سادگی زیرکانه

اندرو کوآن از جمله نویسندگانی است که با جسارت و شجاعتی زیاد اولین اثر داستانی‌اش را با ناباوری تمام به دست ناشر سپرد.
و خود را در معرض نقد منتقدان ادبی قرار داد و اسباب شهرت را برای خود مهیا کرد. «خوک» اولین تجربه داستان نویسی این نویسنده که صفحات آن به ۱۰۰صفحه نمی‌رسد موجب شد تا۳ سال پس از انتشارش بالغ بر ۵ جایزه ادبی داخلی و خارجی به ‌ این نویسنده جوان و نوقلم انگلیسی تعلق بگیرد.
اندرو کوآن در سال ۱۹۶۰ در کوربای متولد شد و تحصیلاتش را در دانشگاه آنجلیکای شرقی به پایان رساند. نخستین رمان وی با عنوان «خوک» در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. او این رمان را در ناامیدی محض به دست ناشر سپرد. اما پس از انتشار رمان، با ناباوری تمام این کتاب مورد توجه منتقدان و مخاطبان ادبی قرار گرفت تا حدی که جایزه ادبی « بتی تراسک» را از آن خود کرد و موجب شد تا این نویسنده توسط روزنامه «ساندی تایمز» به‌عنوان یکی از نویسندگان جوان انگلیس معرفی شود و جایزه جوان‌ترین نویسنده ادبی را از آن خود کند.شاید بتوان اندرو کوآن را نویسنده‌ای خوشبخت خواند چرا که وی با اولین رمانش که تعداد صفحات آن به ۱۰۰نمی‌رسید توانست منتقدان و مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند و علاوه بر جوایز ذکر شده جایزه کتاب سال «کنسول هنری اسکاتلند» و لوح ارزشمند انجمن «راث هادن» انگلیس را به خاطر این اثر از آن خود کند.
«زمین اشتراکی» دومین رمان این نویسنده در سال۱۹۹۶ منتشر شد. ۲سال بعد وی سومین رمانش را با عنوان « سخت پوست» منتشر کرد و در آن داستان زندگی مردی مبارز را به تصویر کشید که برای شناسایی و پیدا کردن علت مرگ دو پسر و همسرش در تقلا و کشمکش است. وی آخرین رمانش را با عنوان «آنچه من می‌دانم» در سال۲۰۰۵ منتشر کرد و تا به امروز اثر دیگری از وی منتشر نشده است.
این نویسنده که به‌واسطه اولین اثرش در میان منتقدان ادبی خوش درخشیده است، در آثارش به لحاظ زبان‌شناسی و زبان شناختی و همین‌طور بازی‌های زبانی ردپایی دیده نمی‌شود. داستان‌های او به‌لحاظ تصویر‌سازی‌ و پرداخت نیز عاری از خطرجویی‌ها و جذابیت‌های تصویری است و هیچ‌گونه صحنه فانتزی، تخیلی و سوررئالی در آنها به چشم نمی‌خورد. شخصیت‌های آثار او عموما قهرمان و اسطوره یا شخصیت‌های ماورایی نیستند.
در حقیقت این خاصیت لحن و نوشته اوست که با سادگی و صمیمیت زیادی که در خود دارد مخاطب را به راحتی با خود همراه می‌کند و این سؤال را مطرح می‌کند که با توجه به جلوه‌ها و تکنیک‌های بسیار زیادی که برای نوشتن آثار ادبی در دنیا وجود دارد، چطور چنین روایت ساده‌ای از موضوعات توانسته تا این حد مورد پسند عموم مردم و منتقدان ادبی قرار بگیرد؟ شیوه نوشتن کوآن بسیار ساده است.
عموما روایت‌ها در آثارش توسط اول شخص مفرد صورت می‌گیرد و ویژگی‌های آثار ناتورالیستی بر داستان‌های وی حاکم است. تعادل و نابسامانی به نوعی نقطه اوج و فرود داستانی است و همین‌طور دقت در جزئیات داستان و ایجاد هماهنگی مناسب میان عناصر داستان از جمله مهم‌ترین ارکانی است که این نویسنده در ارائه آثارش به آنها بسیار اهمیت می‌دهد.
او در آخرین رمانش با عنوان «آنچه من می‌دانم» که در سال ۲۰۰۵ به رشته تحریر در آورده است، داستان زندگی شخصیتی را با نام «ویل بروان» به تصویر می‌کشد. «بروان» نویسنده است و بارها به‌دلیل داستان‌ها و رمان‌هایش مورد ستایش و تقدیر جامعه ادبی کشورش قرار گرفته است در حالی‌که او ساده‌ترین شیوه را برای ارائه آثارش در نظر گرفته و آثار او خالی از هرگونه تکنیک است.

آمنه فرخی

منبع : همشهری آنلاین