حریم پزشکی حفظ شود

طبابت از مشاغل انبیاست
ابتدا لازم می‌دانم روز پزشک را به همه جامعه پزشکی بالاخص اساتید محترم دانشگاه و پیشکسوتان جامعه پزشکی و همه دست‌اندرکاران اجرایی نظام پزشکی، دانشگاه‌ها …

طبابت از مشاغل انبیاست

ابتدا لازم می‌دانم روز پزشک را به همه جامعه پزشکی بالاخص اساتید محترم دانشگاه و پیشکسوتان جامعه پزشکی و همه دست‌اندرکاران اجرایی نظام پزشکی، دانشگاه‌ها و مجموعه اداراتی که به نحوی فعالیت امور پزشکی را دارند، تبریک بگویم و برای همه آرزوی توفیق و سلامت از درگاه خدای متعال می‌نمایم...

در درجه دوم یک تقاضا و درخواست از جامعه پزشکی و همه دست‌اندرکاران دارم که اولا قدر خودشان را بدانند، چرا که جا پای پیغمبران می‌گذارند. طبابت از مشاغل انبیاست، مخصوصا آنهایی که افتخار استادی در دانشگاه را نیز دارند، باید واقعا متوجه موقعیت خود باشند و به خاطر این نعمت پروردگار که نصیب‌شان شده طوری حرکت کنند که خدایی ناکرده کفران نعمت نکنند. حال انصاف نیست که ما این‌گونه با بی‌توجهی و زیر سوال بردن جامعه پزشکی، پاسخ آنها را بدهیم. البته منکر این نیستم که باید برای رفع معایب و اصلاح اشتباهات آن گروه قلیل برآییم و تذکر بدهیم ولی نباید این امر مستمسک ساخته شدن برنامه‌های طنز در صدا و سیما به منظور پایین آوردن حیثیت‌ جامعه پزشکی شود. حتی مقالاتی را می‌بینیم که نویسنده آن برداشت شخصی خود را به دلیل هر نارضایتی از یک پزشک، می‌نگارد و با قلمش همه این جامعه شریف را زیر سوال می‌برد. در مقابل می‌بینیم که همین نویسندگان و یا سازندگان برنامه‌های صدا و سیما به دلیل حریم‌هایی که برای برخی گروه‌ها در جامعه ما قایل شده‌اند، اجازه ندارند چیزی بسازند یا کاریکاتوری بکشند. همان‌طور که این حریم‌ها به منظور حفظ صیانت آن گروه مقدس و شریف (مثلا روحانیت) رعایت می‌شود، قطعا باید برای پزشکان هم باشد. و این کار مقدس را وسیله‌ای برای جلب رضایت پروردگار و عاقبت به خیری خود بدانند.

بسیار حیف است که انسان در این جایگاه رفیع مرتکب خطایی شود، چون که خطایش قابل مقایسه با سایر مشاغل نیست. ضمنا خواهش و تذکری به مسوولان اجرایی کشور دارم که به نحوی در تمشیت امور پزشکی دخیل هستند، از آنها می‌خواهم که پزشکان را واقعا گروهی معنوی و انسانی و والا بدانند و خدای ناخواسته به دلیل خطای عده قلیلی از این گروه، همه جامعه پزشکی را زیر سوال نبرند. همه می‌دانند که این جامعه شریف، چه در سال‌های شکل‌گیری و پیروزی انقلاب و چه قبل از آن و چه در سال‌های سخت و دشوار دفاع مقدس در کنار این مردم و دوش به دوش آنها امتحان خود را پس دادند و سربلند بیرون آمدند. همه کمبودهای آن دوره و سپس دوران سازندگی را به جان خریدند و هرگز در خدمت به مردم کوتاهی نکردند. سومین مطلب که امروزه یکی از معضلات جامعه پزشکی است و دود آن به چشم مردم عزیز می‌رود، مشکلات مالی ناشی از کمبود بودجه‌هاست. نارسایی‌ بیمه‌ها و نبود بودجه کافی در اختیار آنها، بخش‌های درمانی را خصوصا در بخش‌های دولتی با آسیب‌ جدی مواجه کرد. مراجعه‌کنندگان به این واحدها که به علت کمبودهای موجود، نه، نه، های متعددی می‌شنوند، بازتاب این نارضایتی و نه شنیدن را از چشم پرسنل پزشکی می‌دانند و ماحصل آن تیرگی روابط آنها با جامعه پزشکی می‌شود.

به عقیده من یکی از مظلوم‌ترین واحدهای ارایه خدمت وزارت بهداشت است که کسر بودجه عظیم آن به واحدهای درمانی منتقل شده و تبعات آن مستقیما به مردمی می‌رسد که همه ما واقعا آنها را دوست داریم. پس حالا که همه مسوولان از مجلس گرفته تا دولت به این مشکل اذعان دارند، بهتر است با اختصاص بودجه کافی این مشکل را از پیش پای مردم بردارند و اجازه ندهند تا روابط مردم و جامعه پزشکی تیره و تار شود. امیدوارم مسوولان جامعه پزشکی این درخواست‌هایم را به عنوان یک معلم دانشگاهی و کسی که عاشقانه همه عمرش را برای ارایه خدمت‌ پزشکی نسبت به مردم طی کرده و اگر خدا توفیق بدهد باقی عمر را نیز دلش می‌خواهد طبیب خادمی باشد، جدی بگیرند و زمینه‌های ارایه خدمت را با تقویت بیمه‌ها و رفع مشکلات اقتصادی و نظارت مدیریتی دقیق فراهم کنند.

دکتر سیدمحمود طباطبایی/ جراح مغز و اعصاب و استاد دانشگاه شهید بهشتی