شاینر - shiner

سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : جفری ریو و جیم ریو
کارگردان : جان اروین
فیلمنامه‌نویس : اسکات چری، برمبنای نمایش‌نامهٔ شاه لیر، نوشته ویلیام شکسپیر
فیلمبردار : مایک مالوی
آهنگساز(موسیقی متن) : پل گرابووسکی
هنرپیشگان : مایکل کین، مارتین لندا، فرانسس باربر، فرانک هارپر، اندی سرکیس، کلئر راشبروک، ماتیو مارسدن، گاری لوئیس و دانیل وب.
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه.


̎بیلی شاینر سیمپسن̎ (کین) مردی است که بخش اعظم زندگی‌ای را با کارهای غیرقانونی گذرانده ولی حالا فکر می‌کند که سرانجام می‌تواند با سرپرستی فعالیت‌های پسرش، ̎ادی̎ (مارسدن) ـ بوکسور با استعداد آتیه‌داری که نام مستعار ̎پسرطلائی̎ رویش گذاشته‌اند ـ قانوناً به شهرت و ثروت دست یابد. ̎ادی̎ قرار است در مسابقه‌ای که پول هنگفتی هم به قهرمانش می‌رسد، با بوکسوری آمریکائی مقابله کند. ̎بیلی̎ مطمئن است که ̎ادی̎ نمی‌تواند ببازد. حتی پس از آن‌که ̎جرجی̎ (باربر)، دختر ̎بیلی̎ به پلیس خبر می‌دهد که او به‌طور مخفیانه مسابقات غیر قانونی به راه می‌اندازد، ̎بیلی̎ می‌تواند پلیس را قانع کند که تا پیش از مسابقهٔ بزرگ ̎ادی̎، او را بازداشت نکنند. اما ̎ادی̎ در دور دوم می‌بازد و ̎بیلی̎ به اتفاق پسرش پا به فرار می‌گذارند. قاتل مزدوری که در پی ̎بیلی̎ و ̎ادی̎ است، به طرف‌شان تیراندازی می‌کند و ̎ادی̎ را می‌کشد. خیلی زود ̎بیلی̎ مجاب می‌شود که یک نفر با ̎ادی̎ مذاکراتی کرده و او را به باخت راضی کرده بود.در حالی که ̎بیلی̎ از دست پلیس و شرط‌گذاران فراری است، عدهظای را که امکان دارد از واقعیت ماجرا با خبر باشند به چالش می‌طلبد: ̎ویک̎ (لوئیس)، مربی ̎ادی̎، ̎فرانک اسپیدینگ̎ (لندا)، برگزارکنندهٔ آمریکائی مسابقات بوکس، ̎مل̎ (سرکیس)، یکی از هم‌پالکی‌های ̎بیلی̎ (که نمی‌تواند بگوید موقع کشته شدن ̎ادی̎ کجا بوده) و ̎جرجی̎ و شوهرش...
● درامی جنائی که صرفاً حضور کین دل‌پذیر و دیدنی از کاردرآمده است. پس از شکست فاجعه‌بار سیلوستر استالون در کاراتر را بکشید (استیون‌کی، ۲۰۰۰) در بازسازی نسخهٔ اصلی مایک هاجز (۱۹۷۱)، کین نشان می‌ٔهد که چگونه می‌توان به‌درستی آن فیلم کلاسیک را روزآمد کرد. شخصیت خشن، بی‌رحم و ̎لیرگونه̎ ̎شاینر̎ بیش از هر چیز یادآوری می‌کند که کین چطور در سال‌های اخیر با نقش‌های شیرین و شوخ و شنگ در هالیوود هدر رفته است. فیلم‌نامهٔ چری، نخستین اثر او و به‌خصوص از نیمهٔ دوم بسیار خوب نوشته شده است. اما اروین کار چندانی صورت نداده و از جملهٔ رابطهٔ پدر ـ فرزندی را آن‌قدر ̎باز̎ نکرده که پی‌گیری کین برای انتقام، باور تماشاگر بشود.