بهداشت دست و پا

هيچ قسمت از بدن به اندازه دست‌ها با اشياء خارجى در تماس نيست. دست‌ها محيطى مناسب براى رشد ميکروب‌ها است، از اين‌رو بايد پس از رفتن به توالت و قبل از خوردن هر چيز و مخصوصاً غذا، حتماً دست‌ها را با آب و صابون شسته، سپس خوب خشک شوند تا از ترک برداشتن پوست دست‌ها جلوگيرى شود. نرم‌کردن دست با گليسيرين و کرم‌هاى پوستى بهداشتى مخصوص، در زمستان از ترک برداشتن پوست جلوگيرى مى‌کند. آموزش اين عمل بايستى مرتباً تکرار شود تا براى افراد به‌صورت عادت درآيد و پيوسته در زندگى رعايت گردد. براى اجراء اين دستور لازم است که در محيط زندگى و به‌خصوص نزديک توالت، وسايل دستشوئى و صابون فراهم باشد. بايد به اين نکته توجه داشت که دست‌ها بسيارى از ميکروب‌ها را به دهان وارد مى‌کنند و موجب آلودگى و بيمارى مى‌شوند. مراقبت از زخم‌ و خراش‌هاى دست‌ها بسيار ضرورى است. در صورت صدمه ديدن دست‌ها مانند بريدگى عميق، پس از انجام کمک‌هاى اوليه، بايد فوراً به پزشک مراجعه کرد.

ناخن‌ دست‌ها بهتر است هميشه کوتاه نگه داشته شوند. ناخن پاها را هم که در ميان کفش و جوراب پنهان هستند، بايد کوتاه کرد.

در پاهاى انسان غده‌هاى عرق زيادى وجود دارد که اين غده‌ها در پا ايجاد رطوبت و عرق مى‌کند، از اين رو لازم است پاها هر روز با آب تميز شسته و خوب خشک شوند.

براى يک فرد کفش مناسب و جوراب‌هاى متعدد لازم است تا به موقع بتوان آنها را عوض نموده و شست. کفش بايد راحت بوده و براى پا فشارى ايجاد ننمايد. کفش‌هاى تنگ، نوک باريک و پاشنه‌‌بلند سبب ايجاد ناراحتى و تغيير شکل پا مى‌شود و گاهى توليد زخم‌‌هاى دردناک و ميخچه پا مى‌نمايد. کفش‌هائى که باعث ناراحتى پا مى‌شوند، بر روى اندام پا اثر گذاشته، آن را از وضع مستقيم منحرف و نامناسب مى‌سازد. ميخچه پا يکى از ناراحتى‌هائى است که در اثر راحت نبودن کفش ايجاد مى‌شود. در صورتى‌که ميخچه پا ايجاد شد، بايد از زخم‌شدن آن جلوگيرى نمود تا عفونتى حاصل نشود. هيچ‌گاه نبايد آن را بريد بلکه با استعمال مشمع‌هاى مخصوص و مواد داروئى آن را از بين برد.