده شده است و به این ترتیب مادربورد مذكور قادر به پشتیبانی از حافظه‌ی PC ۱۳۳SDR می‌باشد. البته سازندگان مادربورد در صدد هستند كه بتوانند پشتیبانی از حافظه‌ی DDR را نیز در این مادربوردها بگنجانند. چرا كه این نوع حافظه از عملكرد بالایی برخوردار بوده و در مجموع افزودن آن بهای چندانی به Pentium۴ اضافه نخواهد كرد.
ویژگی‌های استانداردی كه در مادربورد AX۴BS وجود دارد شامل Socketهای ۱۶۸ پایه‌ای از نوع DIMM كه قادر به پشتیبانی از بیش از GB۳ حافظه‌ی SDR SDRAM PC۱۳۳ هستند، ۵ شیار ۳۲ بیتی از نوع PCI و یك شیار AGP ۴X می‌باشند. این مادربورد نیز همچون مجموعه‌تراشه‌های جدید اینتل دارای یك مجموعه‌تراشه‌ی صوتی AC۹۷ می‌باشد.
اگرچه در این مادربورد اندازه‌ی Socket ۴۷۸ در مقایسه با مادربوردهای قبلی به طور چشمگیری كاهش یافته است اما حجم اتصال‌دهنده‌ی ATX كه در جلوی Socketهای DIMM قرار دارد باعث شده كه این اتصال‌دهنده فضای اطراف خود را اشغال كرده و همین موجب می‌شود كه هنگام كار با Socketهای مذكور به سختی بتوان به آنها دسترسی پیدا كرد. چنین مشكلی می‌تواند بر روی بازار یك محصول تأثیرگذار باشد.
● پشتیبانی از CPUهای جدید
اخیراً شركت اینتل جدیدترین Pentium۴ خود را با نام Northwood به بازار عرضه كرده است. این پردازشگر نسبت به Pentium۴های قبلی كه با نام رمزی Willamette وارد بازار شدند دارای مزایای بیشتری می‌باشد. یكی از مهمترین مزایای اساس ساخت Northwood این است كه مبتنی بر پردازش ۱۳/۰ میكرون است. یك چنین پردازشی، گرمای كمتری را هنگام كار پردازشگر ایجاد می‌نماید و به این ترتیب شركت اینتل توانسته است با بهره‌گیری از این ویژگی سرعت پردازشگر را به آسانی افزایش دهد.
این در حالی است كه پردازشگرهای Willamette براساس پردازش ۱۸/۰ میكرون ساخته شده‌اند و سرعت آنها به GHz۲ می‌رسد ولی سرعت پردازشگر Northwood ، GHz۳ است. همچنین طراحی مربوط به حافظه‌ی پنهانی Northwood بهبود یافته و این موجب می‌شود كه عملكرد پردازشگر مذكور به‌طور قابل‌ِتوجهی افزایش یابد. این پردازشگر در Socket جدید Socket ۴۷۸ قرار می‌گیرد كه از نظر اندازه نصف، Socketای است كه بر روی پردازشگر Willamette می‌باشد. مادربورد AX۴BS اولین مادربوردی است كه بر روی خود Socket ۴۷۸ را دارا می‌باشد و از آن می‌توان برای Northwood استفاده نمود.
● سخن‌آخر:
اگرچه حافظه‌ی RDRAM از عملكرد بهتری در Pentium۴ برخوردار است اما مادربوردهایی كه از حافظه‌های چندگانه پشتیبانی می‌كنند این اجازه را می‌دهند تا با استفاده از حافظه‌ی SDRAM كاربر مبلغ كمتری را هزینه كند. البته نتایج حاصل از به‌كارگیری SDRAM اصلاً قابل مقایسه با RDRAM نیست. چرا كه در هر صورت پهنای باند بالایی كه RDRAM از آن پشتیبانی می‌كند بر روی عملكرد CPU تأثیر به سزایی می‌گذارد. پهنای باندی كه SDRAM داراست یك گیگابایت در ثانیه می‌باشد در حالی كه حافظه‌ی دو كاناله‌ی RDRAM از پهنای باند ۲/۳ گیگابایت در ثانیه پشتیبانی می‌كند.
در این راستا با ظهور یك معماری جدید، حافظه‌ای كه هم از پهنای باند بالاتر و هم از زمان تأخیر (بیكاری) كمتری برخوردار است به رقابت بین حافظه‌های SDRAM و RDRAM پایان دهد. این حافظه DDR است كه از آن می‌توان در پردازشگرهای Pentium۴ استفاده نمود.
با وجود حافظه‌ی DDR ، استفاده از پردازشگری مانند Pentium۴ (كه می‌تواند از پهنای باند بالا پشتیبانی كند) همراه با حافظه‌ای مانند SDRAM كه از پنهای باند چندان بالایی پشتیبانی نمی‌كند؛ كار عاقلانه‌ای نیست.
اگرچه استفاده از SDRAM هزینه‌ی صرف‌شده را به طور قابل‌ملاحظه‌ای كاهش می‌دهد، اما عملكردی كه می‌توان از یك پردازشگر Pentium۴ انتظار داشت نیز به همان میزان كم می‌شود. بنابراین بهترین توصیه‌ای كه می‌توان داشت، استفاده از پردازشگر Pentium۴ با مادربوردی است كه از مجموعه‌تراشه‌ی ۸۵۰ و حافظه‌ی RDRAM پشتیبانی می‌كند یا مادربوردی است كه از مجموعه‌تراشه‌ی ۸۴۵ و حافظه‌ی DDR پشتیبانی می‌نماید.
منبع : کامپیوتر جوان