اقتصاد تقاضای جهانگردی

اقتصاد خرد به تقاضا به منزلهٔ نيمى از بازارى مى‌نگرد که در آن کالاها و خدمات مبادله مى‌شوند. تقاضا طبيعتاً نيروى محرک نيازى تلقى مى‌شود که براى ارضاء آن، بنگاه‌ها در ازاء دريافت پاداش مناسب، به فعاليت در توليد کالاها و خدمات انگيخته مى‌شوند.

بيشتر تحليل‌هاى اقتصادى خرد متقاضيان را نمونه‌اى از 'انسان مارشالي' تلقى مى‌کنند. به‌عبارت ديگر، اين تحليل‌ها اساساً به علائم اقتصادى رفتار فرد توجه دارند و ميزان فايده يا مطلوبيت حاصل از هر خريد براى ارضاء نيازهاى وى را محاسبه مى‌کنند. نظريهٔ رفتار مصرف‌کننده اين فعاليت را مورد بررسى بسيار عميق‌ترى قرار مى‌دهد و علم اقتصاد رفتارى به‌عنوان يک شاخهٔ اقتصاد خرد، مى‌کوشد تا رويکرد مارشالى را با عوامل روانشناختى و جامعه‌شناختى مؤثر بر رفتار مصرف‌کننده درهم آميزد.

اتخاذ رويکرد رفتارى براى تحليل تقاضاى مسافرت از آنجا اهميت دارد که محصولات مسافرتى بغرنج هستند و همان‌طور که در مبحث پيش ملاحظه شد نياز و ميزان شناخت جهانگردان از اين محصولات فراوان و متنوع است. بنابراين، در توضيح مطلوبيت فردى و مطلوبيت هر گروه از جهانگردان، ارزيابى انگيزش‌ها و مشخصه‌هاى انواع جهانگردان ضرورت دارد.

با وجود اين، اقتصاددانان بيشتر به تقاضاى کل علاقه و توجه دارند. اين تقاضا را مى‌توان مقدار محصولى تعريف کرد که در يک دورهٔ زمانى معين، کل خريداران مايل و قادر به خريد آن به قيمت بالقوه باشند. عبارت فوق مشخصاً تعريف تقاضاى مؤثر است. به‌عبارت ديگر، خريداران بايد هم قوهٔ خريد داشته باشند هم تمايل به آن. بى‌گمان، تقاضاى نهفته بسيار زيادى براى مسافرت با کشتى‌هاى مجلل يا هواپيماى مافوق صوت وجود دارد اما عدهٔ کمى قادر به پرداخت هزينه‌هاى آن هستند.

داده‌هاى تجربى در عمل، معمولاً تنها يک تعادل عرضه و تقاضاى جهانگردى را نشان مى‌دهد و هر تغييرى نشانگر حرکت از يک موقعيت تعادلى به موقعيت تعادلى ديگر است. اين حقيقت تحليل تقاضاى جهانگردى را مانند بررسى تغييرات تقاضاى هر کالا يا خدمتى دشوار مى‌کند. بنابراين، در واقع، مصرف جهانگردى را بررسى مى‌کنيم نه تقاضاى آن را با وجود اين، تحقيقات بازار جهانگردى و سرى‌هاى زمانى و مطالعات تطبيقى موجود، براى ارائهٔ تحليل‌هاى نسبتاً دقيق دربارهٔ آثار متغيرهاى مستقل بر تقاضاى جهانگردى کفايت مى‌کنند.