فرصت اندک یک مربی ملی

علی دایی ادعا کرده است می تواند مسوولیت خطیر سرمربیگری تیم ملی ایران را که از اواخر زمستان سال پیش به وی واگذار شد، به بهترین شکل به سرانجام برساند و در صورت داشتن فرصت کافی، انقلابی را در فوتبال ایران ایجاد خواهد کرد.
دایی که پس از قطعی شدن صعود سایپا به مرحله یک چهارم نهایی جام قهرمانان باشگاه های آسیا بسیار شاد بود و به کار خود اطمینان بیشتری یافته بود، در چنان حال و هوایی گفت: قبل از شروع این مسابقات شاید فقط ۵ درصد از مردم برای سایپا شانس صعود قایل بودند ولی اینک را ببینید که یک دور مانده به پایان پیکارهای گروهی صعودمان را قطعی کرده ایم.
برای مرحله بعدی نیز نقاط ضعف خود را برطرف می کنیم و تیمی قوی تر را برای آن ایام خواهیم ساخت.
دایی ۳۹ ساله حتی تا به آن حد پیش رفت که مدعی شد تیمش از معدود تیم هایی بوده که امسال در لیگ داخلی خوب و زیبا بازی کرده است و تعدادی بازیکن جدید را هم به تیم ملی معرفی کرده است، اما اشاره ای به این نکته نداشت که آن بازیکنان را خود او در مقام مربی تیم ملی با دعوت به اردوی ملی وارد این وادی کرده است و از یاد برد که سایپا عموما در نیم فصل اول بد بازی می کرد و در نیم فصل دوم نیز که قدری بهتر بازی کرد، باز به لحاظ فنی و عنصر تماشایی بودن حداقل زیر دست ،۶ ۷ تیم دیگر قرار می گرفت و از درخشش مورد ادعای او ،چه فایده وقتی که به یاد آوریم سایپا حداکثر در رده های هشتم و نهم جدول نشسته و چیزی فراتر از آن برای آنها متصور نبوده است.
او حتی سفید شدن موهایش را نیز به شدت و حدت مسوولیت های خود در سایپا ارتباط داد و گفت: وقتی برای هدایت تیم ملی به من روی آوردند، رضایت سران فدراسیون را برای این که در مسابقات جام باشگاه های آسیا همچنان در خدمت سایپا باشم، گرفتم و پس از شکل گیری تعامل لازم این کار را صورت دادم.
من دو سال برای این تیم زحمت کشیده ام و موهای سفیدم نشان می دهد چه فشاری را در این راه متحمل شده ام. با این اوصاف این تیم، تازه دارد شکل می گیرد.
کسانی همیشه بوده اند که تمایل نداشته اند من در فوتبال رشد لازم را داشته باشم ولی خوشبختانه در برابر این مشکلات ایستادگی داشته ام.
از این پس نیز به همان روال کار همیشگی ام ادامه خواهم داد. بازیکنان برای من فرقی ندارند و هر کس در چهارچوب تاکتیکی من موثر باشد، دعوت می شود و در این ارتباط هیچ گاه فقط به پیشینه بازیکنان توجه و قضیه به همین مساله ختم نخواهد شد.
● در مقام مقایسه با سپاهان
لابد ارزش کار دایی در سایپا پس از حذف سپاهان از مسابقات جام باشگاه های آسیا بیش از پیش شده، زیرا به رغم عده ای باید به این نتیجه رسید که دایی در هدایت تیمش در جام باشگاه های آسیا موفق تر از همتایش در سپاهان( ژوروان ویه را) عمل کرده است و اگر جز این بود الان زردهای اصفهانی نیز باید همپا با نارنجی های کرج مسافر مرحله بعدی می شدند.
با این حال بد نیست طرفداران فرضیه فوق و شخص دایی مسایل ذیل را در نظر بگیرند.
گروه سایپا در جام باشگاه های آسیا آسان تر از دسته سپاهان بود و تیم کرجی با مشتی حریف متوسط فاقد ویژگی ها ی خاص مسابقه داشت. حال آن که سپاهان با الاتحاد عربستان و کوروفچی ازبکستان که رقبایی همسطح و بالنسبه قوی بودند بازی داشته و الاتحاد سوریه نیز به شهادت نتایج حاصله رقیب کوچکی نبوده و برعکس تنها تیمی بوده که توانسته است سپاهان را دوبار شکست دهد و سایپا در گروهش چنین مسایلی را نداشته و اگر دایی نخواهد این مساله را به قدرت تیمش نسبت بدهد، باید متذکر شد که رقبایی متوسط مثل الکویت کویت، الوصل امارات و نیروی هوایی عراق نمی توانستند سنگ محکی برای تشخیص کارایی سایپا باشند و این که در چنین فضایی چطور دایی الکویت را تیمی بزرگ می خواند، بر شنونده ها نامعلوم است.
● بدون تضمین
اما در مورد تیم ملی و این که اگر فرصت لازم به او داده شود، می تواند انقلابی در فوتبال ملی نیز ایجاد کند، مساله ای است که شاید خود دایی بهتر از هر کس بداند تضمینی در مورد نیل به آن وجود ندارد.
یک مربی فقط تا زمانی خوب است و موفق شمرده می شود که بتواند نتیجه بگیرد و فرصت های او اندک است و به محض قطع این روند دچار مشکل می شود و شاید اصلا نماند که بتواند تحول بزرگ مورد نظرش را ساماندهی کند و دایی با اکتفا به یک مساوی و یک باخت در دو دیداری که تاکنون سکان هدایت تیم ملی در آنها در دست وی بوده، در عمل کارنامه موفقی نداشته و فراخوانی صرف شماری چهره جدید به تیم ملی نیز با احتساب توانایی بالقوه موجود در فوتبال ایران کار بزرگ و بی سابقه ای به شمار نمی آید.
شاید هم همان طور که در ابتدای مطلب آمد، شور و شوق ناشی از صعود سایپا به مرحله بعدی جام باشگاه های آسیا دایی را به گفتن نکات فوق واداشته و اگر آن اتفاق
نمی افتاد، او به یاد تحول بزرگ در تیم ملی هم نمی افتاد!

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان