در حضور حضرت استاد

●درسهای دعا و توکل
در نظر مردم دعا و توکل و بسیاری از امور باطنی دیگر، شبه واقعیتی است که غالباً واقعیت ندارد پس جدی گرفته نمی‏شود. کاری رؤیایی است که برای انسان‌های ضعیف و نیازمند خوب است. بیشتر برای قوت قلب است و ناامید نشدن نه برای به تحقق رساندن و به تحقق رسیدن. گاهی تمسخرآمیز است گاهی تحقیرآمیز. اگر هم به آن اندک احترامی تو خالی گذاشته می‏شود، برای راحتی وجدان و خالی نبودن تقدس است. حتی بعضی‏ها خجالت می‏کشند با صدای بلند دعا کنند چون ممکن است به چیزهای مختلف متهم شوند. بیشتر مردم برای شکست از آن استفاده می‏کنند تا توفیق. وقتی آن‌را به‌کار می‏گیرند که مطمئن هستند کار از کار گذشته و امکان ندارد درست شود، در اوج ناامیدی. از این رو دعای آنان غالباً به نتیجه نه ختم می‏شود...
در ارتباط با خداوند و واقعیات الهی مانند دعا و توکل و فیوضات، مردم یا منکراند که در صورت انکار محروم از آنند و نخواهند دید آنچه را که انکار می‏کنند، پس آنرا تجربه نمی‏کنند. یا باور می‏کنند، باوری که تردید از اجزاء پنهان است. اینها گاهی می‏بینند و تجربه می‏کنند اما با شدتی کم و اندازه‏ای کم چون قدرتِ باورِ تردیدآمیز، اندک است و گاهی هم چیزی برای تجربه کردنشان وجود ندارد. عدهٔ اندکی هم ایمان دارند. اینها عموماً واقعیات باطنی و الهی را می‏بینند و تجربه می‏کنند و از آن برخوردارند. و عده‏ای بسیار کمتر که به آسانی می‏توان آنها را شمرد، به یقین کامل و یگانگی و لقاء رسیده‏اند. آنان خود حقیقتی باطنی‏اند و به چشمه‏ای از واقعیات باطنی بدل شده‏اند. نمی‏بینند بلکه دیدنی‏ها را به دیده می‏رسانند و تجربه نمی‏کنند که خود موضوع تجربه جویندگانند.
در باورکنندگان دعا و توکل مثل لرزاندن کوه است که می‏تواند تغییراتی را در سطح کوه پدید آورد. آنها می‏توانند در زندگی خود و دیگران اثر بگذارند اما نه تأثیراتی عمیق، می‏توانند وضعیت‌ها را تا اندازه‏ای تشدید یا تضعیف کنند اما نه متحول، لکن ایمان‏آورندگان می‏توانند کوه‌ها را جابجا کنند و از میان راه بردارند. می‏توانند اوضاع زندگی خود و دیگران را به تناسب قدرت ایمانشان دگرگون سازند و در زیر و سطح زندگی، تغییراتی را بوجود آورند. قادرند وضعیت‌ها را به اوضاع دیگری تبدیل کنند و چیزها را به چیز دیگری بدل نمایند. آنها کیمیاگرانی باطنی‏اند. اگر قدرت دعای باورکنندگان مثل نیروی بخار است، اقتدار دعای ایمان‏آورندگان مانند نیروی برق است اما توان یقین‏داران و متصلان مثل قدرت عظیم هسته‏ای و نیروی ضد ماده و بلکه بیش از این است. آنان عیناً دارای قدرت خلاقه الهی‏اند. می‏توانند بوجود آورند و نابود کنند. وقتی با کوه‌های مسائل برخورد می‏کنند در لرزاندن و جابجا کردن کوه‌ها متوقف نمی‏شوند بلکه قادرند کوه‌ها را محو و نابود کنند یا جایی‌که کوه نیست آنرا بوجود آورند. اگر باورکنندگان از آشنایان شاه و ایمان‏داران از خانواده شاه محسوب می‏شوند، یقین‏داران و متصلان، به مقام شاهی رسیده‏اند و تاج بر سرند. متصلان یکی شده‏اند و یکی هستند و یگانه‏اند، پس از تمام قدرت و شعور و حضور یکی برخوردارند. آنان قادرند روح دعا و توان دعا کردن را به شایستگان بدهند.

انتخابی از سخنرانی‏های ایلیا. میم (رام الله)
متن بازنویسی شده از دنباله کتاب جریان هدایت الهی (از بخش دعا و توکل)

منبع : فصلنامه علوم باطنی