دوئل کنندگان - The Duellists

سال تولید : ۱۹۷۷
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : دیوید پوتنام.
کارگردان : ریدلی اسکات
فیلمنامه‌نویس : جرالد وان هیوز، برمبنای رمان کوتااه دوئل نوشته جوزف کانراد.
فیلمبردار : فرانک تیدی.
آهنگساز(موسیقی متن) : هوارد بلیک
هنرپیشگان : کیت کارادین، هاروی کایتل، آلبرت فینی، ادوارد فاکس، کریستینا رینز، رابرت استیونز، تام کانتی، جان مک‌انری، دایانا کوئیک و آلن وب.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۱


استراسبورگ، سال 1800. در وقفه بین جنگ‌های ناپلئونی. «ستوان دوبر» (کارادین) مأمور می‌شود تا «ستوان فرو» (کایتل) را به‌خاطر مجروح کردن برادرزاده شهردار در یک دوئل بازداشت کند؛ اما «فرو»، «دوبر» را نیز به دوئلی با شمشیر دعوت می‌کند. دو دوئل، «فرو» مجروح می‌شود و نمی‌تواند مبارزه را به پایان برساند. شش ماه بعد در اوگسبورگ دوباره این دو با هم مبارزه می‌کنند و این‌بار «دوبر» مجروح می‌شود، اما «فرو» حاضر به پایان دادن به ماجرا نیست. سال 1806 در لوبک، این دو که حالا سروان شده‌ شده‌اند بار دیگر رودرروی هم قرار می‌گیرند اما این بار سوار بر اسب و به سبک شوالیه‌های قدیم. اینجا «فرو» زخم بر می‌دارد و به اسپانیا فرستاده می‌شود. در 1812، این دو کنار هم می‌جنگند و از لشکرکشی به روسیه جان سالم به‌در می‌برند. در 1814، «دوبر» با «آدل» (رینز)، دختر یک خانواده اشرافی نامزد می‌شود. در 1816، پس از احیای رژیم سلطنتی، «ژنرال دوبر» متوجه می‌شود که «ژنرال فرو» هر دو شلیکش را بیهوده از دست می‌دهد و در اینجا «دوبر» به جای کشتن مردی که پانزده سال او را به دنبال خود کشانده، به «فرو» می‌گوید که از این پس باید مثل یک مرده رفتار کند.
* به‌رغم تمام تلاش اسکات (در این نخستین فیلمش)، با تمهید استفاده از نماهای نزدیک پی‌درپی، دوئل‌کنندگان بار دیگر ثابت می‌کند که برگردان رمانی از کانراد به زبان سینما، کار دشواری است. اما آنچه که فیلم را جذاب می‌کند - گذشته از بازی تماشائی کایتل - مایه مرکزی آن درباره استیلای ناپلئون بر فرانسه و اروپاست. اینجا کایتل نماد ناپلئون است و کارادین نمادی از فرانسه که هرچه می‌کوشد نمی‌تواند خود را از جنگ‌های پی‌درپی پیشنهادی ناپلئون رهائی بخشد.