ویروس HIV، نازایی می آورد؟

جام جم: یکی از دلایل نازایی در خانم‌ها، عفونت دستگاه تناسلی است. عفونت‌ها می‌توانند قسمت‌های مختلف دستگاه ژنیتال داخلی یا خارجی زن را درگیر کنند و سبب درد و در درازمدت ناباروری آنها شوند. اگر خواهان آگاهی‌های بیشتر در این باره اید، خواندن ادامه این نوشتار ممکن است برایتان سودمند باشد.

 

 

دستگاه تناسلی زنان به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. بخش های خارجی نظیر واژن و دهانه رحم بیشتر در معرض آلودگی هستند.

 

عفونت این مناطق تاثیر زیادی بر روی زایایی زن ایجاد نمیکند و به درمان های ساده پاسخ می‌دهند. دستگاه تناسلی داخلی شامل رحم، لوله های رحمی و تخمدان ها است.

 

اساساً نوع باکتری و میکروبی که این قسمت ها را آلوده می‌کند با نوع آلودگی ژنیتال خارجی متفاوت است. راه آلودگی به این میکروب ها نیز متنوع است نظیر تماس جنسی آلوده، خون و... .

 

به نقل از سلامت نیوز، مهمترین عارضه این عفونت ها امکان بسته شدن و آسیب لوله های رحمی است. زیرا وجود لوله های رحمی برای انتقال تخمک و باروری آن توسط اسپرم ضروری است.

 

عفونت لوله های رحمی حدوداً ۱۰ درصد نازایی ها را تشکیل می‌دهد. علایم این عفونت ها بر خلاف عفونت های دستگاه تناسلی خارجی دیر بروز می‌کند. ممکن است در موارد خفیف تا متوسط هیچ علامتی از نظر بالینی نداشته باشند.

 

بنابراین پیشنهاد می‌شود خانم ها هر ۶ ماه تا یک سال برای کنترل سلامتی نزد متخصصین زنان مراجعه کنند. گاهی عفونت های داخلی به صورت حاد، ناگهانی و شدید به صورت تب، ترشحات واژینال و... ظاهر می‌شود که اگر تشخیص داده نشوند در سال های بعد یعنی هنگام مراجعه خانم برای درمان نازایی با گرفتن عکس رنگی سابقه یک عفونت در سال های قبل مشاهده می‌شود که باعث بسته شدن لوله ها می‌شود و در بعضی موارد بدون ایجاد علایم بالینی عوارض بدی بر جا می‌گذارد.

 

اجسام خارجی نظیر آی.یو.دی (IUD) تامپون ها و… عواملی است که بدن را مستعد عفونت می‌کنند. البته در صورت کنترل های مرتب درصد ابتلا کاهش پیدا می‌کند.

 

بیماری های عفونی نیز از طریق خون با منشأهای مختلف می‌توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. از این قبیل عفونت ها می‌توان سل را نام برد که در کشور ما در موارد نادری مشاهده می‌شود. ولی در افراد مهاجری که از سایر کشورها آمده اند موارد بیشتری دیده شده است.

 

ویروس HIV نقشی در نازایی ندارد ،اما به دلیل سرکوب شدن سیستم ایمنی در این بیماری، در نتیجه مستعد شدن بیمار به عفونت های مختلف می‌تواند به طور غیرمستقیم باعث نازایی شود.

 

عفونت های سیستم تناسلی داخلی علایمی‌را به دنبال دارد، دردهای زیر شکم معمولاً شایع است، دردکمر، ترشحات واژینال و در صورت همراه شدن با عفونت ژنیتال خارجی سوزش، خارش هم دیده می‌شود.

 

گاهی اوقات نیز بی نظمی‌هایی در پریود دیده می‌شود. عفونت رحمی با ایجاد خراش ها و زخم باعث ایجاد خونریزی ها و لکه هایی وسط سیکل ماهانه می‌شود. در مراحل حاد بیماری تب وجود دارد، ولی در مواقع مزمن دیده نمی شود.

 

پیشگیری از بروز عفونت های تناسلی

 

خانم ها در صورت استفاده از عوامل مستعدکننده عفونت نظیر آی.یو.دی (IUD) باید به طور مرتب تحت نظر پزشک باشند و در صورت مشاهده عارضه ای خاص زودتر از موعد مقرر نزد پزشک مراجعه کرده و از تماس های جنسی آلوده پرهیز کنند.

 

علاوه بر آن تمامی‌ خانم ها کنترل های شش ماهه تا یک ساله نزد پزشک متخصص زنان داشته باشند. مساله مهم در این زمینه آموزش به جوانان است. آگاهی بهترین راه پیشگیری است.

 

بنابر اظهارات متخصص زنان در بسیاری از موارد برای این گونه عفونت ها درمان خاصی وجود دارد. نازایی مطلق در اثر عفونت‌ها با توجه به پیشرفت تکنیک های باروری دیده نمی‌شود. در کل این عفونت ها باروری خود به خودی را کاهش می‌دهند، اما نازایی مطلق وجود ندارد.