مبارزه با منکرات

ابوذر غفاری یکی از والاترین اصحاب رسول خدا(ص) بود که تمام عمر خویش را به مبارزه با کژیها و انحرافات و منکرات سپری کرد و سرانجام در راه دفاع از ارزشهای اسلام ناب محمدی(ص)، تبعید به «ربذه» را به جان خرید و در همان صحرای خشک و سوزان در تنهایی و غریبانه جان به جان آفرین تسلیم نمود. او با زبان برنده ای که داشت و شجاعتی که در تسخیر ایمان لبریز او قرار داشت، به امر به معروف و نهی از منکر اقدام می نمود. ابوذر در زمان عثمان سومین خلیفه مسلمین! بامشاهده برخی حیف و میلها در بیت المال، اعتراض کرد و فریاد امر به معروف و نهی از منکر رابه گوش همگان رساند. در کوچه ها و خیابانهای مدینه و میان مردم با خواندن آیات قرآن، خائنان را معرفی می کرد و از این راه سعی داشت، خلیفه را از ارتکاب منکرات و غارت بیت المال مسلمین باز دارد.
مرحوم مجلسی (ره) در این باره می نویسد: «ابوذر در راهها و خیابانها در میان مردم می گفت: کافران را به عذاب دردناک الهی بشارت ده. در حالی که صدایش را بالا می برد و این آیه را تلاوت می نمود: آنانکه به اندوختن طلا و نقره پرداختند و آن را در راه خدا انفاق نمی کنند، آنان را به عذابی دردناک بشارت ده!(توبه -۳۴) خلیفه سوم که تاب شنیدن سخنان کوبنده ابوذر را نداشت از او خواست که دست از این کارها بردارد. ابوذر در پاسخ می گوید: آیا خلیفه مرا از خواندن کتاب خداوند باز می دارد؟ آیا از عیب جویی کسی که فرمان خدا را ترک کرده نهی می کند؟! به خداوند سوگند اگر به واسطه خشم او، خدا را خشنود و راضی سازم، برای من دوست داشتنی تر و بهتر است تا اینکه خداوند رابا بدست آوردن رضایت خلیفه به خشم آورم!(۱)

۱- بحارالانوار، ج ۲۲، ص .۴۱۴

منبع : روزنامه کیهان