موجودات آسمانی - HEAVENLY CREATURES

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : نیوزیلند
محصول : جیم بوت
کارگردان : پیتر جکسن
فیلمنامه‌نویس : فرانسس والش و جکسن
فیلمبردار : آلون بولینگر
آهنگساز(موسیقی متن) : پیتر دیسنت
هنرپیشگان : ملانی لینسکی، کیت وینسلت، سارا پیرس، دایانا کنت، کلایو مریسن، جد برافی، سایمن اوکانر
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه


ـ ̎پالین پارکر̎ چهارده‌ ساله (لینسکی) در مدرسه دختری تنها، گوشه‌گیر و رویائی است. تا اینکه روزی ̎جولیت هیوم̎ (وینسلت)، یک دختر انگلیسی ـ که با خانوادهٔ پولدارش تازگی به نیوزیلند آمده‌اند ـ وارد کلاس آنان می‌شود و آن دو خیلی زود با هم دوست می‌شوند. به رغم اختلاف طبقاتی، هر دو نقاط مشترک فراوانی دارند: هر دو به ̎ماریو لانزا ̎ی خواننده علاقمندند، اهل رویا و تخیل و قصه‌پردازی هستند و دنیائی به نام ̎دنیای چهارم̎ در ذهن خود خلق می‌کنند، که باید سراسر با شادی و نشاط بگذرد. روزی ̎جولیت̎ دچار سل می‌شود. او را به بیمارستان می‌برند اما پدر و مادرش که می‌خواهند تابستان را به انگلستان بروند، او را می‌گذراند و می‌روند. دخترها به هم نامه می‌نویسند و وقتی یکدیگر را می‌بینند، دوباره در دنیای تخیلی یکدیگر فرو می‌روند. پدر و مادر ̎جولیت̎ باز می‌گردند و دوستی آن دو را بیمارگونه می‌یابند. شبی ̎جولیت̎ عدم وفاداری مادر را به پدر کشف می‌کند. طلاق پدر و مادر باعث می‌شود که تکلیف ̎جولیت̎ روشن شود که باید به افریقای جنوبی برود. ̎جولیت̎ التماس می‌کند که ̎پالین̎ هم باید بیاید و ̎پالین̎ هم می‌خواهد که برود اما والدین ̎پالین̎ مخالفت می‌کنند. دو دختر طرح قتل مادر ̎پالین̎ را می‌ریزند و او را در راه پارک با آجر به قتل می‌رسانند. دو دختر تا سال ۱۹۵۹ در زندان می‌مانند و سپس آزاد می‌شوند.
ـ این فیلم ساده و ظریف و جمع‌وجور، بر مبنای داستانی واقعی، موفق به چند کار مهم می‌شود، که اولاً دو دنیای تخیل و فانتزی و واقعیت پیرامون دو شخصیت را آنچنان درهم، یک‌دست و یک‌پارچه می‌تند که تمیز یکی از دیگری ممکن نیست، بنابراین تماشاگر را وارد دنیای پر رمز و راز و پرتخیل و بیمارگونهٔ دو دختر می‌کند و آنچنان دو شخصیت را قابل حس و قابل شناخت می‌کند که دیگر نیازی به تمهیدات سینمائی و روانشناسانهٔ شخصیت‌پردازی نیست. این فیلمی است بسیار گرم و کوچک و صمیمی (و اندکی آماتوری) که دنیایش را در ترکیبی از عروسک و کامپیوتر و فیلم زنده و ترانه‌های قدیمی ماریو لانزا می‌سازد، و نکتهٔ مهم دوم این است که ما با فیلمی اخلاقی و قضاوتی دربارهٔ دو بیمار روانی طرف نیستیم، بلکه عجیب بودن این دنیا و به ویژه تخیل وسیع دو دختر بیشتر مورد نظر جکسن است تا ساختن فیلمی روانشناسانه و شبه فرویدی از دو بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی. هولم پس از آزادی از زندان با نام مستعار آن پری، داستان‌های معمائی / جنائی پرفروش می‌نوشت.