التهاب‌ ملتحمه‌ ـ conjunctivitis

التهاب‌ ملتحمه‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ سطح‌ داخلی‌ پلك‌ و روی‌ سفیدی‌ چشم‌. این‌ وضعیت‌ در كودكان‌ بیشتر اتفاق‌ می‌افتد.

ـ علایم‌ شایع‌:

۱. درد چشم‌

۲. تورم‌ پلك‌ها

۳. حساسیت‌ به‌ نور زیاد

۴. ترشحات‌ روشن‌، سبز، یا زرد از چشم‌

۵. قرمزی‌ و احساس‌ این‌ كه‌ در چشم‌ چیزی‌ وجود دارد.

۶. خارش‌ شدید (تنها در موارد التهاب‌ ملتحمه‌ از نوع‌ آلرژیك‌)

۷. وقتی‌ كه‌ بیمار می‌خوابد، پوسته‌های‌ چسبناك‌ روی‌ مژك‌ها باعث‌ می‌شوند كه‌ پلك‌ها به‌ هم‌ بچسبند.

ـ علل‌ بیماری:

۱. عفونت‌ باكتریایی‌

۲. بسته‌ شدن‌ نسبی‌ مجرای‌ اشكی‌

۳. آزردگی‌ توسط‌ مواد شیمیایی‌، باد، گرد و غبار، دود و سایر انواع‌ آلودگی‌ هوا، یا موادشیمیایی‌ خانگی‌

۴. آلرژی‌ ناشی‌ از مواد آریشی‌، گرده‌ گیاهان‌، گرد و غبار، دود و سایر انواع‌ آلودگی‌ هوا، یا مواد شیمیایی‌ خانگی‌

۵. عفونت‌ ویروسی‌. التهاب‌ ملتحمه‌ می‌تواند همراه‌ با سرماخوردگی‌ یا بیماری‌هایی‌ مثل‌ سرخك‌ وجود داشته‌ باشد.

۶. نور شدید، مثل‌ نور چراغ‌های‌ مخصوص‌ آفتاب‌ گرفتن‌، انعكاس‌ نور از روی‌ برف‌، یا نور قوس‌های‌ الكترویكی‌ مورد استفاده‌ در جوشكاری‌.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

۱. شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌ بودن‌ محیط‌ زندگی‌

۲. نوزاد مادرانی‌ كه‌ حامل‌ میكرب‌های‌ سوزاك‌ و كلامیدیا هستند.

۳. مواجهه‌ با دیگران‌ در مكان‌های‌ عمومی‌؛ مثل‌ مهدكودك‌ و مدرسه‌

ـ پیشگیری‌:

۱. دستان‌ خود را به‌ طور مرتب‌ با صابون‌ و آب‌ گرم‌ بشویید.

۲. از قرار گرفتن‌ در معرض‌ مواد تحریك‌كننده‌ چشم‌ خودداری‌ كنید.

۳. درون‌ چشم‌ همه‌ نوزادان‌ تازه‌ به‌ دنیا آمده‌ در زایشگاه‌ها و بیمارستان‌ها قطره‌ آنتی‌بیوتیك‌ ریخته‌ می‌شود.

۴. مواد آرایشی‌ مخصوص‌ خط‌ چشم‌ را در اختیار دیگران‌ قرار ندهید، و ریمل‌ را پس‌ از 6-4 ماه‌ استفاده‌ دور اندازید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

التهاب‌ ملتحمه‌ آلرژیك‌ را می‌توان‌ با حذف‌ ماده‌ آلرژی‌زا یا قرار نگرفتن‌ در معرض‌ آن‌، درمان‌ كرد. البته‌ احتمال‌ عود آن‌ وجود دارد. سایر انواع‌ التهاب‌ ملتحمه‌ نیز با درمان‌، در عرض‌ 2-1 هفته‌ خوب‌ می‌شود (گاهی‌ برحسب‌ علت‌ التهاب‌ ملتحمه‌، این‌ مدت‌ بیشتر طول‌ می‌كشد).

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

اگر التهاب‌ ملتحمه‌ درمان‌ نشود، امكان‌ دارد گسترش‌ یابد و منجر به‌ آسیب‌ دایمی‌ قرنیه‌ شود، كه‌ در این‌ صورت‌ بینایی‌ دچار مشكل‌ می‌شود.

ـ درمان‌:

۱. از مواد آرایشی‌ چشم‌ استفاده‌ نكنید.

۲. تا زمانی‌ كه‌ عفونت‌ برطرف‌ نشده‌ است‌ از لنزهای‌ تماسی‌ استفاده‌ نكنید.

۳. از حوله‌ یا پارچه‌ خیس‌ خورده‌ با آب‌ گرم‌، یا آب‌ سرد برای‌ كاهش‌ ناراحتی‌ چشم‌ استفاده‌ كنید.

۴. عفونت‌ها غالباً توسط‌ انگشتان‌، حوله‌، و دستمال‌ آلوده‌ كه‌ با چشم‌ دچار عفونت‌، تماسی‌ داشته‌اند به‌ دیگران‌ انتقال‌ می‌یابند.

۵. دستان‌ خود را مرتباً با صابون‌ ضدعفونی‌ كننده‌ بشویید، و برای‌ خشك‌ كردن‌ آنها از حوله‌ كاغذی‌ استفاده‌ كنید. دست‌ به‌ چشمان‌ خود نزنید و ترشحات‌ چشم‌ خود را با ملایمت‌ با دستمال‌ كاغذی‌ تمیز پاك‌ كنید.

۶. اگر عفونت‌ در عرض‌ 3-2 روز رو به‌ بهبود نگذاشت‌، امكان‌ دارد عفونت‌ با یك‌ باكتری‌ مقاوم‌ یا یك‌ ویروس‌، یا در اثر آلرژی‌ ایجاد شده‌ باشد. در اینجا، چشم‌ پزشك‌ ممكن‌ است‌ كشت‌ ترشحات‌ را درخواست‌ كند یا بررسی‌های‌ اختصاصی‌ انجام‌ دهد تا علت‌ دقیق‌ التهاب‌ ملتحمه‌ را مشخص‌ كند.

ـ داروها:

قطره‌ چشمی‌ آنتی‌بیوتیكی‌ یا ضدویروسی‌، قطره‌ چشمی‌ سولفامیدی‌، یا پمادهای‌ مربوطه‌ برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌. بسیاری‌ از چشم‌ پزشكان‌ معتقدند كه‌ تا زمان‌ قطعی‌ شدن‌ تشخیص‌ نباید از قطره‌ چشمی‌ استروییدی‌ استفاده‌ شود. زیرا اگر عفونت‌ توسط‌ ویروس‌ هرپس‌ سیمپلكس‌ ایجاد شده‌ باشد، ریختن‌ قطره‌ چشمی‌ استروییدی‌ در چشم‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ گسترش‌ عفونت‌ از ملتحمه‌ به‌ قرنیه‌ و آسیب‌ چشم‌ شود. گاهی‌ امكان‌ دارد آنتی‌بیوتیك‌ خوراكی‌ تجویز شود.

ـ فعالیت‌:

به‌ محض‌ رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علایم‌، فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را از سر گیرید.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر درد زیادتر شود.

۲. اگر بینایی‌ دچار مشكل‌ شود.

۳. اگر تب‌ به‌ علایم‌ اضافه‌ می‌شود.

۴. اگر علی‌رغم‌ درمان‌، عفونت‌ در عرض‌ 48 ساعت‌ رو به‌ بهبود نگذارد.

۵. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ التهاب‌ ملتحمه‌ را دارید.