آرام کردن نوزاد، ترفندهای ساده ولی موثر

كودك را گرم نگه دارید و در آغوش بگیرید
نوزادان دوست دارند همان احساس گرما و امنیت درون رحم را تجربه كنند. پس كودكتان را قنداق كنید و سرش را روی شانه تان بگذارید. توجه داشته باشید كه قنداق كردن و در  آغوش گرفتن ممكن است برای بعضی كودكان ایجاد محدودیت فیزیكی كند. ممكن است این كودكان به پستانك یا تكان تكان دادن بهتر جواب دهند.
 
استفاده از ریتم
نوزاد عادت به شنیدن صدای قلب مادر دارد و یكی از دلایلی هم كه دوست دارد در آغوش و نزدیك مادر باشد همین است. ولی به جای آن می توانید برای كودكتان موزیك ملایم بگذارید و یا برایش لالایی بخوانید و یا فقط او را كنار یك صدای یكنواخت مثل صدای هواكش قرار دهید.
 
تكان تكان دادن
گاهی تنها تكان تكان دادن كودك و راه رفتن می تواند او را آرام كند. بعضی اوقات هم می توانید او را در گهواره و یا Rocking chair بگذارید و تكان دهید. گردش با اتومبیل هم می تواند در این مواقع كمك كننده باشد.
 
مالیدن شكم
مالدین پشت یا شكم نوزاد یكی از آرام بخش ترین كارهایی است كه می توانید بكنید بویژه اگر گریه كودك ناشی از گاز روده ها باشد كه در بعضی كودكان كولیكی دیده می شود.
 
مكیدن
حتی موقعی كه كودك گرسنه نیست، مكیدن به آرام شدن ضربان قلب كودك، شل شدن معده، و كاهش دست و پا زدن او كمك می كند. در این مواقع پستانك بسیار كمك كننده است.
 
مواظب خودتان هم باشید
هیچ كودكی تا حالا از گریه كردن نمرده است! ولی گریه كودك می تواند استرس زیادی به پدر و مادر جدید وارد كند. شما در این مدت بسیار بی خوابی كشیده اید و ممكن است ندانید چكار كنید. مادران به اندازه كافی به دلیل  تغییرات هورمونی دچار هیجانات هستند. پدران هم ممكن است ندانند كه چه نقشی می توانند در مراقبت از كودكشان ایفا كنند و اینكه تمام توجه همسرشان به كودك نورسیده است خود استرسی برای آنهاست. حالا كودكی را هم كه در حال گریه كردن است به این دو نفر اضافه كنید تا ببینید كه چگونه بسیاری از والدین سرشار از احساس بی كفایتی می شوند.
 
اگر مطمئنید كه نیاز های كودكتان را پاسخ گفته اید و سعی كرده اید كه آرامش كنید ولی همچنان گریه می كند زمان آن است كه كمی هم به خودتان برسید تا از پا نیفتید:
كودكتان را روی تخت بگذارید و بگذارید مدتی گریه كند (نترسید هیچ اتفاقی نمی افتد!)
از دوستان و بستگانتان راهنمایی بگیرید (حضور مادر بزرگ ها در این مواقع واقعاً نعمتی است!)
كمی استراحت كنید و بگذارید فرد دیگری از كودك مراقبت كند.
نفس عمیق بكشید.
با خودتان تكرار كنید: "كودك من مشكلی ندارد و گریه صدمه ای به او نمی زند. مشكلش فقط این است كه نمی تواند بگوید چه می خواهد."
خوشبختانه كودكان (و والدینشان) بسیار انعطاف پذیرند و حتی بدترین شرایط را نیز بالاخره از سر می گذرانند. معمولاً از 8 تا 12 ماهگی به بعد كودك بهتر می تواند خودش را آرام كند و بسیاری از این گریه ها دیگر اتفاق نمی افتد.