پنی سیلین چگونه کشف شد

روز ۲۵ می سال ۱۹۴۰ برابر با ۴ خرداد یکی از مهم ترین آزمایشات زیستی روی حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفت در این آزمایش ۸ موش حاضر بودند که دوزی کشنده از سم استرپتوکوک Streptococci به آن ها تزریق شده بود ۴ عدد از آن ها داروی پنی سیلین را دریافت کردند تا اثرگذاری این دارو آزمایش شود روز بعد, ۴ موشی که دارو را دریافت کرده بودند زنده ماندند, در حالی که ۴ موش دیگر نتوانستند در برابر سم تزریق شده مقاومت کنند

هاوارد فلوری، ارنست چین و نورمن هیتلی، دانشمندان دانشگاه آکسفورد بودند که این آزمایش را به منظور تأیید کشف الکساندر فلمینگ انجام دادند. فلمینگ ۱۰ سال قبل از این آزمایش، پنی سیلین را کشف کرده بود؛ اما عنوان کرده بود که به خاطر عدم پایداری، تولید این دارو بسیار دشوار است. از طرفی او در آزمایشاتی که پنی سیلین را به عنوان داروی خوراکی استفاده کرده بود، با شکست مواجه شده بود.

درست ۸ سال بعد و در ۲۵ می سال ۱۹۴۸، پتنت تولید انبوه پنی سیلین نیز توسط اندرو جی. مویر در آمریکا ثبت شد. او اختراعی ثبت کرد که تولید انبوه این دارو را ممکن می ساخت.

مقاومت آنتی بیوتیک

مدتها قبل از کشف پنی سیلین بشر آموخته بود بطور تجربی بعضی مواد خام را بعنوان عامل ضد میکروب مورد استفاده قرار دهد. ۵۰۰ سال قبل از میلاد، چینیها شیره کپک زده لوبیای شور را برای درمان عفونت ها بکار می بردند. اصطلاح آنتی بیوز ( Antibiosis ) اولین بار سال ۱۸۸۹ بوسیله ویلمین برای توجیه ماهیت رقابتی جوامع بیولوژیک که در آن قویترین و اصلح ترین، زنده می ماند بکار برده شد.

تلاش های پیشین

اولین کشف مهم در این زمینه، بوسیله پزشک اسکاتلندی، الکساندر فلمینگ، در سال۱۹۲۸م انجام گرفت. او روی یک باکتری به نام استافیلوکوکوس، تحقیق می کرد. وی متوجه شد که یک ظرف کشت میکروب، توسط قارچ آلوده شده است و باکتریهایی که در اطراف آن قارچها قرار داشتند، ظاهرا مرده اند. این قارچها حاوی ماده ضد باکتری بودند که او آنرا «پنی سیلین» نامید. اما مدتی طول کشید تا به کمک دانشمندان دیگر تفکیک عملی پنی سیلین ، صورت گرفت. سرانجام در سال ۱۹۴۱م، برای درمان عفونتها از پنی سیلین استفاده شد.

آنتی بیوتیک ها از نظر ساختمان شیمیایی و محدوده اثر بسیار گوناگون هستند و انواع زیادی دارند ولی آنهایی که بیشتر استفاده می شوند عبارتند از: پنی سیلین ها مثل پنی سیلین ۸۰۰۰۰۰، ۱۲۰۰۰۰۰ و ۶٫۳٫۳ و آموکسی سیلین، سفالوسپورینها مثل سفالکسین، سفکسیم و سفتریاکسون و سایر آنتی بیوتیکها مثل مترونیدازول، جنتامایسین، اریترومایسین و سیپروفلوکساسین است.

نبض ما – گردآوری