عسل ، مرهمی برای بهبود زخم ها

محققان با ذکر یکی دیگر از فوائد عسل ، بر اهمیت مصرف آن تاکید می کنند. آنها بر این باورند که عسل بهتر از داروهای آنتی بیوتیک به درمان جراحات و زخم ها کمک می کند. حتی زخم های مزمن آلوده شده با باکتری های چند مقاومتی (به آنتی بیوتیک ها) به کمک عسل طی چند هفته درمان می شوند.
محققان در تلاشند تا تجربه ای را که در یک مطالعه وسیع بدست آمده آزمایش کنند چرا که اطلاعات عینی در زمینه اثرات درمانی عسل کمتر مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته اند.
این واقعیت که عسل به بهبود زخم ها کمک می کند موضوعی است که مصریان قدیم هزاران سال پیش به آن پی برده بودند. و در جنگ های جهانی ضماد های تهیه شده با عسل برای کمک به بهبود زخم ها و جراحات سربازان مورد استفاده قرار می گرفتند. اما بتدریج آنتی بیوتیک های جدید جایگزین این داروی خانگی شدند. امروزه در بیمارستان ها با میکرب هایی مواجه می شویم که تقریبا به همه انواع آنتی بیوتیک ها مقاومند. درنتیجه استفاده پزشکی از عسل مجددا برای درمان زخم ها مورد توجه قرار گرفته است.
امروزه مشخص شده چرا عسل اثر ضدعفونی کننده دارد. در زمان تولید عسل ، زنبور آنزیمی به نام گلوکز اکسیداز را اضافه می کند. آنزیم فوق این اطمینان را فراهم می سازد که مقادیر پراکسید هیدروژن ، که یک ماده ضد عفونی کننده موثر است ، بطور ثابت از قند موجود در عسل ساخته میشود. مزیت این ترکیب از پراکسید هیدروژن تولید شده بصورت شیمیایی این است مقادیر اندک آن برای کشتن میکرب ها کافی است چرا که دائما در حال تولید است. اصولا مقادیر زیادتر پراکسید هیدروژن را باید بکار میرفت ، زیرا این ماده قابلیت خود را با گذشت زمان از دست می دهد.اما موضوع این است که در این غلظت ها نه فقط به باکتری ها آسیب می رساند بلکه به سلولهای پوست نیز صدمه می زند.
به علاوه عسل دارویی حاوی دو نوع مختلف عسل است. یک نوع مقادیر زیادی پراکسید هیدروژن تولید می کند و دیگری به نام لپتو اسپرموم از گیاهی به همین نام گرفته می شود.
عسل بدست آمده از این گیاه حتی در غلظت ۱۰ درصد اثر ضدباکتریایی زیادی دارد.
علت این امر هنوز بطور دقیق مشخص نشده است. احتمالا مخلوطی از مواد ی از نوع فنل است که از گیاه گرفته می شوند و حیات باکتری های موجود در محل زخم را دشوار می سازند.

اقتصادی

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان