شنا کردن و تأثیر آن در کاهش وزن

از شنا کردن اکثر مواقع به‌عنوان بهترین ورزش برای کاهش وزن یاد می‌شود و وقتی هم در مورد آن فکر می‌کنیم به‌نظرمان کاملاً صحیح و قابل قبول می‌آید. در کل در هنگام شنا اکثر عضلات فرد در حال کار کردن می‌باشند. در ضمن قلب و شش‌ها هم در حداکثر توانائی خود مشغول فعالیت می‌باشند. شنا معمولاً بین افرادی‌که خیلی چاق هستند و یا زنان باردار و یا اشخاصی‌که به‌نوعی صدمه دیده‌اند و یا دچار آسیب‌دیدگی در یکی از عضوها هستند متداول می‌باشد.
هنگامی‌که شما در حال شنا کردن کرال سینه و کرال پشت هستید دقیقاً همان مقدار کالری را می‌سوزانید که در راه رفتن سریع و دویدن آهسته مصرف می‌کنید. ولی به چند دلیل شنا کردن از لحاظ تأثیر در کاهش وزن به اندازه دیگر ورزش‌ها مؤثر نمی‌باشد.
● کاهش وزن در شنا
معمولاً قهرمانان شنا در یک جلسه تمرینی معمولی مقدار زیادی کالری می‌سوزانند ولی با وجود این درصد چربی بدن آن‌ها در قیاس با دوچرخه‌سوارها و یا دونده‌هائی که همان مقدار کالری را می‌سوزانند بالاتر می‌باشد.
بعضی از زن‌های شناگر به‌عنوان مثال وقتی می‌خواهند درصد چربی بدن را در یک وضعیت ثابت نگه دارند و به‌نوعی درصد چربی بدنشان را کنترل نمایند با مشکل مواجه می‌شوند. به‌همین دلیل اکثر آن‌ها برای رسیدن به درصد چربی مورد نظر مجبور می‌شوند برنامه‌های دیگری همچون دوچرخه‌سواری و دویدن را به برنامه تمرینی خود اضافه نمایند. در این خصوص مجله آمریکائی sport medicine مطلبی چاپ کرده که در آن نشان می‌داد که ورزش شنا بدون یک رژیم غذائی در کاهش وزن هیچ تأثیری ندارد و یا اگر هم تأثیری دارد خیلی ناچیز می‌باشد. پروفسور Grant Gwinap سه نوع ورزش مختلف را به‌صورت مساوی برای مدت ۳ ماه مقایسه نمود، هر کدام از این برنامه‌های تمرینی با ۱۰ دقیقه تمرین در روز شروع می‌شد و در طول هر هفته ۵ دقیقه به زمان آن اضافه می‌شد.
افرادی‌که از آن‌ها در تمرین ورزشی راه رفتن استفاده شده بود در حدود ۷۰۰/۷ کیلوگرم در طول ۳ ماه تست کاهش وزن داشتند. افرادی که از آن‌ها در تمرین دوچرخه‌سواری استفاده شده بود در حدود ۶۰۰/۸ کیلوگرم در طول ۳ ماه کاهش وزن داشتند. با این‌وجود افرادی که از آن‌ها در تمرینات شنا استفاده شده بود در حدود ۲۰۰/۲ کیلوگرم در طول سه ماه افزایش وزن پیدا کردند. البته باید این نکته را ذکر کرد که چه آن‌هائی که در تست پیاده‌روی از آن‌ها استفاده شده بود و چه آن‌هائی که در دوچرخه‌سواری از آن‌ها استفاده شده بود تا زمانی‌که مقدارزمان تمرینی آن‌ها به ۳۰ دقیق در روز نرسیده بود کاهش وزن آن‌چنانی نداشتند.
متأسفانه پروفسور Gwinap توضیح کافی از اینکه چرا یک‌چنین وضعیتی در مورد کاهش وزن در شناگرها به‌وجود می‌آید نداده است. البته تست‌های قبلی نشان می‌داد که آن‌هائی که زمان زیادی را به انجام تمرینات در آب می‌پردازند به‌دلیل حفظ گرمای بدن دارای درصد چربی بالائی می‌باشند. این تست دقیقاً در مورد شیرجه‌روهای زن ژاپنی هم صدق می‌کرد. همان‌طور که می‌دانید شیرجه‌روها از لحاظ فیتنس در سطح بالائی هستند ولی به‌رغم اینکه در طول روز زمان زیادی به شنا مشغول هستند دارای درصد چربی بالائی می‌باشند.
با در نظر گرفتن این نکته که هر ۳ گروه از لحاظ مصرف کالری در یک اندازه بودند ولی شناگرها می‌بایست برای جبران انرژی از دست رفته غذای بیشتری بخورند. پروفسور دلیل این موضوع را آب سرد می‌داند و می‌گوید شنا کردن در آب سرد باعث تحریک اشتها شده که در نتیجه بدن کالری بیشتری را می‌طلبد. در واقع در این نکته که شناکردن هم مثل ورزش دو یا دوچرخه‌سواری باعث کم شدن اشتها می‌شود اصلاً وجه مشترکی وجود ندارد برعکس اکثر افرادی‌که به شنا می‌پردازند بعد از تمرین احساس گرسنگی شدید می‌کنند و به‌همین خاطر کالری بسیار زیادی را مصرف می‌نمایند.
با وجودی‌که هنوز هیچ توضیح دقیق و تعریف شده‌ای از اینکه چرا یک‌چنین اتفاقی در وضعیت اشتهای افراد به‌وجود می‌آید وجود ندارد. ولی شاید بتوان دلیل آن را آب سرد دانست. اکثر تمرینات ورزشی مثل تمرینات با وزنه، دوچرخه‌سواری و یا دویدن باعث بالارفتن درجه حرارت بدن می‌شوند که خود همانند یک سد در مقابل اشتها می‌باشد (البته در مدت کوتاه).
البته این تحقیقات بدین معنی نمی‌باشد که حالا ورزش را به تعویق بیندازیم، بلکه این را باید در نظر داشته باشید که هرگونه تمرین ورزشی سبب مصرف و سوزاندن بیشتر کالری می‌شود که این خود در کاهش وزن بسیار مؤثر است. اما اگر واقعاً تصمیم دارید که با شنا کردن از وزن بدن خود بکاهید پس سعی کنید که در مورد اشتهای‌تان هم فکر اساسی کنید.

منبع : مجله دانش ورزش