تلا ش و نشاط احمدی نژاد بی نظیر است

احمدی نژاد به روایت یک اندیشمند عرب

فهمی هویدی (نویسنده سرشناس و اندیشمند مسلمان مصری) چندی پیش سفری به ایران داشت و در این سفر از نزدیک با ریاست محترم جمهوری دیدار کرد و مصاحبه ای با ایشان انجام داد. وی گزارش دیدار و مصاحبه خود با احمدی نژاد را در پایگاه رسمی حزب کار مصر منتشر کرده است. آنچه در پی می آید ترجمه و خلاصه آنست.

درباره شخصیتی که ناگهان از نقطه ای نامعلوم به صحنه آمد و مردم کشورش را شگفت زده و خارجیها را خشمگین کرد ، بسیار شنیده ایم. اما برای من فرصتی دست داد که مستقیما او را ببینم و از خودش بشنوم :‌

۱ ) دکتر احمدی نژاد آماده می شد که به استان آذربایجان غربی سفر کند تا مشکلات مردم آن منطقه را پیگیری کند و از روند اجرای پروژه هایی که در سفر پیش تصویب شده بود آگاه شود. او تنها نبود بلکه مانند همیشه در چنین سفرهایی اعضای کابینه اش را همراه خود می برد تا هر وزیر کارهای مربوط به وزارتخانه خود را انجام دهد. خبر این سفر برای مردم غیرمنتظره نبود زیرا احمدی نژاد از آغاز ریاست جمهوری اش تاکنون تقریبا هر دو هفته یک سفر استانی دارد. وی معمولا ۳ الی ۵ روز را در استان مورد نظر می ماند تا مشکلات مردم را برطرف کند. سفر به ارومیه و آذربایجان غربی ، پنجاه و چهارمین سفر او به حساب می آمد. کسانی که او را می شناسند می گویند این مرد ۵۵ ساله اطرافیان خود را از پا درآورده زیرا روزانه بین ۱۷ الی ۲۰ ساعت کار می کند و بطور شبانه روزی عملکرد وزیرانش را زیر نظر می گیرد. وی از آغاز ریاست جمهوری اش سه موضوع را پیگیری کرده است : ‌

ـ نخست: کنار گذاشتن مظاهر اشرافیگری و تجملات در نهاد ریاست جمهوری از طریق به فروش گذاشتن فرش ، اثاثیه و پرده های گرانقیمت ساختمان ریاست جمهوری. ‌

ـ دوم: ارتباط نزدیک با مردم و حضور همیشگی در میان مردم. ‌

ـ سوم : نهاد ریاست جمهوری را به گونه ای به فعالیت شبانه روزی واداشته که می توان آن را به کندوی زنبور عسل تشبیه کرد.‌

‌ تلاش و نشاط بی نظیر احمدی نژاد بگونه ایست که هرکس پس از او در این منصب قرار گیرد قطعا در تنگنا قرار خواهد گرفت زیرا معلوم نیست بتواند مانند او فعالیت کند. احمدی نژاد با سفرهای استانی که هر ماه انجام می شود سنتی را پایه گذاری کرده که بعید است شخص دیگری بتواند به آن پایبند بماند. همچنین رعایت این مقدار از ساده زیستی برای روسای جمهور بعدی دشوار خواهد بود. وی حتی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نیز همان ظاهر ساده خود را حفظ کرده و با همسر و سه فرزند خود در خانه ای کوچک در محله نارمک در شرق تهران زندگی می کند. وی قبلا وقتی در دانشگاه علم و صنعت ، استاد برنامه ریزی شهری بود نیز در همان خانه زندگی می کرد. اما سرانجام تحت فشار وزارت اطلاعات و بخاطر ملاحظات امنیتی مجبور شد در ویلایی کوچک در همان محله اقامت کند.‌

او هنوز هم مانند گذشته عادت دارد ناهارش را که دستپخت همسر اوست هر صبح از خانه به دفتر کار خود می آورد و ماشین پژو مشکی رنگ خود را که در سال ۲۰۰۰ خریده سوار می شود. تنها تغییری که در رفت و آمدش دیده می شود این‌است که با بی میلی قبول کرده که دو محافظ او را همراهی کنند. گاهی هم خودش رانندگی می کند تا به برخی از مسولیتهای اجتماعی بپردازد. حتی یکبار از پایتخت ناپدید شد و وقتی که پیگیری کردند معلوم شد همراه خانواده برای تسلیت گفتن به یک دوست که عزیزی را از دست داده بود ، رفته است. خانه این دوست در ۲۰۰ کیلومتری تهران بود.‌

۲) ‌ از او درباره روابط ایران با جهان عرب پرسیدم. لحظه ای درنگ کرد و با لبخند گفت :ایران روابط خوبی با ملتهای عربی دارد اما برای روابط گرم با دولتهای عربی مشکلاتی داریم. مشکل ما با دولتهای عرب در دخالتهای آمریکا برای اختلاف افکنی بین ایران و برخی دولتهای عربی خلاصه می شود. از این رو روابط اقتصادی ما با برخی از دولتهای عربی بسیار بهتر از روابط سیاسی ما با آنهاست. با اینحال حال ما تلاش می کنیم با همه به تفاهم دست پیدا کنیم و به عنوان مثال در چند سال گذشته پنج دیدار با پادشاه عربستان داشته ایم.”

