کمرویی در کودکان، راه چاره چیست؟

مهر: انتظارات نامعقول والدین از فرزندان و وادار کردن آنها به رفتارهای کلیشه ای در حضور مهمانان، مجالس، کوچه و خیابان، به هنگام لباس پوشیدن، غذاخوردن و سختگیری بیش از حد بر کودکان و نوجوانان و داشتن توقعات زیاد، از اصلی ترین زمینه های رشد معیوب اجتماعی کودک و بروز کمرویی به شمار می آیند دفتر آموزش و ارتقاء سلامت وزارت بهداشت اعلام کرد: کمرویی، یک صفت یا ویژگی ارثی یا ژنتیکی نیست و در نتیجه روابط نادرست بین فردی و سازش نایافتگیهای اجتماعی در مراحل اولیه رشد، در خانه و مدرسه ایجاد می شود.

برخی از روان شناسان بر این عقیده اند که بعضی افراد با زمینه کمرویی متولد می شوند، اما باید توجه داشت که بحث درباره سندرم کمرویی و استعداد بیشتر بعضی از کودکان در ابتلا به کمرویی ، به معنای ارثی بودن کمرویی مثل رنگ چشم و پوست نیست. کودکان کمرو عموماً متعلق به والدینی هستند که خودشان کمرویی دارند، لیکن این بدان معنی نیست که این قبیل کودکان کمرویی را از طریق ژن های ناقل از والدین خود به ارث برده اند، بلکه اساساً بدین معناست که کمرویی را از آنها یاد گرفته اند.

کمرویی ناشی از ترس، عموما از سال اول زندگی نوزاد مشاهده می شود. مطالعات انجام شده روی نوزادان، حاکی از این است که در اواسط سال اول زندگی و غالبا در 6 ماهه دوم، کمرویی به عنوان یک پدیده همگانی در همه نوزادان، نسبت به غریبه ها و افراد آشنایی که به خاطر تغییر لباس و آرایش ظاهر متفاوت به نظر می آیند دیده می شود. کودک خردسال، از این رو کمروست که مردم برایش ناآشنا هستند و کودک نمی داند که در شرایط گوناگون چگونه با آنها برخورد خواهند کرد.

دفتر آموزش و ارتقاء سلامت عنوان کرد: محیط خانواده و تجارب اولیه کودک به خصوص در سنین پیش دبستانی و سالهای آغازین مدرسه، اصلی ترین نقش را در شکل گیری شخصیت کودک دارد. در این دوران الگوهای رفتاری بزرگسال، برنامه های تلویزیونی، نحوه و میزان ارتباطات عاطفی، کلامی و اجتماعی خردسالان با والدین و بزرگسالان خانواده بیشترین تأثیر را در رشد مطلوب اجتماعی و یا به وجود آمدن اضطراب و کمرویی کودکان می تواند داشته باشد.

این گزارش حاکیست، زمانی که الگوهای بزرگسال مثل والدین، خودشان عموما مضطرب بوده، از مهارت برقراری روابط عاطفی - اجتماعی مطلوب و خوشایند با دیگران، به ویژه با فرزندان خود بی بهره باشند، طبیعی است که فرزندان این خانواده نیز کمرو می شوند، به همین دلیل بعضی از روان شناسان کمرویی کودکان را در نتیجه یادگیری و تقویت آن در خانه و مدرسه می دانند.

کمال جویی والدین و انتظارات نامعقول آنان از فرزندان در شرایط گوناگون و همچنین وادار کردن آنها به رفتارهای کلیشه ای در حضور مهمانان، به هنگام مهمانی رفتن، حضور در مجالس جشن و مراسم عمومی، در کوچه و خیابان، در اتومبیل و اتوبوس، به هنگام لباس پوشیدن، غذاخوردن و سختگیری بیش از حد بر کودکان و نوجوانان و داشتن توقعات زیاد، از اصلی ترین زمینه های رشد معیوب اجتماعی کودک و بروز کمرویی به شمار می آیند.