کنترل استرس در کودکان، هرگز به او نخندید

همشهری: زمانی‌كه از كودكان پرسیده می‌شود برای حل یك مشكل چه اقدامی انجام می‌دهند، با پاسخ‌هایشان نشان می‌دهند كه می‌توانند راه حل‌های جالبی برای كنترل استرس شان پیدا كنند. بعضی از آنان تاكید دارند كه باید بتوانند در مورد آن موضوع با یك بزرگتر صحبت كنند. برخی دیگر از اجتناب و دوری صحبت می‌كنند یعنی با سرگرم شدن به كاری و یا فكر كردن به موضوعی دیگر حواسشان را پرت می‌كنند. بعضی دیگر جز گریه و زاری و یا غصه خوردن كار دیگری از دستشان بر نمی‌آید. بعضی‌ها هم فكر می‌كنند باید ببینند چه باید كرد و یا آنكه ناراحتی شان را بر سر دیگران و روی‌اشیاء خالی می‌كنند. تمام راهكارهای كودكان بد نیستند. با این وجود، بعضی از این راهكارها هیچ مشكلی را حل نمی‌كند و خود بچه‌ها حاضر نیستند آن را بپذیرند. بنابر این، آموزش راهكارهای غلبه بر ترس به كودكان مفید خواهد بود.  مهم‌ است كه به این‌نوآموزان به طور صحیحی كمك شود.

حتی اگر مشكلاتش از نظر شما بی‌اهمیت جلوه كند اما از نظر او بسیار واقعی و حائز اهمیت هستند. هرگز نباید به او بخندید، او را مسخره كنید و یا نسبت به ترس‌هایش بی‌تفاوت باشید. تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهند كه راهكارهای مفید برای كنترل استرس كودكان در دوران بزرگسالی نیز كارایی دارد. روشی كه مؤثر واقع شود، اثراتش تا بزرگسالی باقی می‌ماند. بنابراین در اولین قدم باید راهكارهای بد  را شناسایی كرده و آنها را به روش‌های مناسب و قابل‌قبول جامعه تبدیل كنیم، برای این كار موارد زیر پیشنهاد می‌شود. ‌خودتان را كنترل كنید. برای كمك به كودكی كه دچار استرس شده، ابتدا باید اضطراب خود را كنترل كنید. بچه‌ها گیرنده‌های بسیار قوی دارند و اضطراب به سهولت به آنها انتقال داده می‌شود. به حرف‌هایش گوش دهید. برای كنترل استرس فرزندتان، حمایت خانواده، منبع اصلی كمك به شمار می‌آید. ابتدا باید به او كمك كرد تا علائمی را كه در اثر استرس در او ظاهر شده و حاكی از آن است كه استرسش دیگر قابل كنترل نیست (بی خوابی، تغییر ناگهانی خلق و خو، گرسنگی مفرط، تیك‌های عصبی و سردرد ) را بشناسد. صحبت كردن، فشار ناشی از استرس را كاهش می‌دهد. با صحبت كردن می‌توان به او نشان داد كه او تنها نیست و اینكه شما نیز مثل او در زندگی گاه تحت فشار استرس‌هایی مشابه قرار می‌گیرید.
به او كمك كنید تا نگرانی‌هایش را ابراز كند و آنها را در دلش نگه ندارد. با او در مورد مدرسه، یادگیری و دوستانش صحبت كنید. زمانی‌كه به حرف‌های او با علاقه و جدیت گوش دهید، این عمل رابطه بین پدر و مادر و فرزندان را استحكام می‌بخشد. از مدرسه‌اش دیدار كنید و با معلمان و والدین دیگر بچه‌ها ملاقات كنید. این عمل این امكان را به شما می‌دهد تا از نزدیك با چشمان او مشكل را ببینید و از این طریق، فرزندتان احساس خواهد كرد كه شما حقیقتا به امور او رسیدگی می‌كنید. ‌مشكل او را كوچك نشمارید. بزرگتر‌ها مایلند مشكلات فرزندشان را كوچك جلوه دهند. نكته مهم، علائمی نیست كه او از خودش بروز می‌دهد بلكه رنج و عذاب واقعی اوست.  البته این بدان معنا نیست كه خود را تمام و كمال در محاصره مشكلات او قرار دهید بلكه همیشه آماده كمك و در دسترس باشید. نه آن‌را نادیده بگیرید و نه بیش از حد حمایت كنید.
عادات روزانه او را تغییر دهید. گاهی اوقات برای آنكه فرزندتان بتواند احساس آرامش كرده و در فعالیت‌های فرح بخشی شركت داشته باشد، بهتر است تغییراتی در عادات او ایجاد كنید. ‌او را به خوبی آماده كنید. زمانی‌كه فرزندتان را برای سال تحصیلی جدید و یا شرایط جدید دیگر به خوبی آماده می‌كنید، این عمل اضطراب او را كاهش می‌دهد. شرایط و محیط‌ آشنا اضطراب كمتری به همراه دارد. به فرزندتان اجازه دهید تا در حل مشكل شركت داشته باشد. به او پیشنهاد دهید، او را راهنمایی كنید اما به او اجازه تصمیم گیری دهید. به خاطر داشته باشید كه مشكل، تنها خود استرس نیست بلكه این است كه چگونه فرزندتان با آن روبه‌رو شود.
‌زمانی را برای رفع خستگی و آرامش او در نظر بگیرید. لحظاتی را برای بازی و استراحت او اختصاص دهید(عادات صحیح خواب). او را هفته‌ای دو یا سه بار در فعالیت‌های بدنی چون شنا، دوچرخه سواری، بسكتبال و غیره كه موجب كاهش فشار و استرس می‌شوند، همراهی و تشویق كنید. ‌اعتماد به نفس او را افزایش دهید. به فرزندتان اجازه دهید تا در حل مشكل شركت داشته باشد. به او پیشنهاد دهید، او را راهنمایی كنید اما به او اجازه تصمیم گیری دهید. به خاطر داشته باشید كه مشكل، تنها خود استرس نیست بلكه این است كه چگونه فرزندتان با آن روبه‌رو شود. اگر در او اعتماد به نفس ایجاد كنید مهم‌تر از آن است كه علت‌های استرس را از میان بردارید. همراه با او كتاب‌های مفید در مورد استرس را بخوانید، كتاب‌هایی كه بنا به سن و سال او نوشته شده‌اند. اینگونه كتاب‌ها سبب می‌شوند تا او شرایطش را بهتر درك كرده و روش‌هایی كه برای او كارایی دارند را بشناسد.
‌آرامش و آسودن را فرا گیرید. برخی از تكنیك‌های كه موجب آرامش می‌شوند را یاد گرفته، تمرین كنید و به او آموزش دهید. با تغییر خود، نمونه این عمل را به او نشان دهید. درخواست كمك كنید. چنانچه قادر نیستید مشكل را شناسایی كرده و یا چاره‌ای برای آن بیندیشید، اگر نمی‌توانید فرزندتان را حمایت كرده و یا او را تسكین دهید، بی‌درنگ از یك متخصص و یا فرد كاردان كمك بگیرید. كنترل استرس و تكنیك‌هایی كه برای حل مشكل به كار برده می‌شوند، مهارت‌هایی یادگرفتنی هستند.