راه‌های افتخار - Paths Of Glory

سال تولید : ۱۹۵۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جیمز ب. هریس
کارگردان : استنلی کوبریک
فیلمنامه‌نویس : کالدر ویلینگهام، جیم تامپسن و کوبریک برمبنای رمانی نوشته هامفری کاب.
فیلمبردار : گئورگ کروزه.
آهنگساز(موسیقی متن) : جرالد فرید.
هنرپیشگان : کرک داگلاس، رالف میکر، آدولف منجو، جرج مک‌ریدی، وین موریس، ریچارد آندرسن و جوزف تورکل.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۸۶ دقیقه.


جنگ جهانی اول، سال ۱۹۱۶. "سرهنگ داکس" (داگلاس)، فرمانده هنگ ۷۰۱ پیاده ارتش فرانسه است که در نبردی وحشیانه اما بی‌جنب و جوش، تلفات زیادی داده است. ارتش متفقین دو سال که در تقابل با ماشین جنگی آلمان توفیق چندانی به‌دست نیاورده‌اند و امیدهای داکس" هم برای دورشدن هنگش از خط مقدم جبهه نقش برآب می‌شود، چون "ژنرال برولار" (منجو) به "ژنرال برولار" (منجو) به "ژنرال میرو" (مک‌ریدی) دستور می‌دهد که به یکی از مواضع تسخیرناپذیر آلمانی‌ها، معروف به "تپه مورچه‌ها" حمله کنند. عملیات انتحاری آغاز می‌شود و "داکس" مردانش را از میان توفان مرگ به پیش می‌برد. عملیات انتحاری آغاز می‌شود و "داکس" مردانش را از میان توفان مرگ به پیش می‌برد. سرانجام سه سرباز انتخاب می‌شوند. تا در دادگاه نظامی گناه این شکست را به گردن بگیرند. "داکس" دفاع از آنان را به‌عهده می‌گیرد، اما دست‌هائی پنهان تلاش‌های او را بی‌نتیجه می‌گذارند...
٭ نخستین فیلم "بزرگ" کوبریک که در تأثیرگذاری، به لحاظ مایه ضد جنگش، با در جبهه غرب خبری نیست (لوئیس مایلستون، ۱۹۳۰) سربه‌سر می‌زند (به‌دلیل تصویری که از امرای ارتش ارائه می‌دهد تا سال ۱۹۷۵ نمایش آن در فرانسه ممنوع بود). نماهای متحرک کروزه (فیلم‌بردار آلمانی) از میدان جنگ هنوز تکان‌دهنده‌اند. با این همه داگلاس در نقش افسری که قرار است هم انسان دوست باشد و هم به لباس و میهن پای‌بند، مناسب به نظر نمی‌رسد.