استفاده از شیرخشک، مزایا

کودکانی که با شیر خشک تغذیه می شوند در مقایسه با نوزادانی که شیر مادر می خورند به دفعات کمتر تغذیه نیاز دارند. علت آن دیر هضم بودن و بالاتر بودن میزان پروتئین موجود در شیر خشک است و کودک مدت طولانی تری احساس سیری خواهد کرد.

 

شاید به دلایل زیر تصمیم به این انتخاب بگیرید:
مایل به شیر دادن نیستید. اگر در اعماق قلب خود مایل نباشید این اتفاق نمی افتد. برای کسی که پایبند به موفقیت نباشد آزمایش و خطاهای بسیاری باید انجام شود تا شیر دادن میسر شود.
امتحان کرده اید ولی سینه های شما برای تغذیه نوزاد به مقدار کافی شیر تولید نمی کند.
تغذیه با شیر خشک ممکن است با نوع زندگی شما سازگارتر باشد. اگرچه بسیاری از مادران شاغل شیر می دهند، بسیاری احساس می کنند هماهنگی نیازهای شغلی آن ها با شیردهی بسیار مشکل است.
تغذیه با شیر خشک امکان شیر دادن به نوزاد را برای دیگران میسر می کند.
در صورتی که دچار یک نوع عفونت مزمن باشید تغذیه با شیر خشک کمک می کند از عدم انتقال عفونت به نوزاد از طریق شیر مادر اطمینان یابید. مادرانی که حامل ویروس هپاتیت ب هستند می توانند از زمانی که نوزاد واکسن هپاتیت ب دریافت کرد خودشان شیر بدهند.
در صورتی که بعد از زایمان شما یا نوزادتان بسیار بیمار باشید تغذیه با شیر خشک تنها راه ممکن برای شما است. مادر یا نوزادی که به دلیل زایمان دشوار در بخش مراقبت های ویژه است اغلب نمی تواند شروع به شیر دادن بکند. مادر می تواند با استفاده از یک شیردوش شیر سینه های خود را خالی و منجمد کند و تا شش ماه بعد به نوزاد بدهد.
در صورتی که در گذشته بر روی سینه های خود جراحی انجام داده باشید تغذیه با شیر خشک ممکن است برای شما بهترین راه باشد. هیچ دلیل پزشکی ای نشان نمی دهد شیر دادن تاثیری بر پیشرفت سرطان پستان بعد از تشخیص آن داشته باشد، ولی برخی از مادرانی که جراحی کرده اند یا به خاطر سرطان سینه تحت درمان قرار گرفته اند قادر به شیر دادن نیستند.
ممکن است داروهایی مصرف می کنید که از طریق شیر شما عبور کرده و در حد نامطلوبی بر نوزاد تاثیر می گذارد. این داروها شامل داروهای ضد سرطان و ضد سرطان خون از جمله سیکلوفسفامید، دوکسوروبیسین، متوترگزات و سیکلوسپورین؛ پارلودل (بروموکریپتین)، لیتیوم و برخی از داروهای میگرن به خصوص ارگوتامین است. در مورد هر دارویی که به طور مرتب مصرف می کنید با پزشک خود مشورت کنید.