امام علی راه شناخت احمق و عاقل را چه میداند؟

امام علی (ع)در این حکمت ها به موضوعات مختلف اخلاقی معنوی تاریخی و سیاسی می پردازد.

حکمت 41:

قلب احمق در دهان او و زبان عاقل در قلب او قرار دارد.

حکمت 42:

امام به یکی از یارانش که بیمار بود فرمود : خدا آنچه را که از آن شکایت داری ( بیماری ) موجب کاستن گناهانت قرار داد ، در بیماری پاداشی نیست اما گناهان را از بین می برد ، آن ها را چونان برگ پاییزی می ریزد و همانا پاداش در گفتار به زبان ، و کردار با دست ها و قدم هاست ، و خدای سبحان به خاطر نیت راست ، و درون پاک ، هرکس از بندگانش را که بخواهم وارد بهشت خواهد کرد .

حکمت 43:

خدا خباب بن أرت را رحمت کند ، با رغبت مسلمان شد و از روی فرمانبرداری هجرت کرد ، و با قناعت زندگی گذراند ، و از خدا راضی بود، و مجاهد زندگی کرد.

حکمت 44:

خوشا به حال کسی که به یاد معاد باشد ، برای حسابرسی قیامت کار کند ، با قناعت زندگی کند ، و از خدا راضی باشد.

حکمت45:

اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که دشمن من شود ، با من دشمنی نخواهد کرد ، و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد ، دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد ، و بر زبان پیامبر (ص) گذشت که فرمود : ای علی ! مؤمن تو را دشمن نگیرد ، و منافق تو را دوست نخواهد داشت .