علایم سقط جنین دراوایل بارداری، چه بدشانس!

یکی از تجربه‎های تلخی که یک مادر ممکن است با آن روبه‎رو شود، از دست دادن جنین در اوایل دوره بارداری است اما آگاهی نسبت به علل و علائم بروز این اتفاق، به او کمک می‎کند که با این پدیده نسبتاً شایع، بهتر و راحت‎تر مواجه شود. بیشتر سقط‎های اوایل بارداری، دلیل بیولوژیکی دارند.ناهنجاری‏‎های کروموزومی از همان آغاز بارداری موجب می‎شوند که جنین به‎طور طبیعی رشد نکند. شاید اگر اصطلاحات و جملاتی نظیر «سقط خودبه‎خود» و یا «بارداری که خود به‎طور طبیعی، قبل از هفته بیستم پایان یافت» را روی پرونده پزشکی خود مشاهده نمایید، برایتان ناگوار باشد. حدود یک‎سوم تا یک‎چهارم خانم‎های باردار، قبل از هفته دوازدهم بارداری، خاتمه می‎یابد. ممکن است این آمار موجب ترس و وحشت شما شود. در سال‎های اخیر درصد سقط بالا رفته است چون تست حاملگی خانگی، بارداری را زودتر تشخیص می‎دهد در حالی‎که در گذشته، بسیاری از چنین بارداری‎هایی قبل از تشخیص، از بین می‏‎رفت. اگرچه سقط یک واقعه طبیعی در زندگی و تولید مثل است ولی بیشتر خانم‎ها، آن را بیش از یک یا دو بار تجربه نمی‎کنند.

علائم سقط جنین

علائم سقط عبارتند از: خونریزی مداوم همراه با درد و در نتیجه، دفع لخته‎های بزرگ خون یا بافت قرمز یا خاکستری. (جنین یا کودک قابل تشخیصی، دفع نمی‎شود.) بدن به حالت قبل از بارداری بر می‎گردد و تهوع، حساسیت سینه‎ها و خستگی از بین می‎رود. همیشه در صورت داشتن درد شدید، پزشک خود را مطلع کنید. او می‎تواند از طریق سونوگرافی، آزمایش خون و معاینه دهانه رحم از لحاظ علائم باز شدن آن، موقعیت را ارزیابی کند. اگر قرار باشد بارداری خاتمه یابد، ممکن است از شما خواسته شود که کار خاصی انجام ندهید تا همه آنچه که در رحم وجود دارد، دفع شود و خونریزی و درد خاتمه یابد. اگر در هفته هفتم یا هشتم باشید، خونریزی یک هفته تا ده روز طول می‎کشد اما اگر در هفته‎های بعدی سه‎ماهه اول، رخ دهد، احتمالاً خونریزی بیشتر ادامه می‎یابد. بعد از آن، دوباره معاینه خواهید شد تا پزشک مطمئن شود هیچ بافتی در رحم باقی نمانده است. ممکن است پزشک کورتاژ انجام دهد. کورتاژ، یک جراحی کوچک است که در آن پزشک دهانه رحم را باز می‎کند و بافت داخلی رحم را به آرامی می‎تراشد یا از طریق دستگاه مکش، آن‎را تخلیه می‎کند تا خطر عفونت یا خونریزی ناشی از بازمانده‎های بارداری کاهش یابد.

چه عاملی باعث سقط جنین می‎شود؟

اگرچه معمولاً مشخص کردن علت سقط جنین به‎طور دقیق، کار دشواری است ولی علت‎های زیادی برای آن وجود دارد. در همه احتمالات، علتی وجود ندارد که شما مقصر باشید. این مسئله مهمی است که باید یادآوری شود. بیشتر سقط‎های اوایل بارداری، دلیل بیولوژیکی دارند. ناهنجاری‏‎های کروموزومی از همان آغاز بارداری موجب می‎شوند که جنین به‎طور طبیعی رشد نکند. کمبود هورمونی و قرار گرفتن در معرض عفونت‎ها و مسمومیت‎ها، درصد کمتری را به خود اختصاص می‎دهد. خود را از این‎که وسایل سنگین را با احتیاط حمل نکرده‎اید و یا یک پیاده‎روی طولانی‎مدت داشته‎اید، سرزنش نکنید. اگرچه این یک واقعیت است که شیوه زندگی سالم، به یک بارداری سالم کمک می‎کند اما سقط در سه ماهه اول، بسیار شایع است. این یک واقعیت خیلی غم‎انگیزی است که به سرعت از کودک متولد نشده خود جدا شوید. بعد با خود فکر می‎کنید: «چرا من؟» و «چه باید می‎کردم؟» شاید برای از دست دادن تصاویر بارداری که در ذهن خود ترسیم کرده بودید و برای کودکی که از دست رفته است، بی‎تابی کنید. ممکن است بداخلاق و گوشه‎گیر شوید. ممکن است از گفتن این خبر بد به دیگران، عاجز باشید و تحمل عباراتی که برای ابراز همدردی با شما گفته می‎شود را نداشته باشید. صحبت کردن با دیگران، به‎ویژه خانم‎های دیگری که تجربه سقط جنین داشته‎اند، به شما آرامش می‎دهد. شاید از شنیدن ماجراهایی که از مادران، خویشاوندان، همکاران و دوستان خود درباره آنچه که هرگز نمی‎دانستید، تعجب کنید. حتی اگر احساس می‎کنید از لحاظ جسمی مشکلی ندارید، بهتر است زمانی را به استراحت اختصاص دهید تا کاملاً بهبود یابید. اگر بعد از سقط، علانمی از افسردگی مانند بی‎خوابی، بی‎حالی و عدم تمرکز در شما ظاهر شد، غیرطبیعی نیست و باید این علائم را در معاینه بعد از سقط، به بزشک اطلاع دهید. مشاوره نیز می‎تواند به شما کمک کند. شاید بهترین توصیه این باشد که به خود یادآوری کنید که سقط یک مسئله کاملاً طبیعی است. با وجود همه احتمالات، این بدین معنا نیست که شما هرگز مادر نخواهید شد.

از سوی دیگر، بعد از اولین سقط، احتمال سقط‎های دیگر نیز به اندازه اولی است و حتی بعد از دو سقط، خطر سقط سوم به مقدار کمی، افزایش می‎یابد چون سقط جنین، امری بسیار عادی است، بیشتر پزشکان تا زمانی که شما دو سقط یا بیشتر نداشته باشید، شما را بیمار در معرض خطر نمی‎دانند و برایتان آزمایشات ویژه تجویز نمی‎کنند. این کار شاید ناامید کننده باشد ولی عاقلانه است. گاهی اوقات سقط‎های مکرر، الگویی را به‎وجود می‎آورند که نشانه‎های مهمی را به پزشک می‎دهد. علاوه بر این، اگر اولین سقط شما به دلیل بیولوژیکی باشد، خوش‎شانس بوده‎اید و آزمایشات گسترده‎ای که در حال حاضر انجام می‎شود، می‎تواند بارداری بعدی شما را به تأخیر اندازد و یا از نگرانی و صرف هزینه‎های غیرضروری جلوگیری کند. در بیشتر موارد توصیه می‎شود قبل از حاملگی مجدد، صبر کنید تا قاعدگی بعدی، شروع و تمام شود. اگرچه بعضی از خانم‎ها مایلند بلافاصله بعد از سقط، باردار شوند اما از لحاظ فیزیکی و روحی، بهتر است که شش ماه تا یک سال بعد از سقط در سه ماهه اول و بارداری مجدد فاصله باشد.