و چه زود، دیر شد...!

معبود من! آیا رواست که من با ناامیدی و دستی تهی از درگاهت بیرون روم؛ در حالی که مولایی جز تو نمی‌شناسم که به زینت احسان آراسته باشد. راستی! چگونه به غیر تو امید ببندم؛ حال آنکه همه …

معبود من! آیا رواست که من با ناامیدی و دستی تهی از درگاهت بیرون روم؛ در حالی که مولایی جز تو نمی‌شناسم که به زینت احسان آراسته باشد. راستی! چگونه به غیر تو امید ببندم؛ حال آنکه همه خوبی‌ها به دست توست و چگونه چشم امیدم به غیر تو باشد؛ در حالی که آفرینش و حکمرانی از آنِ توست. آیا امید خویش از تو ببُرم؛ حال آنکه تو نیکی‌هایی در حق من کرده‌ای که من هرگز آنها را از تو نخواسته‌ام.

آیا مرا نیازمند غیرخود می‌خواهی؛ در حالی که من به ریسمان عنایت تو چنگ زده‌ام؛‌ای آن که روی آورندگان به تو، با رحمتت به نیک‌بختی رسیده‌اند و آمرزش خواهان تو، دچار خشمت نمی‌شوند و تیره‌بخت نمی‌گردند. چگونه از یادت ببرم، در حالی که پیوسته مرا یاد می‌کنی و چگونه از تو روی بگردانم، در حالی که همیشه مراقب منی.

خدای من! از تو می‌خواهم که نزد خودت از من شفاعت نمایی و می‌خواهم که در برابر خودت از من دفاع کنی. در حالی به درگاهت آمده‌ام که به احسانت حریصم و به نعمت دادنت مشتاق، باران تند بخشش‌ات را خواهانم و باران ابرهای فضل و کرمت را جویان و در جست‌وجوی خشنودی‌هایت روان؛ در حالی که تنها به آستان تو روی آورده‌ام و تنها به آبشخور بخشش‌های تو درآمده‌ام.

معبودا! سپاسگزاری من در برابر بزرگی نعمت‌های تو کوچک است و ضعیف؛ و ثنا گفتن من در کنار بزرگواری تو در حق من، حقیر است و نحیف...

خدایا! در دلمان انداز که تو را اطاعت کنیم. ما را از نافرمانی خود دورساز و رسیدن به آرزوهایمان را که همان کسب خشنودی‌های توست، بر ما آسان کن.

اله من! از تو می‌خواهم مرا از کسانی قرار دهی که از عشق تو، فراوان‌ترین بهره‌ها را دارند و نزد تو، از برترین مقام‌ها برخوردارند و از محبت تو، بیشترین سهم را صاحبند و در عرصه معرفت تو، گرامی‌ترین نصیب را برده‌اند.

نهایت آرزوی من، خشنودی توست و دیدن تو، نیاز من است و همنشینی با تو خواهش من و نزدیکی به تو، فرجام خواهش من.

روشنایی دیدگانم، در مناجات با توست. دوای درد من نیز تو داری و شفای عشق جگرسوز من و خنکای عطش اشتیاق من و برطرف‌کننده اندوه سخت من، در نزد توست.

پس در تنهایی‌ام، مونس من باش و آمرزنده گناهم و اجابت‌کننده دعایم؛ و مرا از خودت جدا مکن.