جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

تنش های طولانی در روابط واشنگتن و هاوانا


تنش های طولانی در روابط واشنگتن و هاوانا
آمریکا مدت زیادی است که سرنگونی فیدل کاسترو را پی گیری کرده و از سال ۱۹۶۰ تحریم اقتصادی بر ضد کوبا را اعمال داشته است. آن چه در ادامه می خوانید، بازخوانی ۱۲۰سال رابطه آمریکا و کوباست.
▪ ۱۸۸۹: آمریکا به اسپانیا اعلام جنگ می کند.
▪ ۱۸۹۸: آمریکا اسپانیا را مغلوب کرده و ادعاهای اسپانیا در مورد کوبا را خود تکرار می کند.
▪ ۱۹۰۲: کوبا به وسیله «توماس استرادا پالما» رئیس جمهور این کشور اعلام استقلال می کند.
اما وی جزیره را تحت محافظت آمریکا نگه می دارد و به آمریکا حق دخالت در رویدادهای کوبا را می دهد.
▪ ۱۹۰۶: «استرادا» استعفا می دهد و آمریکا متعاقب شورشی به رهبری «خوزه میگوئل گومز» کوبا را اشغال می کند.
▪ ۱۹۰۹: «خوزه میگوئل گومز» در انتخاباتی که توسط آمریکا بر آن نظارت می شد به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.
▪ ۱۹۱۲: آمریکا برای سرکوب اعتراضات علیه تبعیض نژادی بار دیگر کوبا را اشغال می کند.
▪ ۱۹۳۳: «گاردو ماچادو» در کودتایی به رهبری «باتیستا» سرنگون می شود.
▪ ۱۹۳۴: آمریکا از حق مداخله در رویدادهای داخلی کوبا صرفنظر می کند و سهمیه شکر کوبا را و همچنین تعرفه ها را به نفع هاوانا تغییر می دهد.
▪ ۱۹۵۳: فیدل کاسترو یک انقلاب ناموفق بر ضد رژیم باتیستا را رهبری می کند.
▪ ۱۹۵۶: کاسترو از شرق کوبا به کوه های «سیرامیسترا» در مکزیک می رود.
▪ ۱۹۵۸: آمریکا از کمک های نظامی به باتیستا دست می کشد.
▪ ۱۹۵۹: کاسترو یک نیروی چریکی ورزیده ۹۰۰۰ نفری را داخل پاناما رهبری می کند و باتیستا را شکست می دهد. کاسترو نخست وزیر می شود.
▪ آوریل ۱۹۵۹: کاسترو ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهوری آمریکا را در یک دیدار غیررسمی در واشنگتن ملاقات می کند. نیکسون بعدا نوشت که آمریکا فرصت انتخاب نداشته اما در تلاش است که رهبران چپ را مدیریت و سرپرستی کند.
▪ ۱۹۶۰: کوبا تجارت آمریکا در این کشور را ملی اعلام می کند. آمریکا ناگهان رابطه سیاسی با هاوانا را قطع و در پاسخ به اصلاحات کاسترو تحریم اقتصادی را تحمیل می کند.
▪ ۱۹۶۱: آمریکا یک حمله نظامی ناموفق و بی نتیجه توسط کوبائی های مخالف را در خلیج خوک ها ترتیب می دهد. کاسترو کوبا را کمونیست اعلام کرده و راه پیوند با اتحاد جماهیر شوروی را پی می گیرد.
▪ ۱۹۶۱: «سیا» طی عملیاتی به نام «مونگوس» حداقل پنج طرح ناموفق را برای ترور کاسترو طی سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ تدوین و اجرا می کند.
▪ ۱۹۶۲: در پی تهدیدات نظامی واشنگتن علیه کوبا، کاسترو با استقرار موشک های اتمی شوروی در خاک خود موافقت می کند. این عمل با واکنش شدید آمریکا مواجه شده و شوروی را تهدید به حمله هسته ای می کند. بالاخره در برابر برچیدن موشک های اتمی آمریکا از خاک ترکیه، شوروی هم موشک های خود را از کوبا خارج می کند.
▪ ۱۹۸۰: حدود ۱۲۵ هزار کوبایی این کشور را به مقصد آمریکا ترک می کنند.
▪ ۱۹۹۳: آمریکا تحریم های اقتصادی خود را علیه کوبا شدت می بخشد، تحریم های جدید شامل موارد مالی از جمله فشار با اهرم دلار می شود.
▪ ۱۹۹۴: کوبا و آمریکا در زمینه مهاجرت موافقت نامه ای امضا می کنند که براساس آن سالانه ۲۰ هزار کوبایی به طور غیردائم می توانند به آمریکا بروند.
