دوست ناباب،چگونه کودکم را حمایت کنم؟

 ویستا: مادری نگرانی خودش را از دوست تازه کودکش این گونه ابراز می کرد: «از وقتی ما به آپارتمان جدیدمان نقل مکان کرده ایم، بچه ای که در همسایگی ما است با دخترم دوست شده و اوقات زیادی را با هم می گذرانند. این بچه گستاخ و حرف نشنو است و من نگرانم که رفتارش تأثیر بدی روی دخترم داشته باشد. من و همسرم سعی کردیم در این مورد با مادر دختر صحبت کنیم اما فایده ای نداشت. چه کار باید بکنیم»

دوست را برای بازی به خانه خودتان دعوت کنید
کاتلین تجربه خودش را در این مورد این گونه بیان می کند: «زمانی که فرزندم با بچه ای بی ادب و سرکشی در همسایگی مان دوست شد. من مصرانه خواستم که محل بازی بچه ها خانه ما باشد. من قوانین خانه مان را روشن و واضح برای دخترک توضیح دادم و گفتم هرکسی از این قوانین سرپیچی کند باید برود. سرانجام او متوجه شد که اگر بخواهد با دختر من بازی کند باید از قوانین ما پیروی کند»
ابراز محبت کنید
نظر کِلی نیز در مورداین سؤال چنین است:«ممکن است این کودک در خانه توجه کافی دریافت نمی کند. ازاین فرصت استفاده کنید تا به کودکی که نیاز به توجه دارد کمک کنید، با مهر و محبت و به گونه ای با او رفتار کنید که با فرزند خودتان رفتار میکنید. شاید اگر کودک احساس کند مورد قبول واقع شده رفتارش اصلاح شود»
نظر فرزندتان را بخواهید
پتی نیز معتقد است: «به خاطر داشته باشید که شما تأثیرگذارترین فرد بر فرزندتان هستید. توجه فرزندتان را به رفتار غیرقابل قبول دوستش معطوف کنید، و بگذارید بگوید که به نظرش چه رفتاری بهتر است. این کار به او کمک خواهد کرد بیاموزد که در آینده نیز بی طرفانه در مورد دیگران قضاوت کند»
فرزندتان را سرمشق دوستش قرار دهید
کیم هم روش جالبی دارد:«دو فرزند من با کودکی دوست شده بودند که خیلی گستاخ وبی ادب بود. قبل از این که بچه هایم برای بازی با او بیرون بروند، به آن ها یادآوری می کردم که خوب است رفتارهای خوب شان را به او هم یادبدهند. یک بار که دورادور رفتار آن ها را زیر نظر داشتم، دیدم که وقتی بچه مزبور پسرم را دست می انداخت و مسخره می کرد پسرم به او گفت:«خوب نیست به دیگران بخندیم و دست شون بندازیم». من خیلی خوشحال شدم وقتی دیدم که پسرک قول داد دیگر فرزندم را مسخره نکند.» این روش از آن رو مؤثر است که غالباً تأثیرپذیری بچه ها از همسالان شان بیشتر از بزرگ ترها است.
ایفای نقش
همسر خانم آن هم روش خاصی برای برخورد با این جور بچه ها دارد: «بچه های من دوستی شبیه بچه ای که در بالا توصیف شده داشتند. همسرم برای این که این بچه را از رفتار درست و موردقبول ما آگاه کند یک بازی نمایشی ایفای نقش به راه انداخت. او قوانین خانه ما را برای کودک مزبور توضیح داد و بعد موقعیت هایی را توصیف کرد و از بچه ها خواست در آن موقعیت ها نقش بازی کنند و واکنش لازم را نشان دهند. این بازی ایفای نقش به بچه ها یاد می دهد که دقیقا چگونه باید رفتار کنند، ضمن این که هیچ کس فکرنمی کند همسرم در حال نصیحت و موعظه و سخنرانی برای آن ها است»
دوستی را قطع کنید
تیفانی اما پس ازامتحان کردن راه های اولیه، به آخرین راه حل متوسل می شود: «پسر سه ساله من با پسری سرکش دوست بود که فحش می داد و بچه های دیگر را کتک می زد. ما به پدر و مادرش گفتیم اگر رفتارش تغییر نکند دوستی شان به هم خواهد خورد. وقتی برای مان روشن شد که چیزی تغییر نمی کند، دوستی و رابطه دو بچه را قطع کردیم، بعد از آن پسرمان هم شادتر وآرام تر شد