کودک آزاری، 5 باور اشتباه!

سوء استفاده از کودکان بیشتر از کبودی و شکستگی استخوان ها است. گرچه سوء استفاده فیزیکی به علت جای زخم هایی که به جای می‌گذارد تکان‌دهنده است ولی همه انواع سوء استفاده قابل مشاهده نیست. دیگر انواع سوء استفاده از کودکان شامل موارد زیر می‌شود: نادیده گرفتن نیازهای کودکان، تنها گذاشتن آنها بدون نظارت بزرگسالان یا در شرایط خطرناک و یا ایجاد احساس بی‌ارزشی یا حماقت در کودکان. سوء استفاده از هر نوعی که باشد موجب مضرات روانی جدی در کودکان می‌شود.
باورهای درست و نادرست دربارهغفلت و کودک آزاری
باور نادرست اول: سوء استفاده یعنی اعمال خشونت.
واقعیت: سوء استفاده فیزیکی تنها یکی از انواع کودک آزاری است. غفلت و سوء استفاده روانی می‌تواند به همان اندازه زیان بار باشد و از آنجایی که تشخیص آن سخت‌تر است، احتمال مداخله دیگران کمتر است.
باور نادرست دوم: تنها انسان های بد کودکانشان را آزار می‌دهند.
واقعیت: گرچه آسان است که بگوییم تنها انسان های بد از کودکانشان سوء استفاده می‌کنند، مسئله همیشه به این آسانی نیست. همه سوء استفاده کنندگان عمداً به کودکانشان ضرر نمی‌رسانند. خیلی‌ها خودشان قربانی سوء استفاده بوده‌اند و راه دیگری برای بزرگ کردن کودکانشان بلد نیستند. برخی‌ها ممکن است دچار اختلالات روانی و یا معتاد باشند.
باور نادرست سوم: در خانواده‌های خوب از کودکان سوء استفاده نمی‌شود.
واقعیت:سوء استفاده از کودکان مختص خانواده‌های فقیر یا نواحی بد شهر نیست بلکه در تمام اقشار اقتصادی، فرهنگی و قومیتی وجود دارد. گاهی خانواده‌هایی که به نظر می‌آید از هر نظر مرفه هستند، مشکلات خود را پشت درهای بسته پنهان کرده‌اند.
باور نادرست چهارم: سوء استفاده کنندگان از کودکان معمولاً غریبه‌ها هستند.
واقعیت: گرچه کودک آزاری توسط غریبه‌ها نیز اتفاق می‌افتد، در بیشتر مواقع اعضای خانواده هستند که از کودکان سوء استفاده می‌کنند.
باور نادرست پنجم: کودکان تحت سوء استفاده همیشه در بزرگسالی به کودک آزاری دست می‌زنند.
واقعیت: درست است که احتمال ادامه چرخه کودک آزاری در کودکان تحت سوء استفاده بیشتر است، چرا که آنها آنچه که در کودکی تجربه کرده‌اند دوباره در بزرگسالی تکرار می‌کنند. ولی بسیاری از بزرگسالان که در کودکی تحت سوء استفاده قرار داشته‌اند، انگیزه زیادی برای حفاظت از فرزندانشان علیه سوء استفاده دارند و مبدل به والدین ممتازی می‌شوند.