گفتم : اما در بگو مگوهایی که چندی پیش بین ایران و بحرین پیش آمد و از تهران آغاز شده بود ، آمریکاییها چه دخالتی داشتند؟! ‌

با لبخند گفت : آنچه درباره بحرین اظهار شده بود نظر شخصی یک نفر بود و نظر رسمی دولت نبود و ما نمی توانیم افراد را بخاطر اظهارنظر شخصی مجازات کنیم. البته برخی از این موضوع سوء استفاده کردند و آن را به یک هیاهو تبدیل کردند ولی ما با دولت بحرین تماس گرفتیم و آنها هم توضیحات ما را پذیرفتند و بعد وزیر کشور بحرین به ایران آمد و وزیر کشور ما هم به کشور آنها رفت و این اواخر هم رئیس مجلسشان برای شرکت در کنفرانس حمایت از فلسطین به تهران آمد و سوء تفاهمها کاملا برطرف شد.‌

گفتم : نظر شما درباره تحرکات جدیدی که در سوریه برای مذاکره با اسرائیل انجام شده و نیز سفر هیاتهای آمریکایی به دمشق و توافقات عربستان و سوریه که گفته می شود می خواهند سوریه را از ایران جدا کنند چیست؟

پاسخ داد : ایران به سوریه اطمینان کامل دارد. ما با سوریه روابط استراتژیک داریم. از اینکه روابط خود با آمریکا را از سر بگیرند نگرانی نداریم. همچنین از همکاریهای کشورهای عربی با یکدیگر نه تنها نگران نیستیم بلکه استقبال می کنیم زیرا معتقدیم می تواند مقدمه ای برای همبستگی علیه اسرائیل باشد. همچنین از توافق بین گروههای فلسطینی هم استقبال می کنیم.”

نکته جالبی که توجهم را جلب کرد این بود که در کنفرانس حمایت از فلسطین عده ای از خاخامهای یهودی ضد صهیونیست - که در آمریکا و انگلستان فعالیت دارند - نیز شرکت داشتند. یکی از آنها کارتی را بر سینه خود آویخته بود که رویش نوشته بود:من یهودی هستم ولی صهیونیست نیستم. این گروه کسانی هستند که صهیونیسم را انحراف از تعالیم دین یهود می دانند و دولت اسرائیل را به رسمیت نمی شناسند. همه این امور مرا بر آن داشت که از رئیس جمهور ایرانیها بپرسم : به نظر شما آیا سخنانتان درباره اسرائیل و هلوکاست مشکلاتی برای شما ایجاد نکرده است؟

وی مجددا با همان لبخند همیشگی گفت :‌

‌آنچه درباره صهیونیستها گفتم تنها نظر من نیست. من نظر خود درباره نژادپرستی و اشغالگری رژیم صهیونیستی را بیان کردم و گفتم که آنها تروریسم دولتی و تروریسم فکری را برای غارت جهانیان بکار می گیرند. موضوع هلوکاست هم در همین راستا مطرح شد.

رئیس جمهور ایرانیان رو به مترجمش کرد و عبارترژیم صهیونیستی را تکرار کرد تا کسی فکر نکند آنها با همه یهودیها مخالف هستند. سپس گفت:اگر یهودیان فلسطین بخواهند در صلح و آرامش با عربها زندگی کنند باید دولت یکپارچه فلسطینی که مسلمانان ، مسیحیان و یهودیان را در بر می گیرد به رسمیت بشناسند. اما سخن گفتن از دو دولت در فلسطین یک توهم است زیرا ۱۵ سال است برای آن مذاکره می کنند ولی رژیم صهیونیستی مانع از تشکیل دولت فلسطینی می شود.

