انتخابات در فرانسه در چه وضعیتی است

در هر کشوری رویدادهایی شکل می گیرد که از آن به عنوان لحظات تاریخی یا پیچ جدید سیاسی یاد می کنند اگر بخواهیم از بزرگ ترین رویداد سیاسی فرانسه در سال ٢٠١٧ یا سه, چهار دهه اخیر در این کشور یاد کنیم, بی تردید انتخابات مرحله اول ریاست جمهوری فرانسه می تواند مهم ترین رویداد تاریخی این کشور محسوب شود که رسانه های فرانسوی از آن به عنوان زلزله سیاسی یاد کرده اند

حضور ماکرون به دور دوم، رسیدن فردی به این مرحله است که تا سه سال پیش کمتر کسی او را به درستی می شناخت. حالا او باید همچون سناریوی سال ٢٠٠٢ (بین ژاک شیراک و ژان ماری لوپن) در مرحله دوم با خانم مارین لوپن دختر «ژان ماری لوپن» رقابت کند. حزب سوسیالیست که اکنون زمام امور را در فرانسه به دست دارد در این انتخابات شکست سنگینی را نیز متحمل شده است زیرا کاندیدای این حزب یعنی بنوا آمون فقط موفق شد حدود شش ونیم درصد از آرای را به خود اختصاص دهد، این در حالی بود که ملانشون به عنوان کاندیدای جناح چپ افراطی که در نظرسنجی ها احتمال راهیابی اش به دور دوم محتمل نشان داده می شد، موفق شد بیش از ٥/١٩درصد از آرا را به خود اختصاص دهد. نماینده جناح راست میانه رو از حزب جمهوری خواهان یعنی فرانسوا فیون با کسب بیش از ٢٠ درصد از آرا دیگر شکست خورده دور اول انتخابات بود که نه تنها نماد شکست حزب جمهوری خواه به شمار می رود که از نگاه کارشناسان به منزله پایان زندگی سیاسی او نیز محسوب می شود. حالا برخی می گویند اگر او از انتخابات عقب نشینی می کرد و شخص دیگری از حزب جانشین او می شد شاید این حزب شانس بیشتری برای پیروزی می داشت اما حالا حزب جمهوری خواه فرانسه شکستی را متحمل شده است که چه بسا تا سال های سال آثار آن را باید تحمل کند. به اعتقاد کارشناسان فرانسوی، خط سیاسی سارکوزی– فیون در اداره سیاسی حزب شکست خورده و زمان آن رسیده است تا در روند ادامه حیات حزب به بازنگری و سازماندهی جدید درون حزبی بپردازند. با این همه جمهوری خواهان فرانسه امیدوارند در انتخابات پارلمانی خسارت های انتخابات ریاست جمهوری را جبران کنند. نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور سابق فرانسه، اعلام کرده است در دور دوم به ماکرون رأی می دهد. اما ملانشون موضوع را به ٤٥٠ هزار نفر از هوادارانش سپرده و از طریق سایتی از آنها خواسته است تا بگویند به چه کسی در مرحله دوم رأی می دهند. او سه گزینه را برای انتخاب گذاشته است؛ اول دادن ورقه سفید، دوم رأی دادن و سوم رأی دادن به نفع ماکرون درحالی که نامی از مارین لوپن در این سایت نظرسنجی وجود ندارد و این یعنی اینکه آرای طرفدارانش هرگز به سود مارین لوپن نخواهد بود. رئیس جمهور فرانسه، فرانسوا اولاند، که رسما از ماکرون حمایت کرده، معتقد است پیروزی مارین لوپن خطری برای فرانسه به شمار می رود. او پس از آنکه اعلام کرد آرای کسب شده از سوی لوپن در مرحله اول را نباید دست کم گرفت و تضمینی برای پیروزی ماکرون در مرحله دوم از هم اکنون وجود ندارد، تأکید دارد نباید فراموش کنیم این مارین لوپن است که به مرحله دوم صعود کرده است. پس از وی ماکرون نیز در اظهاراتی مشابه اعلام کرد پیروزی اش بر لوپن، ، تضمین شده نیست با آنکه جبهه بندی ها و نظرسنجی های جدید از پیروزی ماکرون حکایت دارد.

