ابوالحسن علی‌بن‌زیدالبیهقی - معروف به ابن‌فندق

اين شخص از بزرگان علم و ادب و از رجال معتبر و از خاندان‌هاى اصيل خراسان است، وى در حدود سنهٔ ۴۹۳ متولد شده و در سنهٔ ۵۶۵ وفات يافته است، ابن‌فندق از مشاهير علماى عصر خود بوده و کتب نفيس به زبان عربى و فارسى تأليف کرده است - ياقوت در معجم‌الادباج ۵ ص ۲۰۸-۲۱۸ در ترجمهٔ حال او هفتاد و چهار عدد از مؤلفات او را به اسم و رسم مى‌شمارد، و حاجى خليفه در کشف‌الظنون در مواضع مختلف عدهٔ کثيرى از تأليفات او را ذکر نموده است ولى متأسفانه از آثار فارسى او جز تاريخ بيهق و کتابى مختصر در احکام نجومى موسوم به جوامع‌الاحکام که آن هم به فارسى است و از آثار عربى او غير از شرحى از نهج‌البلاغه موسوم به 'معارج نهج‌البلاغه' و جلد اول از 'لباب‌النساب' و 'تتمهٔ صوان الحکمة' در تاريخ حکما چيزى در دست نيست، مگر بعدها باز هم آثارى از اين دانشمند بزرگ پيدا شود (مستفاد از مقدمهٔ آقاى قزوينى بر تاريخ بيهق و حواشى آن از طرف آقاى بهمنيار ص يج و يد).