اصولگرایی به مثابه مکتب

در انتخابات مجلس هفتم به چه کسی رای دادید؟ به آبادگران تهران، لیستی با پوستر زرد رنگ و یک عکس تیم فوتبالی از کاندیداهایی که به شکل منظمی کنار هم ایستاده اند. آبادگران از انتخابات شورای شهر شروع شد. در شهرهای دیگر این نیروهای ارزشی و طرفدار نظام عمدتا حجم بیشتری از محتویات صندوقهای رای را به آوردند.
● کیهان تیتر زد: پیروزی بزرگ اصولگرایان
صحنه سیاست کشور به تمامه از تهران رقم می خورد لیست آبادگران که به اصولگرایان تغییر نام داد قطعا بقیه نمایندگان هم سلک و هم سو نیز نام و عنوان اصولگرایی را دریافت کردند. البته از نقش روزنامه های مقابل و دوم خردادی و کارگزارانی نیز نباید صرف نظر شود که به خوبی این عنوان را بر قامت یک دیدگاه و جناح سیاسی خاص یافت.
در جوامعی که احزاب و گروههای منظم و تشکیلات منسجم بازی سیاست را بر عهده گرفته اند نام ها و عنوانها، شعارها و پرچمها و .... به صورت حساب شده و مبتنی بر برنامه ریزی قبلی انتخاب می شود و در آمد و شد و چرخش قدرت بین نخبگان و بازی دادن مردمان استفاده می شود.
ولی بحمد الله ایران اسلامی از این باندبازی و خیمه شب بازی انتخاباتی به دلایل مختلف در امان بوده است. از نشانه های آن نیز همین عناوین و دسته بندی هایی است که بعد از انتخاب افراد و بعد از گذشت زمان بر آن ها اطلاق می شود. کما اینکه در داستان اصلاح طلبی نیز همین داستان تکرار شده بود و لیست سی نفره ای در تهران با حمایت جناح سیاسی در قدرت به پیروزی رسید و باقی ماجرا...
اما همان طور که اصلاح طلبی ریشه و گذشته و پرداخته و سابقه ای در خود دارد که در تقدیر قرار گرفته است. اصولگرایی نیز یک مغازله لغوی و یک بازی زبانی سیاسی نیست.
همان طور که اشاره شد هر چند روزنامه های دوم خردادی برای بت سازی و نمادسازی سیاسی از حریف خودشان اصولگرایی را به بهترین وجه با معنای ضمنی بنیادگرایی در یک تمایل سیاسی خاص تقلیل دادند. اما دست نویسندگان و محققان از این بسته نشده است تا نگاهی به تقدیرات و مفاهیم ضمنی اصولگرایی بکنند.
اصول گرایی ... ، گرایش به اصولِ ...، انتخاب و گرایش به مبانی و چارچوبهای ... اینها همه یک چیز را در تقدیر دارد و آن اسلام ناب محمدی است. انتخاب و گرایش به اصول و موازین، همان اعتقاد به مبانی و چارچوب مکتب سیاسی اسلام است و در این معنا شاید بتوان اصولگرایی را هم عرض مسلمانی و به تعبیر بهتر ایمان دانست.
آنان که اساسا اعتقادی به مبانی اصولگرایی نداشته و تنها برای رسیدن به آب و نان نقاب اصولگرایی زده اند که در زمره منافقینند. اما کسانی که به حقانیت اصولگرایی واقفند و امام خمینی(ره) را پیامبر آخرالزمانی این پایمردی بر اصول یافته اند دو دسته اند. کسانی در الفاظ مانده و ملبس به لباس عمل نشده اند؛ اینها همان مسلمین اند :« وقالت الاعراب آمنا قل لم تومنوا بل قولوا اسلمنا و لما یدخل الایمان فی قلوبکم» و از این آیه شریفه دسته دوم نیز معلوم می شوند: مومنان. همانهایی که ایمانشان هماره مقارن عمل بوده و هرگز مصداق لم تقولون ما لا تفعلون نیستند.
اصولگرایی در معنای عام هم عرض مسلمانی و در معنای خاص هم پایه ایمان و به تعبیر دیگر اسلام ناب است و امام (ره) تخصیص ناب را برای خروج لفاظان از لوای اسلام ذکر فرمود.
در این معنا " عدالتخواهی"، "ساده زیستی"،"استکبار ستیزی"،عزتمندی"،"صداقت با مردم"،«آزادگی»،«مبارزه بی امان با فقر و فساد و تبعیض» و ازاین قبیل صفات و ویژگی ها همه از لوازم و بلکه ذاتیات اصولگرایی است.
اصولگرایی یک باند یا حزب سیاسی نیست. اصولگرایی یک مرام و مسلک است. اصولگرایی مکتب سیاسی- اجتماعی – اخلاقی مومنین است. اصول گرایی یعنی تمسک به اصول و موازین اسلامی در سیاست برای سیاسیون در اقتصاد برای اقتصادیون در قضا و جزا در محکمه و قضاوت والی آخر. این مرام و منش نیز مفسر و تبیین کننده ای جز مقام معظم رهبری ندارد. فردی که چه به لحاظ نظری ولایت فقیه و چه در عالم واقع اصولگراترین و پایبندترین فردی است که علما و عملا عامل به این راه و مشرب است.
هر قدر این روش و مرام در اجرا و عمل زیبا باشد در ظاهر سازی و ریاورزی زشت و بی مقدار خواهد بود. کما اینکه در این مدت چه بسیار تلاش شده است که اصولگرایی از طرف مدعیان و چه از طرف دشمنان به اسم یک عده خاص سند زده شود ولی چندان نتیجه ای نداشته است. نشست و برخاستها و مذاکرات و تصمیم گیری های گروهی و دسته جمعی و کدخدا منشی راه به جایی نبرده است.
البته زمان سپری خواهد شد و اصولگرایی سیاسی از اصولگرایی عملی و رفتاری جدا خواهد شد همان چیزی که جلوه ای از آن در انتخابات بیست و هفتم خرداد و سوم تیر هشتاد و چهار خود را نشان داد.

مجید بذرافکن

منبع : رجا نیوز