کوهستان آبی - Blue Mountains

سال تولید : ۱۹۸۳
کشور تولیدکننده : شوروی
محصول : گروزیا فیلم
کارگردان : الدار شنگلایا
فیلمنامه‌نویس : رزو چیشویلی.
فیلمبردار : لِوان پاتاشویلی.
آهنگساز(موسیقی متن) : گیا کانچلی
هنرپیشگان : ر. گیورگوبیانی، و. کاخنیاشویلی،ت. چیرگادزه، ا. ساکوارلیدزه، س. تاکایشویلی، د. سامباتاشویلی و گ. ناتسولیشویلی.
نوع فیلم : رنگی، ۹۷ دقیقه.


شهری در گرجستان، پائیز نویسنده‌ای به‌نام «سوسو» (گیورگوبیانی) دست‌نویس آخرین رمانش «کوهستان آبی» یا «تین شان» را به یک دفتر انتشاراتی می‌برد. در آنجا می‌بیند همه کارکنان به مسائلی جز کارشان فکر می‌کنند. او ابتدا «باسو» (کاخنیاشویلی)، یک کارمند قدیمی را می‌بیند که دل مشغولی اصلی زندگی‌اش تصویر بزرگ پشت سرش است که می‌ترسد روزی روی سرش بیفتد؛ سپس «بلا» (سامباتاشویلی)، ویراستار جدید که آدمی دوست‌داشتنی است اما با ورود دخترش از مدرسه حواسش پرت می‌شود؛ و بالاخره داستان‌نویسی پیری که روزهایش را در دفتر انتشاراتی، برای ملاقات با یک ویراستار سر می‌کند. به «سوسو» قول می‌دهند که دست‌نوشته‌اش را بخوانند و به‌نظر می‌رسد سرویراستار (چیزگادزه) به او نظر لطف دارد، اما همیشه چیز دیگری این وسط پیش می‌آید. به زودی زمستان می‌شود و همچنان «سوسو» به دفتر انتشاراتی می‌رود ولی مدیر انتشارات سرش به بازی موتوربال که همیشه در زیر پنجره‌اش جریان دارد، گرم است و فکر می‌کند که این بازی ممکن است باعث ترک دیوارها و سقف‌ها شود. بهار از راه می‌رسد و دست‌نویس فرا رسیدن تابستان، «سوسو» از شنیدن خبر تشکیل مجمعع ویراستاران برای نظر دادن درباره کتابش خوشحال می‌شود، اما کتاب «سوسو» هرگز مورد بحث قرار نمی‌گیرد. بالاخره تصویر بالای سر «باسو» در اثر لرزش زمین روی سرش می‌افتد و کارمندان فرصت پیدا می‌کنند پیش از تخریب ساختمان از آن خارج شوند. چند ماه بعد، «سوسو» داستان‌نویس پیر را در خیابان می‌بیند، به او سلامی می‌کند و به راهش به سوی یک دفتر انتشاراتی تازه ادامه می‌دهد.
* فیلم، نمایشی چهار پرده‌ای است که دو پرده اول آن بامزه‌تر است. حرکت دوربین در خیابان‌های شهر که گذر فصل‌ها را نشان می‌دهد، به زیبائی باعث تمایز پرده‌ها می‌شود. به همین ترتیب مؤسسه انتشاراتی ابعادی استعاری می‌یابد و فیلم در حکم طنزی سیاسی آشکارا پای‌بند قراردادها می‌شود که در آن هنرمند خلاّق همچنان خود را به در و دیوار بوروکراسی می‌کوبد. اما طنز کلامی از هوشمندی و تخیل قابل توجهی برخوردار است. فیلم به‌رغم اندک ضعف‌های ساختاری، به‌دلیل تعمق در مسائل اجتماعی، طنز سیاسی و شوخ‌طبعی قابل ملاحظه‌اش، اثری دیدنی است.