میرابراهیم / محمدابراهیم تبریزی

جنسیت: مرد
نام پدر: میرمحمدمعصوم / فرزند میرفصیح
تولد و وفات: ( ... - ۱۱۴۰ -۱۱۴۹) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه و ادیب امامی
نسب او حسینی و مسکنش قزوین بود. مقدمات علوم را در خدمت پدر خود فراگرفت. سپس به اصفهان رفت و از مجلس درس آقاجمال خوانساری ، علامه محمدباقر مجلسی ، شیخ جعفر فاضی اصفهانی و میرزا قوام‌الدین محمدسیفی قزوینی بهره‌مند گردید. پس از چندی به قزوین رفت. وی از علامه مجلسی و آقاجمال خوانساری اجازۀ حدیث داشت. وی گذشته از علوم دینی در شعر و ادب نیز استاد و به‌ هر دو زبان فارسی و عربی شعر می‌سرود و اشعاراو بیشتر مدایح و مراثی بود. محمدقطب ذهبی و شیخ عبدالنبی قزوینی ، مؤلف "تتمیم امل‌الآمل" از شاگردان او بودند. وی پدر بزرگوار آقا سیدحسین قزوینی و نیای خاندان حاج سیدجوادی است. او سرانجام در شهر قزوین درگذشت. برخی منابع جای درگذشت وی را در تبریز و محدث قمی به‌تصریح قبر وی را در قزوین می‌داند. او را علامه‌ای جامع انواع فنون و عالمی زاهد و با ورع و ادیبی شاعر به‌ دو زبان فارسی و عربی دانسته و نوشته‌اند که کتابخانه‌ای بیش از هزاروپانصد جلد کتاب داشته که اکثر آنها را مقابله کرده یا بر آنها حاشیه نوشته است. هفتاد مجلد کتاب به‌خط خود نوشته که بعضی از آنها از تألیفات خود ایشان است. از جمله آثار وی: "البداء"؛ "تحصیل‌الاطمینان" ، در شرح "زبدهٔ‌البیان" که حاشیه‌ای بر "آیات‌الاحکام" مقدس اردبیلی است؛ "سلاح‌المؤمنین"َ ، در دعا؛ "العلم‌الالهی" ، "مجموعهٔ‌بالفوائد" متفرقه ، مثل "کشکول"؛ "تحقیق‌الصغیرهٔ و‌الکبیرهٔ من‌الذنوب"؛ "مقامات" ، همچون "مقامات حریری".

منبع : مطالب ارسالی