سبک بلوز

بلوز گونه موسیقی سازی و آوازی است که ریشه در آوازهای مذهبی و آوازهای کار و فریادها و همخوانی‌های سیاهان آمریکا دارد و اصل آن به فرهنگ و موسیقی غرب افریقا می‌رسد.
برخی از موسیقی …

بلوز گونه موسیقی سازی و آوازی است که ریشه در آوازهای مذهبی و آوازهای کار و فریادها و همخوانی‌های سیاهان آمریکا دارد و اصل آن به فرهنگ و موسیقی غرب افریقا می‌رسد.

برخی از موسیقی شناسان برای این سبک موسیقی تعریف ساده‌ای ارائه می‌کنند: "توالی آکوردهای I، IV و V در یک قالب ۱۲ تایی که معمولا ریتم ۴/۴ دارد و از گام خاصی به نام پیمانه بلوز (Blues Scale) استفاده می‌کند." باید اضافه کرد که گونه‌های متفاوتی از این گام وجود دارد و نوع متداول آن معمولاً یک گام پنج‌مایه‌ای است که در آن نتهای معروف به Blue notes وجود دارد. برخی نیز بلوز را موسیقی رنج و درد و حرمان سیاهان مهاجر افریقا به امریکا میدانند. ولی حقیقت این است که هیچ یک از اینها تعریف مناسبی برای موسیقی بلوز نیست و برای طرفداران و شنوندگان موسیقی که شناخت آنها نسبت به موسیقی از ادراک شخصی شان حاصل می‌شود، موسیقی بلوز تعریف دشوار و پیچیده‌ای دارد.

شیفتگی مارتین اسکورسیزی فیلمساز بزرگ امریکایی که اتفاقآ اخیرآ یک مستند هفتگانه در مورد موسیقی بلوز و تاریخ آن (با کمک کارگردانان بزرگی مثل کلینت ایستوود و ریچارد پیرس) ساخته است، در مورد این موسیقی آنقدر است که می گوید: "واقعا اگر می‌توانستم گیتار [بلوز] بنوازم، هرگز فیلمساز نمی‌شدم. وقتی بچه بودم، اطرافم پر بود از صدای موسیقی. آن زمان می شد همه نوع موسیقی راشنید. از ترانه‌های فولکوریک ایتالیایی گرفته تا ترانه‌های کانتری و وسترن ... اما وقتی به صدای خوانندگانی چون Lead Belly، John Lee Hooker، Muddy Waters و یا Blind Lemon Jefferson گوش می دهی، با آن به حرکت در می آیی، قلبت به تپش می افتد و تحت تأثیر مایه‌های عاطفی نیرومند و بی پیرایه آن قرار میگیری که درست اعماق روح و روان تو را نشانه رفته است. بلوز یعنی همین".