۳) در ماه فوریه مجله نیوزویک موضوع فروپاشی کشورهای نفتی از جمله ایران ، ونزوئلا و روسیه پس از کاهش قیمت نفت را پیش بینی کرده بود. از این رو از احمدی نژاد درباره میزان اثرپذیری ایران از بحران اقتصادی جهانی پرسیدم. وی در پاسخ خود بر دو نکته تاکید کرد : نخست اینکه ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹م تاکنون بخاطر تحریمها همواره بیرون از گردونه اقتصاد جهانی بوده و به همین خاطر از بحران اقتصادی جهانی نیز در امان مانده است. گرچه انقباض اقتصادی در اروپا از حجم صادرات ایران کاسته است ولی این تاثیر چنان نیست که در داخل ملموس باشد. همچنین گرچه کاهش قیمت نفت ، درآمد نفتی ایران را کاهش داده اما هنوز قیمتهای موجود کفاف وضع کشور را می دهد و می تواند مانع از بحران در داخل شود.” نکته دوم که به نظرش مهمتر است این بود که ایران دارای درجه بالایی از خودکفایی است و به همین خاطر چندان از بحران اقتصادی جهانی متاثر نمی شود. زیرا %۹۶ از نیازهای کشاورزی و ۸۵ % از نیازهای صنعتی خود را در داخل تولید می کند و بطور میانگین می توان گفت %۹۰ نیازهایش را خود تولید می کند و همین موجب امنیت خاطر است. وی با اطمینان بالایی گفت: ما هیچ نگرانی از داخل نداریم و تهدیدات خارجی نیز ما را نگران نمی کند زیرا اولا از اول انقلاب تا امروز همواره بر خدا توکل کرده ایم ثانیا به نیروهای خودمان تکیه داریم و ثالثا به ملت خود اطمینان داریم.

‌ من رمز اعتماد به نفس رئیس جمهور ایرانیها را وقتی فهمیدم که پس از مصاحبه آگاه شدم که ایرانیها هم اکنون در حال ساخت هفت ماهواره هستند. ایران چندی پیش ماهواره امید را در مدار قرار داده و در پروژه هسته ای خود نیز موفقیتهای بسیاری بدست آورده و حتی آمریکاییها را به عقب نشینی واداشته است. ‌

از احمدی نژاد درباره گرانیها و تاثیر منفی آن بر آرای وی در انتخابات آینده پرسیدم. در پاسخ گفت : گرانی در کشور وجود دارد ولی ما در سه سال گذشته تلاشهای مضاعفی برای حمایت از طبقات فقیر انجام داده ایم. ضمنا وضع اقتصادی کشور آنچنان که مطرح می کنند وخیم نیست. اما درباره انتخابات ، مردم ایران همواره به عزت ملی و مسائل سیاسی بیش از همه چیز توجه می کنند. با این‌همه به سختی می توان رفتار آنان در انتخابات آینده را پیش بینی کرد.

باید اعتراف کنم که از زمان درخشش ستاره احمدی نژاد در جهان سیاست تاکنون او را خوب نشناخته بودم. وقتی از اطرافیانش درباره او پرسیدم توصیه کردند او را دستکم نگیرم. او براستی ظاهری ساده دارد و پیکر نحیف و قیافه متواضعش از هرگونه ریا و ظاهرسازی دور است. یکی به من گفت: کاپشنی که در مناسبتهای عمومی می پوشد در بازارها تنها چهار دلار قیمت دارد. با اینهمه بسیار باهوش و دارای اعتماد به نفس و با اطرافیانش قاطع است. او تاکنون ۱۰ تن از وزرای خود را کنار گذاشته که چنین چیزی در دولتهایی که پس از انقلاب اسلامی سر کار آمده اند بی سابقه است. مخالفانش می گویند موفقیتهای بزرگی که در این دولت به دست آمده در واقع نتیجه تلاشهای قبلی هاشمی رفسنجانی در دو دهه پیش است. اما همگی بر دلسوز بودن و پاکی و تلاش خستگی ناپذیر و از خودگذشتگی احمدی نژاد اتفاق نظر دارند. آنان فراموش نکرده اند که وقتی در سال ۲۰۰۵م برای رقابت با رفسنجانی کاندیدا شد اطرافیان رفسنجانی او را دستکم گرفته بودند. زیرا او فرزند یک آهنگر و از خانواده ای فقیر بود. یکی از طرفداران رفسنجانی در تلوزیون گفته بود : اصلا قد و قیافه احمدی نژاد با ریاست جمهوری تناسبی ندارد ولی احمدی نژاد در مصاحبه تلوزیونی خود در این باره گفت:کاملا حق با اوست. زیرا من خود را برای ریاست جمهوری کاندیدا نکرده ام بلکه برای اینکه خدمتگزار مردم باشم به صحنه آمده ام.” سپس رو به بینندگان کرد و پرسید:”براستی آیا قیافه من برای خدمتگزار بودن مناسب نیست؟!

سرانجام در حالیکه با من سخن می گفت یکی از معاونانش به او اشاره کرد که وقت حرکت به سوی استان آذربایجان غربی فرا رسیده و باید مصاحبه را تمام کند و بدین ترتیب گفتگوی ما قطع شد.‌

نویسنده : استاد فهمی هویدی

منبع :

پایگاه رسمی حزب کار مصر :amal.org۳el