مـناجـات نـامه

الهی! اگر کسی تو را به طلب یافت، من خود طلب از تو یافتم. ار کس تو را به جُستن یافت، من به گریختن یافتم.
الهی! چون وجود تو پیش از طلب و طالب است، طالب از آن در طلب است که بی قراری بر او غالب …

الهی! اگر کسی تو را به طلب یافت، من خود طلب از تو یافتم. ار کس تو را به جُستن یافت، من به گریختن یافتم.

الهی! چون وجود تو پیش از طلب و طالب است، طالب از آن در طلب است که بی قراری بر او غالب است. عجب آن است که یافت نقد شد و طلب برنخاست! حق دیده ور شد و پرده ی عزت به جاست.

الهی! اگر زاریم، در تو زاریدن خوشست ور نالیم، بر تو نالیدنمان در خور است.

خواجه عبدالله انصاری