این در حالی است که مارین لوپن همه جناح های ملی گرا از چپ و راست را به سوی خود فراخوانده است تا پیروزی خویش را قطعی کند. وی برنامه حساب شده ای را برای پیروزی در مرحله دوم اتخاذ کرده است و شانس خود را برای پیروزی بالا می داند. او تلاش دارد آرای فرانسوا فیون و ملانشون در مرحله اول را به سوی خود جذب کند.

شعارهای ماکرون و مارین لوپن

شعارهای مرحله اول در مرحله دوم جای خود را به شعارهای انتخاباتی جدید برای مارین لوپن و ماکرون داده است. مارین لوپن که شعار «بازنگری در سازماندهی فرانسه» را در مرحله اول انتخاب کرده بود در مرحله دوم از شعار «انتخاب فرانسه» استفاده می کند اما امانوئل ماکرون در مرحله دوم از شعار «همه ما فرانسه» استفاده می کند تا بتواند از این رهگذر بیشترین جذب آرای مردم را در دور دوم به خود اختصاص دهد.

برخی منتقدان ماکرون گفته اند او به گونه ای رفتار می کند که انگار از مرحله دوم هم عبور کرده و رئیس جمهور فرانسه شده است. اما اظهارات ماکرون نشان می دهد انتقادها را به جان خریده است و هرگز خود را پیروز انتخابات مرحله دوم نمی داند. مارین لوپن با سفرهایش به اقصی نقاط فرانسه نشان داده به پیروزی امیدوار است و تلاش دارد رأی های خاموش را به سوی خود جذب کند، ازهمین رو تندترین شعارهای فرانسوی را برای جذب شهروندان فرانسوی به کار گرفته است. مارین لوپن می گوید: رقیب من (ماکرون) دیدگاهی به دور از واقعیت به فرانسه دارد. او در حقیقت کاندیدای الیگارشی فرانسه است. مارین لوپن با به کارگیری اصطلاح الیگارشی می خواهد بگوید ماکرون نماینده گروه کوچک حاکم بر فرانسه است که از درون با فساد داخلی مواجه هستند و نمی توانند اهداف ملی فرانسه را تأمین کنند. ظاهر امور این گونه حکم می کند که امانوئل ماکرون ٣٩ساله راهی آسان تر از مارین لوپن دارد. اگر او موفق شده است تا در مرحله اول گوی سبقت را از رقبای سنتی اش از حزب سوسیالیست و حزب جمهوری خواهان برباید، پس این بار نیز این شانس را دارد تا همه آرای کاندیداهای شکست خورده از این دو حزب را به سوی خود جلب کند. به همین دلیل است که بسیاری گمانه زنی می کنند ماکرون می تواند با بیش از ٦٠ درصد آرا در مرحله دوم به پیروزی برسد. او اگر به الیزه راه یابد پس از ناپلئون بناپارت جوان ترین رئیس جمهور فرانسه لقب خواهد گرفت. در سال ١٨٤٨ میلادی ناپلئون با ٤٠ سال و هشت ماه سن به ریاست جمهوری فرانسه رسیده بود. حال در مرحله دوم انتخابات دو فردی با هم رقابت می کنند که در دو دنیای کاملا متفاوت زندگی می کنند. یکی خواستار ادامه حیات فرانسه در قالب اتحادیه اروپا و انسجام داخلی و همزیستی مشترک با فرانسوی های مهاجرتبار است و همچنان می خواهد دروازه های فرانسه را به روی مهاجران در قالب قوانین کشور باز بگذارد و دیگری خواستار خروج فرانسه از اتحادیه اروپا و اعطای اولویت حیات و کار به فرانسوی های اصیل و بستن مرزهای کشور به روی پناه جویان است. این دو دیدگاه آن قدر روشن و شفاف است که رأی دهنده فرانسوی برای انتخاب مسیر خود هرگز دچار اشتباه نمی شود و می تواند به راحتی یکی از دو راه را انتخاب کند زیرا این دو راه هیچ وجه تشابهی با هم ندارند. ماکرون همچنان خواستار ادامه اقتصاد جهان شمولی بر پایه «جهان یک دهکده بزرگ است»؛ سیاستی که حمایت کامل اعضای اتحادیه اروپا و به شکل خاص صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل، را پشت خود دارد اما مارین لوپن این سیاست را سیاستی خطرناک می داند که هویت ملی و تاریخ تمدن فرانسه را تهدید می کند ازهمین رو همه سران اتحادیه اروپا یک صدا خواستار شکست بی چون و چرای او هستند.