محلول گلوکز ـ انسولین ـ پتاسیم در سکته مغزی ایسکمیک: کارآزمایی بالینی

● زمینه و هدف:
هیپرگلیسمی یافته شایعی بعد از انفارکت های ایسکمیک می باشد و مطالعات نشان داده اند که هیپرگلیسمی وسعت منطقه ایسکمیک و انفارکته را بیشتر می کند. از طرفی انسولین به دلیل خاصیت ضدالتهابی ممکن است نقش neuroprotective در استروک داشته باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر محلول «گلوکز، انسولین، پتاسیم» (GIK) در مرگ و میر و ناتوانی بیماران استروکی با هیپرگلیسمی بعد از استروک بود.
● روش بررسی:
در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور ۹۸ بیمار وارد مطالعه شدند که ۴۸ بیمار محلول GIK را دریافت کردند (گروه مداخله) و به ۵۰ بیمار محلول نرمال سالین داده شد (گروه کنترل). میانگین نمرات ناتوانی بیماران پس از یک ماه و سه ماه در هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه های MRS و Barthelمحاسبه شد و همچنین میزان مورتالیتی بیماران بعد از یک ماه و سه ماه محاسبه گردید.
● یافته ها:
میانگین نمرات دو گروه با پرسشنامه های MRS و Barthelپس از ماه اول و ماه سوم تفاوت معنی داری از لحاظ آماری نشان نداد. میزان مورتالیتی بین دو گروه نیز پس از یک ماه و سه ماه تفاوت آماری معنی داری نداشت.
● نتیجه گیری:
گرچه در مدل های حیوانی و محیط آزمایشگاهی هیپرگلیسمی اثرات مضری روی بافت انفارکته و ایسکمیک دارد و از طرفی انسولین با توجه به خاصیت ضدالتهابی در مطالعات آزمایشگاهی اثرات مفیدی را نشان داده است اما در این مطالعه درمان هیپرگلیسمی و تجویز انسولین با محلول GIK تاثیر مفیدی روی مورتالیتی و موربیدیتی بیماران با استروک ایسکمیک را نشان نمی دهد.

حسین کهنوجی
عسکر قربانی
ندا یوسفی
علیرضا آلاله

منبع : پایگاه اطلاعات علمی