شعر: اسب بالدار

تبیان: 

سلام آقا ملخ جان

که پیش من نشستی

تو از نزدیک خیلی

شبیه اسب هستی

ولی نه بهتر از آن

تو اسبی بالداری

پریدن در هوا را

تو خیلی دوست داری

تو اینجا توی این شهر

میان دود ماشین

ندیدی سبزه‏ای را

شدی تنها و غمگین

بپر اسب پرنده

بپر تا دشت و صحرا

بگو درد دلت را

تو در گوش علف‏‌ها