زندگی دوباره پیترپراود - The Reincarnation Of Peter Proud

سال تولید : ۱۹۷۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : بینگ کرازبی
کارگردان : جان لی تامپسن
فیلمنامه‌نویس : ماکس ارلیک، برمبنای رمانی نوشته خودش.
فیلمبردار : ویکتور کمپر.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت.
هنرپیشگان : مایکل سارازین، جنیفر اونیل، مارگوت کیدر، کورنلیا شارپ، پل هکت، تونی استفانو و نورمن برتن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه.


«پیتر پراود» (سارازین)، پروفسور تاریخ، از دیدن خواب‌های تکراری در عذاب است؛ از جمله رویائی که در کنار یک دریاچه می‌گذرد و در آن، مردی به‌نام «جف» (استفانو) به‌دست همسرش، «مارشا» (کیدر) کشته می‌شود. دوست «پیتر»، «نورا» (شارپ)، به او می‌گوید که در خواب با صدائی بیگانه حرف می‌زده و «پیتر» به پیراروان‌شناسی به‌نام «دکتر گودمن» (هکت) مراجعه می‌کند و آزمایش‌ها نشان می‌دهند که این رویاها پدیده‌ای روانی هستند. «پیتر» متقاعد می‌شود که قبلاً یک‌بار در کالبد «جف» زندگی کرده و با تخمین محل مرگ «جف» (از روی اتوموبیلی که در خواب دیده) و زمان آن (از روی برنامه‌ای تلویزیونی درباره نیو انگلند)، تصمیم می‌گیرد دنباله این سرنخ‌ها را بگیرد و بالاخره هم پیدایش می‌کند: اسپرینگ‌فیلد، شهری کوچک در ماساچوست که در سال 1946، مرگ مرموز مردی به‌نام «جفری کورتیس» در دریاچه، توسط همسرش «مارشا» گزارش شده است. او با «مارشا» و دخترش، «آن» (اونیل) روبه‌رو می‌شود و از آنجائی که دل‌باخته «آن» شده و با وجود آنکه می‌داند او در واقع دخترش است قصد دارد با او ازدواج کند، نمی‌گذارد «دکتر گودمن» نتایج آزمایش‌هایش درباره این تناسخ را منتشر کند. «پیتر» برای رهائی از آخرین خوابش - مرگ در دریاچه - به درون آب می‌رود تا رویا را بازسازی کند، اما «مارشا» که شوهر وحشی، خودخواب و خیانتکارش را دوباره در وجود «پیتر» می‌بیند، با وجود توضیح‌های «پیتر»، دوباره «جف» را به گناه اغوای دخترشان می‌کشد.
* در تبلیغ برای این فیلم گفته شده بود «اولین رویکرد جدی به مسئله تناسخ». اما کارگردانی لی تامپسن با آن رجعت به گذشته‌هائی که روند رویدادها را از شکل می‌اندازند، مسلماً نمی‌گذارد چنین توصیفی ممکن شود. در واقع با توجه به فیلم‌نامه درهم و برهم ارلیش از رمان خودش، این را می‌توان ابلهانه‌ترین رویکرد ممکن به این مسئله دانست. توجیه ضعیف رمان برای تناسخ - «پیتر پراود»، پروفسور تاریخ سرخ‌پوستان است و «جف‌کورتیس»، نیمه سرخ‌پوست - حذف شده است و بسیاری از جزئیات - مثل مجسمه درون رویا - که در رمان اهمیت داشته، در فیلم بی‌معنی است.