▪ ۱۹۹۶: در پی ساقط کردن دو هواپیمای آمریکایی متجاوز توسط کوبا، واشنگتن فشارهای خود را بر هاوانا تشدید می کند.
▪ ۱۹۹۸: آمریکا تسهیلاتی را برای انتقال پول توسط مهاجرین کوبایی به کشورشان فراهم می کند.
▪ نوامبر ۱۹۹۹: «الیان گونزالس» کودک کوبایی به همراه مادرش با قایقی رهسپار آمریکا می شوند. قایق غرق شده اما کودک نجات می یابد. ماجرای «الیان» به محورجدید تنش میان کوبا و آمریکا تبدیل می شود. کوبا خواستار بازگشت الیان نزد پدرش است و آمریکا با این مسئله موافقت نمی کند.
▪ ژوئن ۲۰۰۰: الیان پس از نبردهای قضایی و حقوقی طولانی اجازه می یابد به پدرش در کوبا بپیوندد.
▪ اکتبر ۲۰۰۰: نمایندگان کنگره آمریکا با فروش غذا و دارو به کوبا موافقت می کنند.
▪ نوامبر ۲۰۰۱: آمریکا بعد از ۴۰ سال برای اولین بار برای مقابله با پیامدهای طوفان «میشله» به کوبا غذا صادر می کند.
▪ ژانویه ۲۰۰۲: زندانیان القاعده در حمله آمریکا به افغانستان به زندان گوانتانامو در کوبا که در اختیار آمریکاست، منتقل می شوند.
▪ می ۲۰۰۲: «جان بولتون» کوبا را به تلاش برای تولید سلاح های میکروبی متهم کرده و آمریکا، کوبا را «محور شرارت» معرفی می کند.
▪ می ۲۰۰۲: جیمی کارتر رئیس جمهور اسبق آمریکا با سفر به مراکز علمی کوبا، (در پاسخ به ادعای آمریکا درباره سلاح های شیمیایی و میکروبی) باعث ایجاد یک نقطه عطف می شود. کارتر اولین رئیس جمهور آمریکا است که پس از انقلاب ۱۹۵۹ به کوبا می رود.
▪ اکتبر۲۰۰۳ «جرج بوش» اعلام می کند، علائم نشان می دهد کمونسیم در کوبا در حال از بین رفتن است. او دستور تشکیل کمیته ای را برای کمک به «کوبای آزاد» می دهد.
▪ اکتبر ۲۰۰۴، رئیس جمهور کاسترو اعلام می کند که داد و ستد دلار آمریکا ممنوع است برای تبدیل دلار به پزو ۱۰ درصد مالیات تعیین می کند.
▪ جولای ۲۰۰۵: «کاندولیزا رایس» وزیر امور خارجه آمریکا از برنامه های جدید واشنگتن برای تسریع در سرنگونی حکومت کاسترو خبر می دهد. «مک کری» از اعضای حزب جمهوریخواه برای مدیریت این برنامه ها منصوب می شود.
▪ فوریه ۲۰۰۶: یک جنگ تبلیغاتی تمام عیار میان کوبا و آمریکا برسر مسئله حقوق بشر در گرفت.
▪ جولای ۲۰۰۶: کمیسیون آمریکایی «کوبای آزاد» بودجه ای ۸۰ میلیون دلاری برای کمک به مخالفان حکومت هاوانا اختصاص داد.
▪ آگوست ۲۰۰۶: پس از تفویض موقت قدرت از سوی فیدل به برادرش رائول - به دلیل بیماری - جرج بوش خواستار تلاش کوبایی ها برای تغییرات دموکراتیک شد.
▪ دسامبر ۲۰۰۶: گروهی از نمایندگان کنگره آمریکا به کوبا سفر کردند. این بزرگ ترین سفر سیاستمداران آمریکایی به کوبا پس از انقلاب ۱۹۵۹ بود. «جف فالک» رهبری این گروه ۱۰ نفره را بر عهده داشت. او گفت .. ما خواستار دوران جدید روابط میان کوبا و آمریکا هستیم.» آنها هرگونه ملاقات با رائول کاسترو را تکذیب کردند.
▪ جولای ۲۰۰۷: کوبا، آمریکا را متهم کرد به قرارداد میان دو کشور مبنی بر اعطای سالانه ۲۰ هزار ویزا به کوبایی ها خودداری می کند.
▪ جولای ۲۰۰۷: رائول هرگونه ارتباط با آمریکا را به پس از انتخاب ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۰۸ موکول کرد.
منبع: بی. بی . سی
مترجم: صابر عظیمی
منبع : روزنامه کیهان