حمام پهنه و گرمابه حضرت ، سمنان

حمام پهنه، یكی از آثار قدیمی و ارزشمند سمنان است كه كم‌تر مورد توجه قرار گرفته است. این حمام كه در گوشه شمال غربی تكیه پهنه سمنان، بین مسجد جامع و مسجد امام خمینی (ره) و امام‌زاده یحیی قرار دارد، در سال 856 هجری قمری در زمان سلطنت ابوالقاسم بابرخان پادشاه تیموری و به دستور وزیر وی خواجه غیاث‌الدین بهرام سمنانی ساخته شده است.
این حمام به علت كم توجهی در زمان سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار، ویران و كتیبه آن ربوده شد. در سال 1312 هجری قمری در زمان سلطنت مظفرالدین‌ شاه و به دستور حاج ملاعلی حكیم الهی دانشمند معروف،‌ نسبت به تعمیر و تجدید بنای آن اقدام شد.
ساختمان حمام از سه قسمت تشكیل یافته است : قسمت اول رختكن یا سربینه است كه به وسیله یك هشتی كوچك به قسمت دوم و سوم یعنی گرمخانه و خزانه متصل می‌شود. یكی از قسمت‌های جالب توجه این حمام سردر زیبا و كاشی‌كاری شده‌ آن است. با این كه در انجام كاشی‌كاری به اندازه كافی دقت نشده باز هم از جذابیت قابل توجهی برخوردار است. در طرفین در ورودی كه از چوب با گل میخ‌های آهنی ساخته شده، دو نقش از یك افسر و فرمانده قاجار با شمشیر وجود دارد.
در بالای در ورودی، بر هشت قطعه كاشی لاجوردی اشعاری به خط نستعلیق خوانا و استادانه نوشته شده است. این اشعار توسط مرحوم اسدا... منتخب‌السادات، پدر استاد حبیب یغمایی سروده شده است.
حمام پهنه از موقوفات مسجد جامع است و سازمان میراث فرهنگی استان پس از باز پیرایی آن، در سال 1373 آن را به عنوان موزه مردم‌شناسی بازگشایی كرد.